Skinfaxi - 01.11.1954, Síða 22

118
SKINFAXI
A F ERLENDUM VETTVAN G I B
Gullna hliðið
(Gömul dagbókarblöð).
Inni í bílstöðvarsalnum er fjöldi íolks, og út frá
öllum farmiðasöluklefum standa langar raðir. Ég tek
mér stöðu aftan við eina röðina. Meðan röðin mjak-
ast áfram, hef ég góðan tíma til að virða fyrir mér
þennan stóra og glæsilega sal, sem er miðstöð fyrir
Greyhound-bifreiðafélagið hér í borg. Hann er svip-
aður öðrum slikum stöðvarsölum í stórborgunum,
blaðasöluborð og sælgætissöluhólf hingað og þangað,
upplýsingarstöð í miðju, farangursgeymsluskápar
meðfram einum veggnum, bekkir hér og þar á gólf-
inu, rakarastofur í hliðarlierbergjum, skóburstaraaf-
drep í einu horninu, snyrtiherbergi í kjallara. í saln-
um er sífelldur kliður af tilkynningum frá liátölur-
um um brottfarartíma langferðabílanna, töslcur og
farangur við Iivers manns fætur, allt á ferð og flugi.
Salurinn er furðu hlýlegur, þrátt fyrir steingólfið og
snauða veggi.
Innan stundar stend ég framan við opið á afgreiðslu-
klefanum. Röðin er komin að mér.
„Gæti ég fengið fanniða yfir Gullna hliðið?“ spyr
ég afgreiðslustúlkuna. Það er eins og henni verði
hvumsa við spurninguna, hún fipast í sínum venju-
lega samagangi miðasölunnar, litur á mig rannsak-
andi: —- Von bráðar áttar hún sig þó, brosir litið eitt
og segir:
„Bara yfir Gullna liliðið?“
„Já, bara yfir Gullna hliðið og til balca.“
Hún á auðsjáanlega ekki að venjast slíku á þessum
síðustu tímum, þegar allir eiga ákveðið erindi og