Morgunblaðið - 19.06.2007, Síða 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 19. JÚNÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ KlementínaMargrét Klem-
enzdóttir, „Gógó“,
fæddist í Reykjavík
24. mars 1917. Hún
lést á heimili sínu,
Hagamel 31 í
Reykjavík, 30. maí
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Margrét Guð-
brandsdóttir, hús-
freyja í Reykjavík,
f. á Torfastöðum í
Landsveit, Rang.,
20. september 1888,
d. í Reykjavík 13. september 1946,
og Klemenz Klemenzson, sjómað-
ur og kennari á Kjalarnesi, f. 1.
júní 1886 í Brautarholti á Kjal-
arnesi, d. í Reykjavík 22. nóv-
Magdalena, maki Guðmundur Sig-
urðsson (þau skildu). Börn þeirra
eru Rut og Margét Herdís. 3) Kol-
brún, 4) Dröfn, maki Þorgeir
Jónsson. Börn þeirra eru Björk,
Egill og Fjalar. 5) Mjöll, maki
Ólafur Stefánsson. Börn þeirra
eru Sif, Eva Ósk og Björgvin. 6)
Drífa, maki Benedikt Gröndal.
Börn þeirra eru Brynja, Þorvald-
ur og Sara. 7) Hrönn. Barna-
barnabörnin eru 23 og 1 barna-
barnabarnabarn.
Gógó ólst upp í Vesturbænum í
Reykjavík en bjó lengst af á
Miklubraut 16 í Reykjavík. Hún
var heimavinnandi húsmóðir fram
til 1965 þegar hún hóf störf sem
matráðskona á Fæðingarheimili
Kópavogs þar sem hún vann
næstu 5 árin. 1970 hóf hún störf á
barnadeild Landspítalans þar sem
hún sá um mjólkureldhúsið. Þar
vann hún þar til hún hætti að
vinna utan heimilis 1984.
Útför Gógóar verður gerð frá
Fríkirkjunni í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
ember 1918 . Börn
þeirra auk Klement-
ínu Margrétar voru:
Aðalheiður, f. 21.
október 1910, d. 26.
október 1995, Erling-
ur, f. 12. mars 1912,
d. 14. febrúar 1996,
og Valgarður, f. 2.
nóvember 1913, d.
20. september 1994.
Gógó giftist 4. júní
1938 Björgvini Ólafs-
syni prentara, f. 6.
ágúst 1916, d. 10.
september 2006. Þau
skildu 1959. Hún bjó eftir það ein
með dætrum þeirra sjö en þær
eru: 1) Margrét, maki Þráinn
Viggósson. Börn þeirra eru
Viggó, Íris Margrét og Hinrik. 2)
Elsku mamma.
Við burtför þína er sorgin sár
af söknuði hjörtun blæða.
En horft skal í gegnum tregatár
í tilbeiðslu á Drottin hæða.
og fela honum um ævi ár
undina dýpstu að græða.
Við kveðjum þig með tregans þunga tár
sem tryggð og kærleik veittir liðin ár.
Þín fórnarlund var fagurt ævistarf
og frá þér eigum við hinn dýra arf.
Móðir, minningin um þig
er mynd af því sem ástin lagði á sig.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Þínar dætur,
Margrét, Magdalena, Kolbrún,
Dröfn, Mjöll, Drífa og Hrönn.
Þær eru margar minningarnar
sem koma upp í hugann nú þegar
komið er að kveðjustund.
Amma Gógó var sannarlega gædd
mörgum góðum eiginleikum, hún var
hlý og góð og mikill vinur barnabarna
sinna. Á heimili hennar á Miklubraut,
og síðar Hagamel, var gestkvæmt
enda alltaf til heitt kaffi á könnunni
og dýrindis meðlæti á borðum. Þar
var löngum hægt að spjalla í eldhús-
króknum um heima og geima, jafnt
stórir sem smáir.
Amma var hörkudugleg kona. Hún
rak heimili og ól upp dætur sínar sjö á
eigin spýtur, sem eflaust var ekki
auðvelt á þeim árum. Það má segja að
hún hafi verið höfuð ættarinnar og
naut hún mikillar virðingar þeirra
sem hana þekktu. Amma var alltaf
svo fín og vel til höfð, enda stórglæsi-
leg kona.
Sterkustu minningar okkar krakk-
anna um ömmu tengjast öllum þeim
stundum sem við áttum með henni í
„ömmusveit“. Ömmu þótti svo vænt
um bústaðinn sinn á Laugarvatni.
Þar undi hún sér best og stjanaði við
okkur krakkana, bjó til besta hafra-
grautinn og töfraði fram gómsætt
normalbrauð með gúrku og tómötum.
Í ömmusveit sváfum við vel enda
signdi amma okkur alltaf fyrir svefn-
inn.
Allir voru jafnir í augum ömmu og
fengu mýslurnar og fuglarnir í sveit-
inni að njóta þess. Ömmu fannst
ómögulegt að hugsa til þess að þau
fengju ekkert að borða svo hún gaf
þeim alltaf brauðmola á pallinum.
Jólaboðin hjá ömmu á aðfanga-
dagskvöld voru hápunktur jólanna.
Þar kom öll fjölskyldan saman, opn-
aði gjafir, borðaði örlítið meira og
naut þess að vera saman langt fram
eftir kvöldi.
Elsku amma Gógó, takk fyrir allar
ógleymanlegu stundirnar sem þú
gafst okkur.
Þó að kali heitur hver,
hylji dali jökull ber,
steinar tali og allt hvað er,
aldrei skal ég gleyma þér.
(Vatnsenda Rósa)
Hvíldu í friði,
Brynja, Þorvaldur, Sara, Sif,
Eva Ósk og Björgvin.
Á meðan ég hugsa um hana ömmu
Gógó koma upp í huga mér margar
hlýjar minningar. Flestar tengjast
þær þeim stundum þegar við heim-
sóttum hana, Kollu og Hrönn á
Miklubraut 16. Alltaf þegar við kom-
um í heimsókn byrjaði amma að
smyrja ofan í okkur brauð og flatkök-
ur þrátt fyrir að allir segðust ekkert
vera svangir. Amma sparaði heldur
aldrei smjörið á brauðið, þykkt lag af
íslensku smjöri á hverri sneið. Þetta
var nýtt fyrir mér en ég lét þetta ofan
í mig af bestu lyst.
Ég man heldur aldrei eftir henni
ömmu Gógó öðruvísi en að hún hafi
verið að gefa mér eitthvað. Í hvert
skipti sem ég var í heimsókn og ferða-
lag var í nánd hjá mér, yfirleitt vegna
fótboltans, þá kallaði amma Gógó allt-
af á mig og gaf mér pening til að
kaupa mér eitthvað fallegt í ferðalag-
inu. Svona var hún amma Gógó, alltaf
gefandi og að gera eitthvað fyrir aðra
Í einni af þessum heimsóknum á
Miklubrautina sé ég líka ömmu Gógó
fyrir mér, þar sem hún situr í stól inn
í eldhúsi, á meðan mamma, eða ein-
hver af systrum hennar, setur bleikar
rúllur í hárið á henni. Á meðan á
þessu stóð eru í minningunni lög með
Hauki frænda Morthens í bakgrunn-
inum sem oft heyrðist lítið í fyrir
hlátrasköllum í ömmu Gógó, mömmu
og systrunum. Það var yfirleitt mikið
um háværan hlátur þegar amma
Gógó, mamma og systur hennar
komu saman. En eitt er víst, þótt
amma Gógó sé farin þá mun þessi há-
væri, en jafnframt glaðlyndi hlátur,
lifa áfram í fjölskyldunni. Þessa ynd-
islegu minningu af Miklubrautinni
mun ég varðveita að eilífu.
Elsku amma Gógó, blessuð sé
minning þín.
Fjalar Þorgeirsson.
Klementína Margrét
Klemenzdóttir
Elsku amma Gógó.
Ég mun aldrei gleyma þér
og þínu fallega brosi.
Sara
Þökkum fyrir góðar stund-
ir og hjartanlegar móttökur.
Astri og Klemens,
Noregi.
HINSTA KVEÐJA
✝ Vigdís Bjarna-dóttir fæddist í
Reykjavík 25. nóv-
ember 1925. Hún
andaðist 9. júní síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Bjarni
Guðmundsson, f.
7.9. 1906, d. 25.10.
1999, og Gyða Guð-
mundsdóttir, f. 30.7.
1907, d. 25.12. 1992.
Systkini Vigdísar
eru Margrét Sigrún,
f. 16.8. 1927, d. 8.8.
2003, Jórunn Erla, f. 25.6. 1930,
Hreinn Elli, f. 11.7. 1933, Reynir,
f. 21.7. 1935, d. 5.9. 1992, Guð-
mundur Már, f. 7.11. 1938, og
Guðríður, f. 10.10. 1942.
Vigdís giftist Ingva Þorgeirs-
syni, f. 4.10. 1924, d. 3.11. 2002, og
bjuggu þau í Reykjavík þar til þau
slitu samvistum 1949. Börn þeirra
eru: 1) Þorgeir, f. 23.7. 1944, maki
Guðrún Þorgeirsdóttir, f. 7.5.
1947. Þorgeir var áður kvæntur
Þórdísi Guðjónsdóttur, f. 22.12.
1942. Börn þeirra eru: a) Sigrún
Linda, f. 25.2. 1966, og b) Þórir, f.
24 10. 1970, dóttir hans og Örnu
Gunnarsdóttur, f. 25.6. 1974, er
Rán, f. 28.10. 1995, dóttir hans og
Marte Roed, f. 16.2. 1971, er
Röskva, f. 2.4. 2005. 2) Margrét, f.
1.11. 1946, maki Kristinn Guð-
mundsson, f. 16.7.
1948, dóttir þeirra
er Jóna Vigdís, f.
19.9. 1972, maki
Sigurjón Pálsson, f.
9.8. 1972, hún var
áður gift Alexander
Ómarssyni, f. 20.11.
1966, dóttir þeirra
er Emilía, f. 7.9.
2002. Margrét var
áður gift Ágústi M.
Valgeirssyni, f.
8.11. 1944, börn
þeirra eru: a) Bára
Mjöll, f. 20.11. 1963,
maki Helgi M. Baldvinsson, f.
5.11. 1961, börn þeirra eru Darri
Freyr, f. 23.9. 1985, Elfa Rós, f.
2.6. 1993, og Birta Hlín, f. 16.2.
1995, og b) Ómar Þór, f. 6.10.
1966, maki Margrét Rósa Sigurð-
ardóttir, f. 1.7. 1954.
Árið 1949 hóf Vigdís búskap
með Birni Guðjónssyni, f. 17.5.
1919, d. 27.3. 1989. Þau bjuggu í
Saurbæ í Vestur-Húnavatnssýslu
til 1963. Dóttir þeirra er Ragn-
heiður, f. 10.6. 1951, d. 1.10. 2006,
sonur hennar er Bjarki Jónsson, f.
21.1. 1970, maki Ásdís Sturlaugs-
dóttir, f. 25.8. 1970, börn þeirra
eru Aron Snær, f. 20.2. 1997, og
Hildur, f. 1.11. 2001.
Vigdís verður jarðsungin frá
Langholtskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Manni verður alltaf jafn orða vant
þegar andlát ber að, hvort sem um er
að ræða nána vini eða nákomna ætt-
ingja. Svo var einnig nú, þegar móðir
mín kær andaðist hinn 9. júní sl.
Ekki var það þó svo, að það kæmi svo
á óvart, heldur það að máttleysið
gagnvart örlögunum er svo algjört
að mann setur hljóðan, og það fékk
hún að reyna síðastliðið haust þegar
sú voðafrétt barst að Ragnheiður
systir okkar hefði látist í hörmulegu
slysi.
Þegar litið er til baka, þá er það nú
sennilega það sem varð til þess að
baráttuþrekið þvarr, því að ein-
hvernveginn hafði það nú þróast
þannig að Ragnheiður varð hennar
bakhjarl undir það síðasta.
Þó að við Magga systir værum að
reyna að létta henni síðustu sporinn,
þá fundum við það bæði held ég, að
Ragnheiðar var sárt saknað, þó að
ekki væri það borið á torg enda ekki
háttur hennar kynslóðar að bera
harma sína á torg.
Mamma var fædd í Reykjavík 25.
nóvember 1925 og ól þar aldur sinn
til fullorðinsára, oft við kröpp kjör og
þar erum við Magga systir fædd , en
þegar þau pabbi skildu, tók hún sig
upp og réðst til vistar á hjara ver-
aldar eða það fannst mörgum ætt-
ingjum hennar á þeim tíma.
Það þótti hið mesta flan að fara að
æða með ung börnin út á nyrstu sker
eða nánar tiltekið að Saurbæ á
Vatnsnesi í Vestur-Húnavatnssýslu,
en þangað fórum við á vordögum
1949.
Ekki er mér örgrannt um að
mamma hafi þurft nokkrum sinnum
að verja þá ákvörðun, en ákvörðunin
var tekinn og því varð ekki breytt, en
þannig var að hún stóð fast á sínu,
stundum of fast, má kannski segja.
Hvað sem öllu líður þá varð þessi
ákvörðun hennar þess valdandi að ég
ólst upp við ægifegurð vorkvöldanna
við Húnaflóann og kalda tign
Strandafjallanna í hrjóstrugu landi
en með góðu fólki, þarna urðu mínar
æskuslóðir, þarna urðu mínar rætur.
Það sem átti í fyrstu að vera stutt
sumardvöl varð að rúmum áratug en
mamma hóf búskap með Birni Guð-
jónssyni í Saurbæ og héldu þau þar
bú til 1962 er þau fluttu suður,
bjuggu fyrst í Kópavogi en síðar í
Vogunum, eða allt þar til Björn lést.
Þá kaupir hún ásamt Ragnheiði
litla íbúð í Jörfabakkanum þar sem
hún bjó þar til yfir lauk.
Móðir mín kær, ekki er ég nú al-
veg viss um að það væri þér að skapi
að ég sitji við að koma á blað fátæk-
legum minningarorðum nú þegar þú
ert gengin, en hvað um það, nú ræð-
ur þú ekki lengur og ég sit hér eftir
með söknuð í hjarta og eftirsjá.
Hafðu þökk fyrir allt og far þú í
friði.
Hér hvílast þeir, sem þreyttir göngu luku
í þagnar brag.
Ég minnist tveggja handa, er hár mitt struku
einn horfinn dag.
(Steinn Steinarr)
Þorgeir Ingvason.
Vigdís Bjarnadóttir
Á sumarbjörtu kvöldi
horfin kvölin
þú farin inn í sólarlagið
þar sem blómin drúpa höfði
og kyrrðin hvíslar
góða nótt.
Þökk fyrir allt.
Innilegar samúðarkveðjur
til ástvina.
Þórdís Guðjónsdóttir.
HINSTA KVEÐJA
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
ÁSTRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Seljabrekku,
Seilugranda,
verður jarðsungin frá Seljakirkju, laugardaginn
23. júní kl. 10:30.
Stefán Eiríksson,
Guðmundur Már Stefánsson, Auður Margrét Möller,
Stefán Hrafn Stefánsson, Ása Hrönn Kolbeinsdóttir,
Helga Björk Stefánsdóttir,
Ásta Hrönn Stefánsdóttir,
Hrefna Stefánsdóttir
og barnabörn.
✝
Hjartkær eiginmaður minn,
BENÓNÝ ARNÓRSSON,
andaðist að morgni föstudagsins 15. júní
á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga, Húsavík.
Jarðarför auglýst síðar.
Valgerður Jónsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
BJÖRGVIN BALDURSSON,
Tjarnarlundi 14J,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
þriðjudaginn 12. júní.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn
22. júní kl. 13:30.
Friðbjörg Sveinbjörnsdóttir,
Árni Viðar Björgvinsson,
Baldur Jóhann Björgvinsson.
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morgunblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minningargrein á útfarardegi verður hún að berast
fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi
eða þriðjudegi). Ef útför hefur farið fram eða grein berst ekki innan hins til-
tekna skilafrests er ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss
er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist áður en skila-
frestur rennur út.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá, sem fjallað er
um, fæddist, hvar og hvenær hann lést, um foreldra hans, systkini, maka og
börn og loks hvaðan útförin fer fram og klukkan hvað athöfnin hefst. Ætlast
er til að þetta komi aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í
minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir greinunum.
Minningargreinar