Skinfaxi - 01.11.1954, Side 23

SKINFAXí
119
flcstii' þurfa að flýta sér til ákveðins ákvörðunar-
staðar.
„Þér getið fengið farmiða til næsta bæjar handan
við brúna. Er það í lagi?“
„Já, það er í lagi.“
Ég greiði miðann og þoka fyrir þeim næsta.
Skömmu seinna sit ég í einum hinna geysistóru
bíla, sem brunar kunnuglega eftir strætum stórborg-
arinnar, i áttina til Gullna hliðsins.
Ég hafði komið til San Fransisco þá um morguninn,
en daginn áður, fimmtudaginn 10. júní (1943), kom
ég til Berkelev norðan frá Seallle. Ætlun mín var að
dvelja tvo eða þrjá daga á þessum slóðum lil þess
að skoða það helzta hér í umhverfi San Fransisco.
Og ég komst brátt að raun um, að af nógu var að
taka, umbverfið er með afbrigðum fagurt, byggingar
glæsilegar og mörg stórkostleg mannvirki.. Þó býst ég
við, að flestum fari sem mér, að hinar geysimiklu
brýr, Oaklandsvíkurbrúin og brúin yfir Gullna hlið-
ið, skipi mcst rúniið i huga þeirra. Nú hafði ég ný-
lega farið vfir þá stærri, öaklandsvíkurbrúna, og þótt
ég ætti ekkert erindi yfir Gullna hliðið, fannst mér
samt sjálfsagt að fara vfir þá brú líka. Og á þeirri
leið var ég nú.
San Fransisco er geysifögur, en hvergi er samt ann-
ar eins iburður og í borgarlilutanum, sem næst liggur
Gullna hliðinu. Fg er sifelll að óska þess, þar sem ég
sit í bílnum, að hann aki sem allra hægast, því að svo
margt nýstárlegt ber fyrir augu. Síðasta spölinn, sem
farinn er áður en kemur að brúnni, er ekið í jaðri afar
skrautlegs skemmtigarðs, sem nefndur er Gullna
hliðs-garðurinn. Hann er með stærstu skemmtisvæð-
um heimsins, 1013 ekrur að stærð (nær 6000 ferm.)
Vegna bins milda loftslags er bann grænn alll árið.
í honum er fjöldi gosbrunna og smástöðuvatna, leik-