Morgunblaðið - 18.07.2008, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. JÚLÍ 2008 31
þakka Eiríki fyrir gifturík og farsæl
störf í þágu samstarfs sveitarfélaga á
Suðurnesjum um leið og við sendum
Hildi og fjölskyldu þeirra innilegar
samúðarkveðjur.
Guðjón Guðmundsson
framkvæmdastjóri Sambands
sveitarfélaga á Suðurnesjum.
Kynni okkar Eiríks hófust um 1954
er við unnum saman sem öryggis-
verðir hjá amerískum verktakafélög-
um á Keflavíkurflugvelli. Ekki óraði
mig fyrir því þá að við ættum eftir að
eiga jafnlangt og mikið samstarf á
komandi árum og raun varð á. Hann
hafði lokið prófi frá Verslunarskóla
Íslands um þetta leyti og hóf sjálf-
stæðan verslunarrekstur er hann
hætti störfum á Keflavíkurflugvelli
árið 1957. Verslun sína í Grindavík
nefndi hann eftir sínu eigin gælu-
nafni, „Eikabúð“.
Árið 1965 stóð hann fyrir því að
stofnaður var Lionsklúbbur Grinda-
víkur, sat í fyrstu stjórn klúbbsins
ásamt undirrituðum og Tómasi Þor-
valdssyni og gegndi Eiríkur þar for-
mennsku. Síðan kom langur samfelld-
ur kafli árin 1966-1982 sem við sátum
saman í sveitarstjórn Grindavíkur.
Hann var kjörinn í hreppsnefnd árið
1962, ráðinn sveitarstjóri 1971, sem
breyttist í bæjarstjóri 1974, er sveit-
arfélagið fékk bæjarréttindi.
Með þessari upptalningu er ég síð-
ur en svo að rekja tæmandi starfsfer-
ilssögu Eiríks, heldur að stikla á stóru
í sambandi við okkar samskipti og þar
af fátt eitt sagt.
Eiríkur var dagfarsprúður maður,
glöggur og athugull og vann verk sín
af mikilli samviskusemi og alúð. Með
honum er genginn góður drengur
sem ég vil þakka samstarfið og marg-
ar minnisstæðar og skemmtilegar
samverustundir gegnum árin. Að lok-
um vil ég votta Hildi, fjölskyldum
þeirra og öðrum ættingjum og vinum
mína dýpstu samúð.
Bogi G. Hallgrímsson.
Góður samstarfsfélagi Eiríkur Al-
exandersson er látinn. Eiríkur réðst
sem útibússtjóri til Útvegsbankans í
Reykjanesbæ 1988 og varð nokkru
síðar fyrsti útibússtjóri Íslandsbanka
í Reykjanesbæ við sameiningu fjór-
bankanna 1989. Framundan voru
tímar breytinga, þar sem saman fóru
bæði skemmtilegar en oft erfiðar
áskoranir og ákvarðanir. Eiríkur
leiddi sitt útibú áfram þennan tíma
með öryggi og einstakri yfirvegun
sem einkenndi hans stjórnunarstíl
öðru fremur. Eiríkur lét af störfum
hjá Íslandsbanka árið 2000. Undirrit-
uð var svo lánssöm að vinna með Ei-
ríki í útibúinu í Reykjanesbæ í 3 ár og
var ráðin hans eftirmaður við starfs-
lok hans. Það var einstaklega gott að
vinna með Eiríki auk þess sem hann
reyndist góður vinur. Hann var við-
kunnanlegur í alla staði og sérstak-
lega vel liðinn af starfsfólki. Eitt að
því sem einkenndi hann í mínum huga
var hversu vel máli farinn hann var,
talaði góða og vandaða íslensku og
hafði sérstaklega fallega rithönd.
Hagmælskur var hann og átti það til
að henda saman vísum í gleðskap og
var þá húmorinn ekki langt undan.
Eiríkur var hávaxinn og reffilegur
svo eftir var tekið. Hann hafði flottan
og vandaðan fatastíl sem ég hafði
mjög gaman af og hrósaði honum oft
fyrir flott föt og litasamsetningu.
Þessi 3 ár sem við Eiríkur unnum
saman var mjög skemmtilegur og
lærdómsríkur tími þar sem ég lærði
meðal annars að vandvirkni og yfir-
vegun eru gildi sem eru ungum
stjórnendum gott veganesti inn í lífið.
Eftir stafslok hjá bankanum ákváðu
Eiríkur og Hildur, eftirlifandi eigin-
kona hans, að flytja suður á bóginn og
hafa undanfarin ár dvalið löngum
stundum í sumarhúsi sínu á Spáni. Ég
hef því ekki hitt Eirík oft undanfarin
ár, en við í bankanum höfum reglu-
lega fengið fréttir af þeim hjónum.
Eiríkur verður jarðsettur í heimabæ
sínum Grindavík í dag.
Við samstafsmenn Eiríks hjá Glitni
sendum eftirlifandi fjölskyldu hans
samúðarkveðjur. Minning um góðan
mann mun lifa.
Fyrir hönd fyrrum samstarfs-
manna hjá Glitni,
Una Steinsdóttir.
✝ Guðmunda RósaPétursdóttir
fæddist í Selshjá-
leigu í Austur-
Landeyjum 18. sept-
ember 1919. Hún
lést á heimili sínu,
Grænumörk 5 á Sel-
fossi, sunnudaginn
6. júlí síðastliðinn, á
89. aldursári sínu.
Foreldrar hennar
voru hjónin Pétur
Guðmundsson,
bóndi í Selshjáleigu,
og Soffía Guð-
mundsdóttir, húsfreyja. Systkini
Rósu voru Marta, Guðmundur
Þórðarson Pétursson, Kristín,
Hallgrímur, Kristján, Jóhanna,
Pétur, Guðrún, Guðleif, Jónas
Ragnar, Lovísa Una, Sigríður Þyri
og Geir Grétar. Af þeim eru nú
fjögur á lífi, þau Pétur, Guðrún,
Jónas Ragnar og Geir Grétar.
Fjögurra nátta fór Rósa í fóstur
til hjónanna Jónasar bónda Jón-
assonar í Hólmahjáleigu í Austur-
Landeyjum, og konu hans, Ragn-
heiðar Halldórsdóttur. Börn
þeirra og fóstursystkini Rósu voru
Guðmundur, Guðríður, Katrín,
Magnús, Júlía, Guðbjörg og Jónas
Ragnar. Þau eru öll látin.
barnabörn, og 5) Valdimar, kona
hans er Guðbjörg Hrafnsdóttir.
Áður, fyrir hjónaband, eignaðist
Rósa soninn Jónas Guðmundsson;
hann er kvæntur Sólveigu Jó-
hannsdóttur. Jónas ólst upp hjá
þeim Eiríki og Rósu í Norð-
urgarði. Þá ólu þau Rósa og Eirík-
ur upp systurdóttur Rósu, Soffíu
Ellertsdóttur, hún er gift Tómasi
Tómassyni og eiga þau fjögur
börn og barnabarn. Jón Jóhanns-
son kom í Norðurgarð árið 1948
og var þar vinnumaður; hann átti
síðan skjól hjá Rósu og Eiríki til
dauðadags á öndverðum níunda
áratug síðustu aldar. Þá var árum
saman hjá þeim hjónum í Norð-
urgarði fjöldi barna í sumardvöl.
Árið 1980 brugðu þau Eiríkur
búi og Sævar, sonur þeirra, og
Inga, kona hans, tóku við. Þau
fluttust í fyrstu til Hvergerðis, þar
sem þau áttu heima í 11 ár. Þar
starfaði Rósa við Heilsustofnun
Náttúrulækningafélags Íslands.
1991 fóru þau búferlum á Selfoss,
bjuggu fyrst við Fossheiði, en síð-
ast í Grænumörk 5. Eiríkur and-
aðist 17. ágúst 2003, nýorðinn 88
ára.
Útför Rósu verður gerð frá Sel-
fosskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
Ung réðist Rósa í
vistir í Reykjavík,
m.a. hjá Jónasi Ragn-
ari, fósturbróður sín-
um, og síðar hjá ekkju
hans. Þá var hún
kaupakona vestur í
Dölum og vann suður
í Keflavík. Síðar á ævi
starfaði hún tvær
vetrarvertíðar í
frystihúsi í Reykjavík.
Í nóvember 1943
eignaðist Rósa dótt-
urina Önnu Helga-
dóttur, en varð að
gefa hana frá sér af þeirri ástæðu,
að hún hafði sýkst af berklum.
Rósa giftist 21. nóvember 1948
Eiríki Valdimarssyni frá Norð-
urgarði á Skeiðum, d. 17. ágúst
2003, syni hjónanna Valdimars
Jónssonar og Sigríðar Guðmunds-
dóttur, sem þar bjuggu. Börn Rósu
og Eiríks eru: 1) Ragnheiður, gift
Gunnari Haraldssyni, þau eiga þrjú
börn og þrjú barnabörn, 2) Sigmar,
kvæntur Sigríði Ástmundsdóttur,
þau eiga fjögur börn og fjögur
barnabörn, 3) Pétur, kona hans er
Jóna Jónsdóttir, fósturbörn Péturs
eru fjögur og barnabörn sex, 4)
Sævar, kvæntur Ingu Finn-
bogadóttur, þau eiga þrjú börn og 5
Elsku tengdamamma, nú skiljast
leiðir, þú fallin frá, ég sit hnípin.
Okkar leiðir lágu saman í rétt nær
40 ár. Ég alltof ung, ryðst inn í líf
þitt, nappa syninum og fer að búa
sveitabúi á næsta bæ við þig. Í Ólafs-
vallahverfi er og var margbýlt á
þeirri torfu, samgangur mikill okkar
á milli. Enda þurfti ég oft á leiðsögn
þinni að halda. Var þá gott að leita til
þín því þú varst bóngóð, aldrei af-
skiptasöm og kunnir svo margt.
Þú varst bóndakona til margra
ára, en þú sem persóna hefðir viljað
velja annað. Bóndakona og bústólpi
varst þú, harðdugleg til allra úti-
sem inniverka. Þurftir um tíma að
sinna öllum verkum, mjöltum og
gegningum, meðan eiginmaðurinn
vann út í frá. Hafðir þú góða hjálp
frá honum Jóni okkar sem var heim-
ilisfastur hjá þér og þínum eigin-
manni í rúm 50 ár. Vandalausir jafnt
sem skyldmenni voru oft hjá þér í
lengri eða skemmri tíma. Sumar-
dvalabörn varstu með í mörg ár, þér
virtist lítið muna um að bæta á þig
snúning, eða hafa fleiri við matar-
borðið. Þar voru oft margir, taldi ég
við þitt stóra eldhúsborð frá 12 upp í
20 manns. En í sveitinni voru ekki
alltaf fjárráð mikil, en eftir að þú
hættir búskap og fórst að vinna fyrir
launum, þá urðu óskir þínar að veru-
leika. Þig langaði alltaf að geta eign-
ast falleg föt, ferðast og skemmt þér.
Þú þorðir og varst ávallt smekklega
klædd, alltaf ungleg, barst þig vel,
teinrétt og fas þitt létt. Kannski fyr-
ir það að þú hafðir mjög gaman af
því að dansa og dönsuðuð þið hjónin
mjög mikið á meðan Eiríks naut við.
Til útlanda fóruð þið margar
bændaferðir, sólarlandaferðir, þá
leið þér vel. Hafðir gaman af því að
segja frá þegar heim kom en nú ertu
farin í ferðina löngu, sem ég sit hér
og skrifa þessar fáu línur að mér
finnst til þín, þá segi ég takk Rósa
fyrir allt sem þú gerðir fyrir mig. Og
takk fyrir samfylgdina því samfylgd
þín hefur gert mig að betri mann-
eskju. Guð geymi þig.
Þín tengdadóttir,
Sigríður Ástmundsdóttir.
Elsku amma,
nú ertu farin til hvíldar. Þegar
fréttin barst var okkur brugðið því
okkur fannst þú alltaf vera svo mikill
nagli. Ávallt ung, fersk og lífsglöð þó
svo að árin hafi verið orðin tæp 89.
Það er margs að minnast þegar
hugsað er til ömmu Rósu. Hún var
alltaf mjög hreinskilin og sagði það
sem henni fannst þó svo það gæti
fallið í grýttan jarðveg hjá sumum
en allir vissu hvernig amma var.
Amma var alltaf dansandi og syngj-
andi einkum þegar afi var á lífi. Þau
voru mjög dugleg að skemmta sér á
seinni árum, þegar heilsan hjá afa
var góð. Við minnumst ömmu sem
ektaömmu. Þegar maður kom í
heimsókn voru alltaf bornar á borð
kökur og kræsingar og mikið spjall-
að um allt á milli himins og jarðar.
Amma hafði skoðanir á öllu.
Amma var alltaf mjög fín og flott frú
og fór oft til sólarlanda og var þar af
leiðandi oft brún og hraustleg. Fyrir
örfáum árum síðan var hún líka
virkilega dugleg í ræktinni og kunni
þar á öll tæki og tól enda gömul
sveitakona á ferðinni sem lét ekkert
stoppa sig.
En síðasta árið var henni þung-
borið þar sem heilsan fór að versna.
Helgina fyrir andlát sitt kom hún í
Selið í smá afmælisveislu hjá pabba
og þar var hún í feiknastuði, hress
og kát. Það var gott að geta kvatt
hana þar, hressa og káta, þó svo að
við höfum ekki átt von á því að það
yrði síðasta stund okkar saman.
Hvíl í friði, elsku amma okkar, og
takk fyrir allt og allt.
Ástmundur, Arnar,
Eiríkur og Bylgja.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt,
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elskuleg amma okkar er nú farin
frá okkur. Fráfall hennar bar skjótt
að og var óvænt. En þó veitir það
okkur huggun að hún fékk að kveðja
á heimili sínu, umkringd ástvinum.
Amma okkar var ætíð afar heilsu-
hraust og kraftur hennar var engu
líkur. Þó hrakaði heilsufari hennar
nokkuð stöðugt síðustu tvö árin en
amma okkar var þannig gerð að hún
kvartaði ekki mikið undan veikind-
um og harkaði flest af sér.
Fyrstu minningar okkar systra af
ömmu er í Hveragerði þar sem við
systur vorum oft í heimsókn á sumr-
in. Okkur leið alltaf vel hjá ömmu og
afa og eigum við margar góðar
minningar með þeim í Hveragerði.
Sérstaklega munum við hvað amma
var dugleg að grípa í spil með okkur
tvíburunum. Einnig var gaman að fá
að taka þátt í skonsugerð með ömmu
og fara svo í kaupfélagið og selja
skonsurnar góðu.
Amma og afi áttu mjög góð æviár
saman. Þau voru samrýnd hjón og
voru dugleg að dansa saman og
ferðast bæði innan- og utanlands.
Það má segja að amma og afi hafi
verið afar lánsöm hjón að fá að njóta
hvors annars svona lengi.
Amma okkar var margbrotin per-
sónuleiki og hafði alltaf ákveðnar
skoðanir á mönnum og málefnum.
Hún var þeim kostum gefin að sjá
skoplegar hliðar á málefnum og því
var oft hlegið mikið í rökræðum við
hana.
Eins og við minntumst á áður, þá
var hún amma okkar kraftmikil kona
og var hún ein duglegasta kona sem
við höfum kynnst. Á hennar síðari
árum hugaði hún vel að heilsunni
með því að gæta vel að mataræðinu
og stunda reglulega hreyfingu. Var
hún meðal annars tíður gestur á lík-
amsræktarstöðvar á Selfossi og
skellti sér á hlaupabrettið þrátt fyrir
að vera komin vel á níræðisaldur og
var aðdáunarvert að fylgjast með
henni. Amma var opin fyrir nýjung-
um og lét ekki margt stoppa sig,
munum við systur sérstaklega eftir
því þegar hún byrjaði í jóga þá kom-
in á níræðisaldur og elst í hópnum
en aldursmunurinn á næstelsta og
henni skipti ekki nokkrum árum
heldur áratugum.
Eftir að afi dó fyrir um fimm árum
þá kom amma reglulega til Reykja-
víkur og gisti þá gjarnan hjá okkur.
Þessi tími með henni er okkur afar
dýrmætur og má segja að við kynnt-
umst ömmu á nýjan og nánari hátt. Í
dag kveðjum við elskulega ömmu
okkar með þakklæti og söknuð í
huga. Nú er amma loksins komin til
Eiríks afa og hafa það eflaust verið
fagnaðarfundir hjá þeim. Minning
um góða ömmu mun lifa í hjörtum
okkar. Hvíl í friði.
Edda Sif og Dröfn.
Kæra Rósa, við vorum að fá frétt-
irnar um að þú værir farin frá okkur.
Ótal margar, góðar minningar hafa
streymt um huga minn. Ég man vel
eftir fyrsta skiptinu sem að ég hitti
þig, þá var ég lítil og kom með Pétri
til Hveragerðis til ykkar Eiríks í
fyrsta skiptið. Ég var svo feiminn að
ég vildi ekki koma með inn og beið
úti í bíl. Eftir smá stund komst þú út
með Machintosh-dollu í hendinni,
opnaðir bílhurðina hjá mér og spurð-
ir mig að því hvað ég héti og hvort ég
vildi ekki fá mér mola. Síðan gafst
þú mér nokkra mola til að hafa með
á leiðinni heim. Þú varst alltaf svo
indæl og góð, ég man einnig vel eftir
því hvað mér fannst gaman að fá að
koma til þín og baka fyrir jólin. Ég
man sérstaklega vel eftir loftkökun-
um sem við bökuðum, þær voru
uppáhaldið mitt.
Einnig er það mér minnisstætt
þegar að við fórum saman til
Reykjavíkur til að sækja eyrnatæk-
in þín fyrir nokkrum árum, og fór-
um saman í Kringluna. Þú hafðir
alltaf gott auga fyrir fallegum hlut-
um og þér fannst ekkert leiðinlegt
að koma með mér í tískufatabúð-
irnar og skoða með mér föt, sumt
fannst þér smart og sumt ekki. Síð-
an enduðum við ferðina á því að fá
okkur fylltar pönnukökur á kaffi-
húsi einu í Kringlunni. Þrátt fyrir
mikinn aldursmun gátum við spjall-
að um daginn og veginn og hlegið og
haft gaman allan tímann. Þú varst
alltaf svo ung í anda og skemmtilega
hreinskilin, en meintir þó aldrei illt
með neinu sem að þú sagðir.
Sérstaklega gaman var að hlusta
á sögurnar af strákunum þínum og
prakkarastrikunum þeirra frá því
þeir voru litlir. Þú hafðir alveg ein-
staklega gaman af því að minnast
þeirra, og hlóst eftir hverja sögu.
Við eigum eftir að sakna þess að
hafa þig hjá okkur. Það er svo stutt
síðan að við hittum þig í sextugs-
afmælinu hans Sigmars í Selinu, þá
varstu svo hress og kát, eins og allt-
af. Það er erfitt að hugsa til þess að
við munum ekki hittast aftur í bráð
og hlæja saman, en ég veit að hann
Eiríkur tekur vel á móti þér.
Þakka þér fyrir allar góðu stund-
irnar sem að við áttum saman.
Hvíldu í friði.
Kveðja,
Berglind, Helgi og
Sigurlína Rósa.
Elsku hjartans Rósa mín. Það er
svo góð minning þín. Hvað þú varst
alltaf yndisleg. Fyrir okkur, ég vil
þakka þér.
Elsku Rósa mín nú ertu farin frá
okkur og sit ég hér með kökk í hálsi
og tár í augum. það er svo mikill
missir að þú ert farin en tími þinn
var kominn og ekkert er óendanlegt.
Þú varst orðin svo hress eftir
veikindi þín að við áttum ekki von á
að þú færir svona fljótt.
En þegar þú varst í afmælinu hjá
Sigmari sem var í Seli þá lékst þú
við hvern þinn fingur og var mikið
gaman hjá okkur öllum. Það er
margs að minnast þegar litið er til
baka, þú varst alltaf svo ræðin og
gaman að tala við þig, bræðurnir
þrösuðu við þig og alltaf gast þú
staðið í þeim og oft var mikið hlegið.
Þú varst með ákveðnar skoðanir
ef þér fannst eitthvað að þá léstu
það í ljós og ég tala nú ekki um að ef
við fitnuðum um of.
Þú varst mjög dugleg að mæta á
uppákomur hjá okkur, barnabörnin
voru svo stolt af þér og sóttust eftir
að hafa þig með. Langömmubörnin
dáðu þig og sögðu að þau ættu svo
fallega löngu.
Við þvældumst með þig í dags-
ferðir um fjöll og firnindi og hafðir
þú mjög gaman af því. Það heyrðist
aldrei frá þér kvart eða kvein en
sjálfsagt hefur þú oft verið þreytt.
Þú hafðir gaman af að fá heim-
sóknir og tókst alltaf vel á móti fólki
og fannst þér gaman ef krakkarnir
sem voru hjá þér í sveitinni komu,
þú hafðir svo gaman af að rifja upp
liðnar stundir en þú varst oft með
stóran hóp barna í Norðurgarði.
Þið Eiríkur voruð samhent hjón
og voruð dugleg að ferðast bæði inn-
anlands sem utan.
Það var svo gaman að hlusta á
ferðasögurnar ykkar og ég hugsa
oft hvað þið voruð áræðinn og dug-
leg.
Þið Eiríkur tókuð svo vel á móti
mér og börnunum, við vorum strax
eins og ein af fjölskyldunni það var
alveg einstakt. Þið voruð svo ynd-
isleg.
Takk fyrir okkur.
Jóna Jónsdóttir og börn.
Rósa Pétursdóttir
MOSAIK Hamarshöfða 4 - 110 Reykjavík
sími 587 1960 - www.mosaik.is
Legsteinar og fylgihlutir
Vönduð vinna og frágangur
Yfir 40 ára reynsla
Sendum myndalista