Morgunblaðið - 03.02.2008, Síða 46

✝ Elín G. Jóns-dóttir fæddist í
Reykjavík 6. júní
1915. Hún lést 22.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Jónína Jón-
asdóttir, f. 30. mars
1895, d. 21. ágúst
1966 og Jón Sig-
urðsson skipstjóri,
f. 20. júlí 1888, d. 23.
janúar 1973. Systk-
ini hennar voru
Viktoría, f. 1. júlí
1914, d. 29. desem-
ber 1969, gift Snæbirni Kaldalóns,
og Sigurður, f. 24. maí 1926, d. 12.
maí 1934.
Elín giftist 8. júní 1946 Höskuldi
J. Ólafssyni, síðar skrifstofustjóra
Landsbanka Íslands.
Sonur Elínar og Gústafs E.
Pálssonar er Sigurður, f. 20. júní
febrúar 1971, maki Ingveldur Haf-
dís Karlsdóttir, búsett í Kópavogi
og Nökkva Má, f. 31. janúar 1972,
maki Kristjana Jónsdóttir, f. 23.
júní 1974, búsett í Grindavík. b)
Hlynur, f. 29. desember 1953,
kvæntur Ólöfu Ingibjörgu Ein-
arsdóttur, f. 14. júlí 1956. Synir
þeirra eru Höskuldur, f. 27. maí
1977, Ólafur, f. 23. október 1982
og Hlynur Davíð, f. 24. maí 1991.
Þau eru öll búsett í Reykjavík.
Elín á 7 barnabarnabörn.
Elín ólst upp í Reykjavík. Eftir
hefðbundna skólagöngu dvaldi
hún nokkra mánuði í klaust-
urskóla í Belgíu en hóf svo störf í
Búnaðarbanka Íslands 1934 og
var þá í hópi fyrstu 8 starfsmanna
sem þangað réðust og vann þar
með hléum fram til 1964. Elín var
mjög virk í Bridgefélagi kvenna
og síðar í Bridgefélagi aldraðra.
Hún var í kvennalandsliði Íslands
á Norðurlandamótum 1962 og
1964.
Útför Elínar var gerð frá Dóm-
kirkjunni 29. janúar.
1941. Hann ólst upp
hjá móðurafa sínum
og er skráður Jóns-
son. Sigurður er
kvæntur Valgerði
Ingólfsdóttur, f. 17.
nóvember 1942 og
eiga þau dæturnar
Jónínu Ósk, f. 10. maí
1967 og Sigríði Ósk,
f. 2. febrúar 1972.
Þau voru búsett í
Lúxemborg og í Con-
necticut og Flórída,
nú síðast Chicago í
Bandaríkjunum.
Synir Elínar og Höskuldar eru
tveir; a) Jón Ragnar, f. 31. mars
1947, kvæntur Jakobínu Ólafs-
dóttur, f. 4. ágúst 1947, búsett í
Reykjavík. Þau eiga þrjá syni,
Ragnar Örn, f. 5.október 1966,
maki Guðlaug Bjarnadóttir, búsett
í Kópavogi, Starra Frey, f. 19.
Elsku mamma, tengdamamma og
amma okkar lést 92 ára, 22. janúar
2008, eftir hálfs árs dvöl á dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Grund. Viljum
við þakka starfsfólkinu góða að-
hlynningu.
Við eigum margar góðar minning-
ar um Ellu og söknum hennar mikið.
Kom hún til okkar erlendis á sumrin
í rúmlega 35 ár, bæði til Lúxemborg-
ar og Bandaríkjanna. Naut hún sér-
staklega sólarinnar og gat legið
endalaust í sólbaði. Við munum vel
eftir henni í bleika bikiníinu, með
sæta hattinn á höfðinu, og róman-
blöðunum sem hún kom með frá Ís-
landi, sem hún las úti í sólinni.
Þegar við heimsóttum hana á Ís-
landi, oftast á páskunum, bjuggum
við hjá henni, stundum við þröngar
aðstæður. Þegar við vorum öll hjá
henni, ákvað hún að láta foreldrana
hafa svefnherbergið sitt og vildi
frekar sofa með stelpunum á dýnu á
gólfinu inni í borðstofu. Kom ekki
annað til mála og var það gaman fyr-
ir stelpurnar. Var ótrúlegt hvað hún
gat látið fara vel um sig á gólfinu. Á
hverjum morgni, meðan foreldrarnir
sváfu, var farið fram í eldhús að spila
rommí, hún með Nescafé og stelp-
urnar með súrmjólk, svona á ekta ís-
lenskan hátt. Spiluðu þær í margar
klukkustundir og var samkeppnin
mikil og haldið nákvæmt bókhald.
Svo í hádegismat bjó hún til uppá-
haldsmatinn þeirra, Honig-spaghetti
með Libby’s tómatsósu borðað á
gamla gula og svarta matarstellinu
hennar.
Fyrst eftir að við fluttum til Con-
necticut í Bandaríkjunum, hikaði
hún við að koma vegna lengra flugs.
En hún vandist því fljótt. Reyndar
hjálpuðu stóru verslanirnar og góða
veðrið að hvetja hana til að koma.
Var hún ótrúlega dugleg að bjarga
sér sjálf, þrátt fyrir háan aldur og
takmarkaða tungumálakunnáttu.
Meiri að segja þegar Siggi og Vaddý
fluttu til Flórída og ferðalagið lengd-
ist um helming, með millilendingu og
heimsókn hjá Nínu í Washington í
hvert skipti, var það ekkert vanda-
mál. Þetta gat hún gert alveg þangað
til hún varð 87 ára og var síðasta
ferðin hennar árið 2002. Síðan höfum
við ávallt heimsótt hana hér á Íslandi
og var alltaf vinsælt að fara á kín-
verskan veitingastað í kvöldmat eða
fá kaffi og rjómatertu í Kringlunni.
Siggý man alltaf eftir þegar hún síð-
ast heimsótti hana fyrir tveimur ár-
um og áttu þær góðar stundir sam-
an. Fóru þær í kaffi og þótt Ella væri
matgrönn gat hún klárað eina og
hálfa tertusneið með sóma. Nína sá
hana síðast á jólunum fyrir þremur
árum, Siggi í júlí í fyrrasumar og
Vaddý síðast í september sl.
Elsku Ella, við kveðjum þig með
djúpum söknuði.
Hvíldu í friði.
Sigurður, Valgerður,
Jónína og Sigríður.
Elín G. Jónsdóttir
Elsku besta amma mín.
Ég sakna þín mikið en ég
veit að þú ert hjá guði núna
og fylgist alltaf með mér og
passar mig.
Þín
Sigurbjörg.
HINSTA KVEÐJA
✝ SigurbjörgBjörnsdóttir
(Stella) fæddist á
Neðri-Þverá í Vest-
urhópi í Vestur-
Húnavatnssýslu 30.
nóvember 1933. Hún
lést á hjúkrunar- og
dvalarheimilinu
Seljahlíð 15. janúar
síðastliðinn. For-
eldrar Sigurbjargar
voru Árni Björn Jak-
obsson, bóndi á
Neðri-Þverá, f. 1.
september 1889, d
30. júní 1938 og Jónína Bjarna-
dóttir, húsfreyja á Neðri-Þverá, f.
25. september 1892, d. 18. júlí
1979. Systkini Sigurbjargar eru
Lilja, f. 12.3.1921, d. 3.1.2003,
Ágúst Bjarni, f. 8.9.1922, d.
24.10.1988, Jakob Bragi, f.
3.3.1929, Hreiðar, f.
18.11.1930, og Björn
Skafti, f. 17.4.1936.
Eiginmaður Sig-
urbjargar er Sig-
urgeir Þorkelsson, f.
24. febrúar1930.
Dóttir þeirra er
Nína Berglind, f.
12.12.1972, gift
Björgvini Trausta
Guðmundssyni, f.
22.2.1972. Börn
þeirra eru Perla
Ósk, f. 11.10.1993,
Sigurbjörg, f.
4.12.1999 og Ásgeir Fannar, f.
19.4.2003.
Árið 1965 hóf Sigurbjörg störf
við Landsbanka Íslands og vann
þar til ársins 1995.
Útför Sigurbjargar fór fram í
kyrrþey, að ósk hinnar látnu.
Elsku mamma mín, það er svo
margt sem kemur upp í hugann er ég
hugsa til þín. Brosið, hláturinn, bjart-
sýnin, hjálpsemin og endalaus já-
kvæðni eru þau orð sem lýsa þér
best. Það var alltaf stutt í brosið, al-
veg fram á síðustu stundu. Nína! Fal-
legt nafn, þú skírðir mig Nínu og
snerir þar með á ömmu Jónínu, henni
fannst nafnið Jónína ekki fallegt og
gat ekki hugsað sér að eitthvert
barnabarnanna yrði skírt því nafni,
gott hjá þér. Ég skírði Sigurbjörgu
dóttur mína nafninu þínu, af því mér
þótti vænt um það, þú hafðir nefnt
það við mig að ekkert barn ætti að
bera svona langt og gamaldags nafn,
þarna sneri ég á þig, líkt og þú gerðir
með móður þína. Sigurbjörg dóttir
mín er afskaplega stolt af nafninu
sínu og vill ekki láta kalla sig Boggu
eins og við eigum stundum til að kalla
hana, hún leiðréttir fólk og segir
stolt: „Ég heiti Sigurbjörg.“ Hins
vegar veit ég að það gladdi þig mikið
að eiga nöfnu, þú áttir það skilið. Það
voru forréttindi mín er ég, fjölskylda
mín, þú og pabbi keyptum okkur hús
saman í Hálsaselinu. Þarna bjuggum
við í sátt og samlyndi, og er ég ykkur
pabba afskaplega þakklát fyrir að
taka á móti Perlu Ósk og Sigur-
björgu eftir skóla. Hvað er hægt að
hugsa sér notalegra en að koma heim
til ömmu og afa og fá gott bakkelsi
hjá þeim og kúra svo inni í stofu hjá
þeim þar sem þau hlýddu á heima-
lesturinn hjá stelpunum sínum?
Þetta er mér og stelpunum ómetan-
legt. Þú varst afskaplega stolt af
barnabörnunum þínum og hvattir
þau áfram í námi og frístundum. Þú
varst alltaf til staðar fyrir mig og allt-
af tilbúin að rétta hjálparhönd ef eitt-
hvað bjátaði á, það vantaði ekki hjá
þér. Þú kenndir mér að standa mína
plikt, mæta á réttum tíma í skóla og
vinnu, að mæta á réttum tíma þýddi
tíu mínútum fyrir, ekki mínútu
seinna. Þú sagðir alltaf að ég myndi
skilja það þegar ég eltist, það var rétt
hjá þér. Reikningar skyldu borgaðir
Sigurbjörg
Björnsdóttir (Stella)
helst fyrir gjalddaga og að eiga þyrfti
fyrir þeim hlutum sem keyptir væru.
Það sem þú sýndir mér fram á voru
þau gildi sem þarf til þess að þrosk-
ast og verða að heiðarlegri mann-
eskju með góð lífsviðhorf. Ég ætla að
efna loforðið sem þú tókst af mér
skömmu fyrir andlátið, og fara til
Sorrento og Capri. Þetta voru staðir
minninga þinna og hlakka ég til að
fara á þessa staði og ég veit að þú
verður með mér, dansandi og bros-
andi. Ég, pabbi og fjölskylda mín
munum ylja okkur um hjartarætur
við þær góðu minningar sem við eig-
um um þig.
Ég, Björgvin og krakkarnir mun-
um halda vel utan um pabba sem var
þinn besti vinur og lífsförunautur.
Þú varst mér einstök móðir og þín
er sárt saknað.
Hvíl í friði. Þín elskandi dóttir
Nína Berglind.
Elsku amma mín.
Það er erfitt fyrir mig að trúa að þú
sért farin frá mér. Ég veit að þér líð-
ur betur núna en síðustu vikuna þína.
Ég veit að þú verður alltaf við hliðina
á mér og passar mig og fjölskylduna
og heldur áfram að styðja mig í skól-
anum og fimleikunum. Ég man þegar
þú hringdir niður í ríkissjónvarp og
skammaðir þá fyrir að sýna lítið frá
fimleikunum, gott hjá þér.
Alltaf þegar ég kvaddi þig eftir að
ég var búin að vera hjá þér fékk ég
tíu kossa frá þér. Manstu, við töldum
þá alltaf saman og hlógum mikið. Ég
mun aldrei gleyma þér og mun biðja
fyrir þér alla tíð, elsku amma mín.
Tíu kossar til þín frá mér.
Þín
Perla Ósk.
46 SUNNUDAGUR 3. FEBRÚAR 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Yvonne Tix
✝
Hjartans þakkir til þeirra sem sýndu okkur samúð
við andlát og útför
HELGU GUNNARSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til líknardeildar Landspítala
Landakotspítala.
Gunnar Finnsson,
Björg Elín Finnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Alúðarþakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og útför föður okkar,
afa og langafa,
SIGURÐAR B. GUÐBRANDSSONAR,
Borgarnesi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks dvalarheimilis
aldraðra í Borgarnesi fyrir einstaka umönnun og
umhyggju síðustu ár.
Guð blessi ykkur öll.
Ásta Sigurðardóttir,
Sigþrúður Sigurðardóttir,
Sigríður Helga Sigurðardóttir,
barnabörn og langafabörn.
Vinur okkar Gunnar
Sigurðsson er látinn.
Hann var yngstur fimm
bræðra sem ólust upp í
Holtaseli á Mýrum í A-Skaftafells-
sýslu. Hann var verkhæfur vel og
vandvirkur, hagur á tré og járn en
stundaði þó mest röralagnir og járn-
smíði þegar fram liðu á stundir.
Við kynntumst Gunnari fyrst í
Kópavoginum laust eftir seinni heim-
styrjöld, eða 1950, en þá fluttist fjöldi
manns til Reykjavíkur utan af lands-
byggðinni. Erfitt var að fá lóð í
Reykjavík á þessum tíma þótt eftir
væri leitað. Gunnar fékk því lóð við
Gunnar Guðni
Sigurðsson
✝ Gunnar GuðniSigurðsson fædd-
ist í Holtaseli á Mýr-
um í A-Skaftafells-
sýslu 1. janúar 1928.
Hann lést á Vífils-
stöðum 17. desember
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Digraneskirkju 28.
desember.
Kópavogsbrautina og
reisti sér þar hús, af
miklum vanefnum eins
og svo margir í þá
daga. Húsið var að
mestu byggt úr kassa-
fjölum og hjálpuðumst
við að múra það að ut-
an sem innan. Gunnar
var alltaf sami góði
drengurinn, boðinn og
búinn til að hjálpa öðr-
um þegar með þurfti.
Megi hann hvíla í friði.
Kveðjum við þennan
vin okkar með vísu
Stephans G. Stephanssonar:
– Þitt er menntað afl og önd,
eigirðu fram að bjóða
hvassan skilning, haga hönd,
hjartað sanna og góða.
Eiginkonu hans, Sveinbjörgu Guð-
mundsdóttur, og börnum þeirra
þremur vottum við samúð og biðjum
þeim guðs blessunar. Kveðja,
Þorsteinn Sigurðsson
og fjölskylda
✝
Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir,
GUÐRÚN DAGBJÖRT BJÖRNSDÓTTIR,
lést á Hjúkrnunarheimilinu Eir laugardaginn
2. febrúar.
Jarðaförin auglýst síðar.
Ingibjörg Valdimarsdóttir, Guðmundur Skúli Bragason,
Margrét Valdimarsdóttir, Pétur Jónsson,
Valur Leonhard Valdimarsson, Kristín Magnea Eggertsdóttir,
Héðinn Valdimarsson, Margrét Sigurgeirsdóttir.