Morgunblaðið - 16.06.2007, Blaðsíða 34

34 LAUGARDAGUR 16. JÚNÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Sveinn SteindórGíslason fæddist
á Varmá í Hvera-
gerði 1. febrúar
1947. Hann lést á
Sjúkrahúsi Suður-
lands aðfaranótt 7.
júní síðastliðins.
Foreldrar hans eru
Sigurbjörg Svanhvít
Steindórsdóttir hús-
móðir, f. 22. júlí
1925 og Gísli Jón
Oddsson garð-
yrkjubóndi, f. 6. júlí
1922, d. 5. janúar
1995. Foreldrar Sigurbjargar voru
Þorkelína Sigurbjörg Þorkels-
dóttir, f. 25. júní 1894, d. 20. maí
1945 og Steindór Sigurbergsson, f.
12. júní 1890, d. 26. maí 1930. For-
eldrar Gísla voru Þuríður Jóns-
dóttir, f. 7. nóvember 1889, d. 22.
nóvember 1983 og Oddur Ólafsson,
f. 12. júlí 1886, d. 13. júní 1978.
Systur Sveins eru: a) Sigurbjörg, f.
19. september 1945, gift Hannesi
urbjörg Sara, f. 3. júlí 1973, gift
Þorsteini Karlssyni, f. 12. febrúar
1971 börn þeirra eru Ásdís Erla, f.
15. desember 1992, Katrín Ósk, f.
5. apríl 2000 og Bjarkar Sveinn, f.
4. júlí 2005. 3) Eva Rós, f. 25. októ-
ber 1984.
Haustið 1951 flutti Sveinn með
foreldrum sínum og systrum að
Brúnalaug í Eyjafirði þar sem faðir
hans rak garðyrkjustöð fyrir
Kaupfélag Eyfirðinga. 1964 flyst
fjölskyldan aftur til Hveragerðis
og hefur Sveinn átt heima þar síð-
an.
Sveinn nam húsasmíði hjá Reyni
Gíslasyni mági sínum og lauk
sveinsprófi í þeirri iðn árið 1972 og
fékk meistararéttindi 1975, hann
vann við iðn sína til 1980 að þau
hjón keyptu garðyrkjustöðina
Álfafell og ráku hana til 1996 að
hann tók aftur upp hamarinn og
vann við smíðar til ársloka 2006.
Útför Sveins fer fram frá Hvera-
gerðiskirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 14.
Kristmundsstni, f. 29.
september 1945, þau
eignuðust þrjá syni,
einn er látinn, þau
eiga tvö barnabörn, b)
Svanhvít, f. 5. mars
1950, gift Reyni Gísla-
syni, f. 3. apríl 1937,
þau eiga þrjú börn og
þrjú barnabörn.
Sveinn kvæntist 31.
ágúst 1968 Magneu
Ásdísi Árnadóttur, f.
31. ágúst 1950. For-
eldrar hennar eru
Anna Aðalheiður
Ólafsdóttir, f. 4. febrúar 1920, d.
17. september 1993 og Árni St.
Hermannsson, f. 28. júlí 1929, í
sambúð með Ingibjörgu Kristjáns-
dóttur, f. 4. október 1926. Börn
Sveins og Magneu eru: 1) Árni
Steindór, f. 30. ágúst 1969, kvænt-
ur Jóhönnu Sigurey Snorradóttur,
f. 21. janúar 1972, börn þeirra eru
Snorri Þór, f. 30. desember 1990 og
Eva Björg, f. 27. ágúst 1999. 2) Sig-
Elsku pabbi. Hvað lífið getur verið
ósanngjarnt, maður á besta aldri
skuli kallaður burt. Núna þegar þið
mamma ætluðuð að fara að lifa lífinu
meira, fara til Kanarí og nota húsbíl-
inn meira en svona fór þetta eftir
frekar stutt en illvíg veikindi.
Það er margs að minnast, ferðalag-
anna á Broncounum sumar sem vet-
ur, Akureyrarferðanna og fleira og
fleira. Þú varst alltaf boðinn og búinn
ef einhvern vantaði aðstoð við hvað
sem er og alltaf var opið hús hjá ykk-
ur. Hver man ekki eftir gestagang-
inum í Álfafelli, þar sem allir voru
velkomnir? Vinahópurinn minn gisti
stundum helgi eftir helgi og var það
aldrei neitt mál, við vorum bara vakt-
ir í helgarsteikina allir saman.
Pabbi, við vorum góðir vinir og
spjölluðum um margt sem var bara
okkar á milli. Ég leitaði alltaf til þín
með mínar hugmyndir, sem betur
fer, því sumar voru svo arfavitlausar
og þú náðir að tala mig til. Já, margt
hefur verið gert, t.d. smíðuðum við
okkur saman hvor sinn húsbílinn sem
gefið hafa okkur margar ánægju-
stundirnar. Og nú síðast keypti ég
mér fokhelt hús sem þú innréttaðir
með mér. Já, handbragðið þitt sést
alls staðar, ekkert fum, fát eða fúsk.
Þú eyddir ómældum tíma í húsið,
varst þarna í tíma og ótíma. Það
þurfti aldrei að biðja þig, það var
frekar að þú spurðir hvenær ég ætl-
aði að mæta. Aldrei vildirðu borgun
fyrir vinnu þína og sennilega væri ég
gjaldþrota ef ég hefði þurft að kaupa
alla þessa vinnu sem þú gafst okkur.
En húsið kláraðir þú og fæst það
aldrei fullþakkað. Maður gæti haldið
endalaust áfram en minningarnar
geymum við í huganum. Og eitt
máttu vita að við, afkomendur þínir
og fjölskyldur okkar munum hugsa
vel um mömmu og láta henni líða vel.
Með söknuði á þessari kveðju-
stund bið ég þig að hvílast vel í friði
og ró.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þinn sonur,
Árni Steindór (Litli)
Elsku pabbi, nú hefur þú kvatt
okkur og þennan heim allt of
snemma, eftir stutt en mjög erfið
veikindi. Minningarnar streyma
fram í huga mér.
Þegar ég og Árni vorum lítil þá
voruð þið mamma dugleg að fara í
ferðalög með okkur í A-tjaldinu góða.
Þið vorið nú mjög dugleg að ferðast
yfirleitt, það var mjög oft farið norð-
ur á Akureyri, í Oddagötuna til Jóns
og Láru og verið þar í nokkra daga í
senn. Í Oddagötunni lagaðir þú allt
sem laga þurfti, svo sem að setja upp
innréttingar, rífa baðherbergi og búa
til baðherbergi á öðrum stað og svona
get ég lengi talið. Þú varst duglegur
að fara með Jóni í veiðiferðir og þið
mamma fóruð með Láru í berjamó.
Oft var skroppið norður í Bálkastaði,
þó ekki væri nema bara í kaffi og aft-
ur heim. Og þó það væri vont veður
þá stoppaði það ykkur ekki, það var
bara búið sig betur. Ég man alltaf
eftir ferðinni til Akureyrar, þegar að
við vorum 5 klukkutíma bara yfir
Holtavörðuheiðina. Þú mokaðir og
mokaðir og komst svo inn í bíl á milli,
til þess að fá heitt kakó og brauð-
sneið, og varst með svo mikinn snjó í
skegginu og kaldur. Á meðan lágum
við krakkarnir aftur í með kodda og
undir heitri sæng. Þessi ferð er samt
bara ein af svo mörgum ferðum sem
ég get talið upp.
Mér fannst þú aldrei vera fyrir
mikið margmenni og stórar veislur,
en þú hafðir gaman af því að vera í
góðum hópi þar sem þú gast hlegið og
best var ef þú gast strítt svolítið líka.
Það eru fullt af fólki sem á sér föstu
nöfnin sem þú gafst þeim eins og t.d.:
Fína mín, Lauga Hrútfjörð (eða
Grísa), bangsarnir, Bangsína, Sperð-
ill, Sprettur, Lappi, Gróðinn, Verpó
og fleiri.
Núna í veikindunum þínum og eftir
að þú fórst, þá hafa svo ótrúlega
margir komið á tal við mig. Þú hefur
snert svo marga á svo einstakan hátt,
bara það hversu rólegur og hlýr þú
varst. Þú varst góður hlustandi og
gott að leita til þín.
Svo þarf ég aðeins að minnast á
það út af áhuga þínum fyrir því að
ferðast, að núna í fyrsta skipti hef ég
orðið búnað fyrir mig og fjölskylduna
mína, og langaði að geta farið með
ykkur. En í staðinn minnist ég þín
þegar ég ferðast, og ekki síst þegar
handverk þitt (húsbíllinn) verður
með í för.
Eftir lifir minningin um þig hjá
mér, Þorsteini, Ásdísi Erlu, Katrínu
Ósk og Bjarkari Sveini, sem er svo
lítill ennþá að hann mun því miður
fljótt gleyma þér. Við fáum að njóta
þín svolítið í honum því að hann er
glettilega líkur þér, bæði í sér (stríðn-
in) og eins viss svipbrigði hjá honum.
Elsku pabbi, nú kveð ég þig og veit
að þú ert kominn á betri stað og orð-
inn hress á ný.
Þú varst lífs míns blómstur blítt,
sem bliknaði í vetur,
og í staðinn annað nýtt
aldrei sprottið getur.
(Auðólfur Gunnarsson, 1937.)
Kær kveðja,
Sigurbjörg Sara.
Í dag kveð ég föður minn, Svein
Steindór, sem lést hinn 7. júní eftir
stutt en erfið veikindi.
Það er erfitt að hugsa til þess að
maðurinn sem mótaði mig hvað mest
að þeirri manneskju sem ég er sé fall-
inn frá og verði ekki sitjandi í stóln-
um sínum inni í stofu þegar ég kem
næst heim eða verði ekki að dútla
eitthvað niður á verkstæði næst þeg-
ar maður rekur þar inn nefið. Að
hann reki mig ekki aftur í það að
bóna bílinn eða hringi til þess að biðja
um hjálp við að bera með sér bygg-
ingarefni er nær óhugsandi.
Pabbi var einstakur maður, hann
var hæverskur í hugsunum og verki,
hann var stríðinn og lífsglaður, hann
var vandvirkur en hlédrægur en
hann var fyrst og fremst einstakur
faðir og vinur. Hann átti auðvelt með
að laða fólk að sér og var oftar en ekki
hrókur alls fagnaðar þó svo að hann
væri ekki mikið fyrir athyglina. Hon-
um fannst fátt skemmtilegra en að
gera at í fólki og stríða því, og eins og
flestir vita átti hann ótrúlegustu
gælunöfn á fólk sem það fékk af hin-
um ýmsu ástæðum. Og munum við
varðveita þau með minningu hans.
Margt var á hann lagt sem ekki all-
ir hefðu getað tekist á við, en hann
tókst á við hverja þrautina á fætur
annarri af æðruleysi. Og er aðdáun-
arvert hversu vel hann tókst á við líf-
ið, og hversu vel honum tókst til.
Elsku pabbi, ég kveð þið með sökn-
uði en ég veit að þér líður vel núna og
ert laus við alla þá erfiðleika sem á
þig herjuðu.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Þín dóttir,
Eva Rós (Pentudósin).
Þá er lífi Sveins sonar míns og
bróður okkar lokið hér á jörð. Svo
skyndilega eftir stutta og erfiða bar-
áttu við erfiðan sjúkdóm. Eftir stönd-
um við sem lömuð og söknum sonar
og bróður. Það var yndislegt að sjá
hversu vel Magga og börnin stóðu við
hlið hans og hlúðu að honum í þessari
baráttu. Síðustu vikurnar voru þau
hjá honum dag og nótt. Við systkinin
erum öll fædd hér í Hveragerði og
bjuggum fyrstu æviárin á Varmá. Í
endurminningunni var alltaf sólskin
og blíða, þó minnumst við okkar í
regnkápum og með sjóhatta að leika
okkur í pollunum á veginum uppi í
dal, ásamt systrunum í Álfafelli. Það
kom líka fyrir að stolist var yfir
Varmána þótt það væri að sjálfsögðu
bannað. Við eldri systkinin mundum
líka bæði eftir því þegar Jónína ljós-
móðir kom með töskuna sína upp að
Varmá og Svanhvít systir okkar kom
í heiminn. Fjölskyldan flyst 1951 bú-
ferlum norður í Eyjafjörð þar sem
foreldrar okkar tóku við garðyrkju-
stöðinni á Brúnalaug. Fyrsta daginn
á Brúnalaug fórum við systkinin að
skoða okkur um á nýja staðnum, er
mamma kom út og spurði á hvað við
værum að horfa þá sagði Sibba:
„Hvar eru fjöllin heima?“ En Svenni
sagði: „Við keyrðum yfir tvö fjöll.“
Við áttum 13 ágætis ár í Eyjafirð-
inum og eignuðumst öll okkar vini og
leikfélaga á næstu bæjum, einkum
Klauf, Uppsölum og Borgarhóli.
Halldór bróðursonur pabba var hjá
okkur nokkur sumur, en þeir voru
jafngamlir frændurnir. Þeir voru eitt
sinn spurðir um skyldleikann, svar-
Sveinn Steindór Gíslason
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
KRISTJÁN PÉTURSSON
húsasmíðameistari
og formaður Félags nýrnasjúkra,
Dverghömrum 18,
Reykjavík,
andaðist þann 30. maí.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
þriðjudaginn 19. júní kl. 11:00.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Félag nýrnasjúkra, s. 568 1865
(Salóme).
Auður Thorarensen,
Sólrún Lísa Kristjánsdóttir, Olaf Möller,
Garðar Kristjánsson, Kristín Snore,
Magnús Arnar Sveinbjörnsson, Jófríður Ósk Hilmarsdóttir,
Axel Örn Kristjánsson,
Kristján Örn Kristjánsson, Steinunn Ýr Hjaltadóttir
og barnabörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HARALDUR Á. BJARNASON
rafvirkjameistari,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð laugardaginn
9. júní.
Útför hans fer fram frá Fossvogskapellu föstu-
daginn 22. júní kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á hjúkrunar-
heimilið Sunnuhlíð.
Ágúst H. Bjarnason, Sigrún Ragnarsdóttir,
Guðmundur H. Bjarnason,
Egill H. Bjarnason, Margrét Ríkarðsdóttir,
Kjartan H. Bjarnason, Ásdís Ámundadóttir,
Þórarinn Benedikz,
Sigurður Óli Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elsku móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma og langalangamma,
INGUNN SIGRÍÐUR SIGFINNSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Uppsölum,
Fáskrúðsfirði,
áður til heimilis á Kirkjubóli,
Stöðvarfirði,
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaupstað miðvikudaginn
13. júní.
Útför auglýst síðar.
Fyrir hönd annarra vandamanna,
Sigurjóna Sigurjónsdóttir,
Nína Jenný Kristjánsdóttir,
Björn Kristjánsson, Þórey Sigfúsdóttir,
Guðný Elísabet Kristjánsdóttir, Jóhann Jóhannsson,
ömmubörn, langömmubörn
og langalangömmubörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
Baldur Bjarnason
bifreiðastjóri,
Borgarnesi,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness fimmtudaginn
14. júní.
Hólmfríður Sigurðardóttir,
Ása Baldursdóttir, Sveinn G. Hálfdánarson,
Erlendur S. Baldursson, Kristrún Ísaksdóttir,
Kristín I. Baldursdóttir, Flemming Jessen,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar ástkæri, faðir, tengdafaðir, afi, langafi
og bróðir,
HARALDUR EINARSSON,
Vesturbergi 52,
áður Vesturvallagötu 7,
Reykjavík,
lést þann 13. júní.
Þóra Haraldsdóttir, Óskar Ármannsson,
Guðrún Haraldsdóttir, Óli V. Antonsson,
barnabörn, barnabarnabarn og systkini.