Morgunblaðið - 18.07.2008, Blaðsíða 23

Morgunblaðið - 18.07.2008, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. JÚLÍ 2008 23 Bréf til blaðsins Morgunblaðið Hádegismóum 2, 110 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is LAUGARDAGINN 5. júlí áttu ég og unnusti minn leið hjá Dals- mynni-hundaræktun, þar sem við höfum mikið talað um að fá okkur hunda, við kíktum við og hittum þar þessa blíðu konu og fengum að skoða hvolpa sem við alveg kolféll- um fyrir við ákváðum að slá til og keyptum þá báða. Annar er af gerð- inni mini pencher-rakki og hinn chi- huahua-tík, báðir 3 mánaða og vor- um við mjög glöð með kaupin og gátum ekki beðið eftir að koma heim og byrja líf með hundunum okkar. Það fór að bera á því að chihua- hua-tíkin var voðalega lasleg, en þar sem hún var svo lítil þá héldum við bara að þetta væri eðlilegt að hún væri ekkert eins spræk og rakkinn, við fórum reglulega út með hundana, morgnana, eftir vinnu og á kvöldin, svo við pældum ekkert mikið í þessum lasleika, enda var hún alveg hress þegar út var komið og labbaði alveg og hljóp og var voðalega spræk. Á mið- vikudeginum eftir að við keyptum hvolpana, þá ældi chihuahua-tíkin, og mér var sagt að það væri eðli- legt, ef það væri ekki of mikið. Á föstudeginum um hádegi var hún orðin meira lasleg en venjulega og þegar ég kom heim úr vinnunni um fjögurleytið þá ætlaði ég með hana beint upp á Selfoss til dýralæknis, en það var greinilega of seint því að þegar ég geng inn um dyrnar heima, þá er hún dauð. Ég átti ekki til neitt einasta orð, vissi ekki að hundar gætu dáið bara svona einn, tveir og þrír, það hvarflaði ekki að okkur að magakveisa gæti hrein- lega leitt hann til dauða á 2-3 klst. en það er greinilegt, það hefur tek- ið hana um 2-3 klst. að deyja frá því við fórum að sjá meiri einkenni. Ég hringdi upp á Dalsmynni þar sem Ásta svaraði í símann, vön að fá símtöl frá fólki sem kaupir hunda af henni, enda kippti hún sér ekkert upp við það þegar ég tilkynnti henni það að litla chihuahua-tíkin væri dáin, það var eins og þessu væri klínt beint á mann sjálfan og manni eiginlega kennt um að maður hafi ekki farið nógu vel með hvolp- inn, gefið honum eitur, vannært hann eða hann hafi hreinlega bara þornað upp. Við hringdum í dýralækni og hann segir að án ábyrgðar eins og við lýstum þessu hafi þetta verið smáveirusótt (parvóveira). En ekki er en búið að kryfja hann. Tíkin kostaði 180.000 og fáum við hana ekki endurgreidda og engar skaða- bætur, og sitjum við þess vegna uppi með 180.000 kr. raðgreiðslur. KAMELA RÚN SIGURÐARDÓTTIR, Hraunbæ 23, Hveragerði. Varað við hunda- kaupum á Dalsmynni Frá Kamelu Rún Sigurðardóttur STJÓRN RÚV ohf. Hr. formaður Ómar Benedikts- son. Að kveldi hins 18. júní s.l strax eftir 22 fréttirnar í ríkissjónvarpinu birtust, nánast venju samkvæmt, áfengisauglýsingar. Hin fyrri var um Víking bjór. Orðfæri, orðabeyg- ingar, málfræði og allt í auglýsing- unni með þeim hætt að augljóst var að þar var um áfengisauglýsingu að ræða. Orðið léttöl sem birtist í lok auglýsingarinnar er hvorki í sam- ræmi við texta eða myndmál aug- lýsingarinnar. Einnig vaknar óhjá- kvæmilega sú spurning hvort miðstöð málverndar í landinu, Rík- isútvarpið, telji við hæfi að birta auglýsingar sem innhalda eins illa unninn texta og hér um ræðir – „Hann léttöl /ið ... sem er brugg- aður“ ? Hin auglýsingin var um Thule bjór og í þeirri auglýsingu var ekki gerð nein tilraun til þess að draga dul á hvað verið var að auglýsa. Útvarpsþátturinn Poppland á Rás 2 hefur undanfarnar vikur ver- ið undirlagður áfengisauglýsingum eins og svo oft áður. Slík hefur sí- byljan verið að það hefur á stund- um vart mátt greina hvort dag- skráin sé í boði og kostuð af áfengisframleiðandanum Tuborg (Ölgerð Egils Skallgrímsonar) eða hvort um starfsemi á vegum RÚV sé að ræða. Það eru foreldrasamtökum gegn áfengisauglýsingum mikil vonbrigði að RÚV skuli með kerfisbundnum birtingum áfengisauglýsinga virða réttindi barna og unglinga í landinu að vettugi og brjóta á lögvörðum rétti þeirra til þess að vera laus við áfengisáróður sbr lög þar um. Sam- tökin skora hér með á stjórn RÚV ohf að stöðva allar þessar beinu og óbeinu áfengisauglýsingar sem allar eiga það sannmerkt að vera ólög- legar og langt fyrir neðan virðingu fyrirtækisins. Telji fyrirtækið minnsta vafa hvað varðar „lögmæti“ þessara áfengisauglýsinga þá ber því hlutverki sínu samkvæmt að láta börn og unglinga í landinu njóta þess vafa. F.h. Foreldrasamtaka gegn áfengisauglýsingum. Virðingarfyllst, ÁRNI GUÐMUNDSSON, formaður Stjórn RÚV – opið bréf Frá Árna Guðmundssyni KAUPMENN eru oft útsjónasamir í því að selja fólki hluti sem ekki er hægt að nota, nema kaupa tengi- hlutina sérstaklega, og hefur þessi við-skiptamáti verið lengi látin þróast, athugasemdalítið. Bíla- viðskipti eru ekki alveg laus við þessa viðskiptahætti. Nýir bílar voru alltaf seldir með varadekki og talið sjálfsagt að það væri af sömu stærð og dekkin undir bílnum. Nú eru bílar seldir með varadekki sem er miklu minna en þau dekk sem undir bílnum eru. Hálfgert hjól- börudekk. Þessi dekk eru gefin upp fyrir 50 km hámarkshraða á bundnu slitlagi. Svona dekk eru stór- hættuleg á grófum malarvegum og niður bratta fjallshlíð á malarvegi er bremsuviðnámið lítið og gæti hæg- lega snúið bílnum ef ógætilega er farið. Einnig gæti svona dekk valdið vinding á grindinni á holóttum vegi, sérstaklega ef bíllinn er fullhlaðinn og eftir slíka skekkju verður hann framvegis stórhættulegur í akstri. Út á landi er oft fimmtíu til hundrað km á næstu dekkjaþjónustu. Ef ein- hverjum dytti í hug að setja dekkið undir á drifhjóli myndi drifið fljót- lega gefa sig. Varla er verið að hugsa um umferðaröryggi með svona viðskiptaháttum. Ég man ekki betur en það sé bannað sam- kvæmt umferðarlögum að nota mis- stór dekk undir bíla, því ætti að vera ólöglegt að selja bíl með svona vara- dekki. Má kannski búast við að eitt- hvað fleira sé vanbúið í búnaði bíla núorðið. Varadekkið hlýtur að vera með samþykki þeirra sem eiga að gæta réttar okkar, kaupenda, eins og t.d. viðskiptaráðherra, lögreglunnar, FÍB, Neytendasamtakanna og Um- ferðarstofu og sýnir vel fyrir hverja þeir eru að vinna. Eitt er nokkuð ljóst að ef einstaklingur hefði tekið upp á því að nota svona varadekk, hefði lögreglan þegar stöðvað hann. En þegar menn með peninga og vald ákveða eitthvað, þá er allt leyfi- legt. Eitt er nokkuð ljóst að notkun þessara dekkja er þeim mönnum sem eiga að gæta viðskiptalegs rétt- ar okkar til mikils vansa. GUÐVARÐUR JÓNSSON, Valshólum 2, Reykjavík. Hjólbörudekkið Frá Guðvarði JónssyniÉG flutti í Húna- þing vestra haustið 1998, skömmu eftir að hið sameinaða sveita- félag var stofnað. Ég er fæddur og uppalinn í Reykjavík og á afar góðar minningar það- an. Landsbyggðabakt- eríuna, sem ég leyfi mér að kalla svo, fékk ég hins veg- ar veturinn 1991-1992 er ég kenndi við Grunnskólann á Hellu sælla minninga. Þá fann ég að á lands- byggðinni vildi ég búa. Sú tilfinn- ing staðfestist veturinn 1997-1998 er ég bjó í Hvalfjarðarsveit. Af hverju kýs ég að deila þessum upplýsingum með lesendum? Jú, fyrir þau sem vilja lesa lengra þá langar mig til að deila með ykkur þeim kostum sem ég hef upplifað við það að búa á landsbyggðinni. Húnaþing vestra er tæplega 1200 manna samfélag með Hvamms- tanga sem höfuðstað. Hvamms- tangi er nánast í miðju sveita- félagsins með greiðar samgöngur í allar áttir. Þorpið er fagurt og frið- sælt þar sem metnaður hefur verið lagður í að gera bæinn aðlaðandi og fjölskylduvænan. Þjónustustig er afar hátt miðað við mannfjölda sem skýrist að mestu af fjarlægð við næstu þéttbýliskjarna og góðri staðsetningu. Hér er ADSL- tenging, Mogginn kemur til mín a.m.k. klukkustund áður en hann kemur til foreldra minna, sem búa þó í u.þ.b. 20 mínútna göngufæri frá prent- smiðjunni, ef ég panta vörur með póstinum og þær eru póstlagðar fyrir kl. 16 fæ ég þær í hendur um kl. 10 morguninn eftir, ef snjóar eru nær allar götur orðnar færar við almenna fótaferð, hér eru verslanir með fjöl- breytt úrval og góða pöntunarþjónustu, hárskerar, tannlæknir, góð heilsugæsla með tveimur læknum ásamt litlu sjúkrahúsi og dvalarheimili, apó- tek, þjónustuíbúðir fyrir aldraða, fjölbreytt kirkjustarf, mikið kóra- og sönglíf, öflugt íþróttastarf fyrir alla aldurshópa, þróttmikið hesta- mannafélag með góðri aðstöðu, kvenfélög, lionsklúbbur, leikfélag o.fl. o.fl. Atvinnulíf er fjölbreytt, mörg störf vissulega tengd landbúnaði en áhættudreifing býsna góð sem gerir atvinnuástand almennt nokk- ur tryggt. Hér er rúmgóður leik- skóli, grunnskóli með rétt- indakennara í öllum stöðum og tónlistarskóli með fjölhæfum og vel menntuðum kennurum. Í þorpinu er allt í göngufæri, hér er gott tækifæri fyrir umhverfisvænan og heilbrigðan lífsstíl, foreldrar hafa góða yfirsýn yfir viðfangsefni barna sinna, fjöldi í hverjum bekk talsvert minni en landsmeðaltal, tækifæri fyrir unga sem aldna til að taka þátt í menningar- viðburðum, s.s. söngvakeppnum, leiksýningum o.fl. sem auðgar mannlífið. Hér eru margar náttúruperlur, vaxandi ferðaþjónustufyrirtæki, glæsilegir gististaðir, heimsþekkt veiðisvæði o.s.frv. Hér er meira að segja bílasala sem er nauðsyn hverjum karlmanni. Nýlega var opnaður glæsilegur vefur, norda- natt.is, sem geymir fjölmargar upplýsingar um Húnaþing vestra. Eins og sést er hér um langa upp- talningu að ræða og væri vissulega hægt að gera hverju atriði all- nokkur skil. Tilgangur þessarar greinar er að vekja athygli lands- manna á því þjónustustigi, þeim lífsgæðum og þeim fjölskylduvænu tækifærum sem víða eru á lands- byggðinni þrátt fyrir fámenni. Þeim fjölgar alltaf sem geta stund- að vinnu sína óháð búsetu. Húna- þing vestra er kjörinn vettvangur fyrir fólk sem vill breyta til, koma með vinnuna með sér, hafa góða yfirsýn yfir daglegt líf fjölskyldu sinnar og verða hluti af samfélagi sem er laust við umferðarhnúta, ofurstress og æ meiri ótta við sitt nánasta umhverfi. Lífsgæði á landsbyggðinni Sigurður Grétar Sigurðsson skrifar í tilefni af 10 ára af- mæli Húnaþings vestra » Á landsbyggðinni er nándin mikil og eng- inn sem týnist í fjöldan- um. Góð yfirsýn veitir einstaklingum og fjöl- skyldum nauðsynlegt öryggi. Sigurður Grétar Sigurðsson Höfundur er sóknarprestur á Hvammstanga. EIGA einkaaðilar að taka að sér lög- gæslu í Kópavogi? spyr Guðríður Arn- ardóttir, oddviti Sam- fylkingarinnar í bæj- arstjórn Kópavogs, í grein í Morg- unblaðinu. Svarið er nei. Bæjarráð Kópavogs hefur samþykkt að bjóða út hverfagæslu til reynslu í eitt ár sem verður stuðnings- aðgerð við almenna löggæslu og eykur ör- yggið í bænum. Til- gangurinn er að fækka innbrotum og skemmdarverkum. Áfram er gerð krafa um að ríkisvaldið veiti þá þjónustu sem lög og reglur gera ráð fyrir og áfram verður þrýst á lögreglustjórann á höf- uðborgarsvæðinu að draga ekki úr þjónustu lögreglunnar í Kópavogi. Hverfagæslan mun felast í því að bílar frá öryggisgæslufyrirtæki aki um hverfi bæjarins eftir ákveðnu skipulagi og litið verði eftir eignum bæjarbúa. Bílarnir yrðu sérmerktir hverfagæslu og því færi ekki á milli mála hvert erindi þeirra væri. Mér er óskiljanlegt að Samfylk- ingin leggist gegn þessu. Hverfa- gæsla hefur gefið góða raun annars staðar, svo sem á Seltjarnarnesi, og fleiri sveitarfélög hafa ákveðið að taka hana upp, nú síðast Mosfells- bær. Guðríður Arnardóttir segir að hverfagæsla muni „einungis vekja falska öryggiskennd meðal bæj- arbúa“. Nefnd skipuð embættismönnum Seltjarnarnesbæjar, fulltrúum dómsmálaráðuneytisins og lögregl- unnar lagði upphaflega til að reyna hverfagæslu á Seltjarnarnesi árið 2005. Í framhaldinu dró verulega úr af- brotum í bænum, raun- ar hurfu innbrot alveg um hríð, og öryggis- tilfinning íbúanna jókst. Því var verkefn- inu haldið áfram eftir reynslutímann. Gerðar hafa verið tvær þjónustukannanir á Seltjarnarnesi um af- stöðu íbúanna til hverfagæslunnar. Í báðum hafa um 96% bæjarbúa talið hana af hinu góða og viljað halda henni áfram. Hvers vegna skyldi annað verða uppi á ten- ingnum í Kópavogi? Við Guðríður erum sammála um að það vanti fleiri löggur í Kópavog. Lög- reglustjóranum á höf- uðborgarsvæðinu er vel kunnugt um þá af- stöðu eftir ítrekaða fundi og bréfaskipti um málið. Ég er hins vegar ósammála Guðríði um að bæjarsjóður eigi að styrkja lögregluembættið til að ráða lögregluþjón í Kópavog. Hún vill fara bakdyramegin að því að færa verkefni frá ríki til sveitarfé- lags án þess að neinar tekjur komi á móti. Lögreglan hefur vitaskuld afþakkað þessa „ölmusu“ hennar eins og það var orðað. Hverfagæsla byggist í öllum meginatriðum á sömu forsendum og öryggisgæsla og vekur ekki falska öryggiskennd frekar en næt- urvörður í stóru fyrirtæki. Um leið og haldið er uppi mikilvægu eftirliti og bæjarbúum veitt aðstoð við hitt og þetta sem lýtur að öryggi þeirra, er hverfagæsla til þess fallin að fæla burt innbrotsþjófa, spellvirkja og annan óþjóðalýð. Þessu hafnar Guðríður! En hún fer góðu heilli ekki með meirihlutavaldið í Kópa- vogi. Ölmusa Guðríðar Gunnar I. Birgisson skrifar um lög- gæslu í Kópavogi Gunnar I. Birgisson » Guðríður Arnardóttir vill fara bak- dyramegin að því að færa verkefni frá ríki til sveitarfélags án þess að nein- ar tekjur komi á móti. Höfundur er bæjarstjóri í Kópavogi.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.