Skinfaxi - 01.09.1969, Qupperneq 26

fyrir rúmum 10 árum en með óhæfu fyrir-
komulagi, sem ekki skilaði neinum hagnaði.
Samkvæmt þessum lögum skulu brot gegn
þeim sæta sömu meðferð og almenn lögreglu-
mál, og sektir renna í íþróttasjóð.
Eins og kunnugt er, hófst opinber get-
raunastarfsemi hér að nýju snemma í vor,
en hafði þá mánuðum saman verið starf-
rækt af nokkrum íþróttafélögum í Reykjavík
hálfopinberlega og vitaskuld ólöglega, án þess
að viðurlögum ofangreindra laga væri beitt.
Og ekkert fékk íþróttasjóður sektarféð í
tekjuauka.
Að grípa gæsina — eða sleppa henni
Marga furðaði á því, að stjórn íþróttasjóðs
afsalaði sér öllum þorra tekna af hinni nýju
getraunastarfsemi til íþróttasambands ís-
lands, Knattspyrnusamb. og til eins héraðs-
sambands (íþróttabandalags Reykjavíkur).
Þegar þetta er ritað hafa 5 getraunaraðir
verið settar í umferð og seldar, og brúttósala
hefur numið 1,8 milljón króna. Helmingur
þessarar upphæðar er varið til vinninga, en
ágóðinn fer ekki í íþróttasjóð eins og lög
gera ráð fyrir og flestum virðist að honum
hefði ekki veitt af.
Allir íþróttaunnendur hljóta að sjálfsögðu
að fagna því að ÍSÍ ,KSÍ og ÍBR skuli fá aukin
fjárráð. Hjá öllum þessum aðilum eru dug-
andi forystumenn, sem með eigin dugnaði
hafa gert stórátök til að rétta við fjárhag
þeirra. Framlög ríkisins til ÍSÍ (3,6 milljónir
króna skv, yfirstandandi ríkisfjárlögum)
slaga orðið nokkuð hátt upp í framlagið til
íþróttasjóðs. ÍSÍ er vel að þessu fé komið, og
því aðeins getur slík hreyfing gegnt hlutverki
sínu að hún sé sómasamlega fjársterk. Nú
er líka svo komið, að ÍSÍ er að nokkru leyti
farið að gegna hlutverki íþróttasjóðs með því
að lána fé til ýmiss konar íþróttamannvirkja
og heimavistarbyggingar íþróttakennaraskóls-
ans. Svo aumur er íþróttasjóður orðinn, að
einn sá aðili, sem lögum samkvæmt á að
þiggja fjárhagslegan stuðning frá honum, er
orðinn veitandi til þriðja aðila, vegna van-
máttar sjóðsins. Hér hafa átt sér stað algjör
hausavíxl, og fátt sýnir óframdarástandið
betur en einmitt þetta.
En þótt ÍSÍ, KSÍ og ÍBR fái nú enn aukin
fjárráð vegna getraunagróðans, þá leysir það
ekki vanda þeirra, sem lögum samkvæmt
eiga rétt á stuðningi úr íþróttasjóði, en fá
ekki, vegna þess að hann er fjárvana. Þeim
mun sorglegra er að horfa upp á það, að
stjórn hins fátæka sjóðs skuli veita fram
hjá honum þeirri fjárlind, er lögum sam-
kvæmt átti að renna í brunn íþróttasjóðs,
sem löngu er þurrausinn.
Vonandi er þetta þrítuga óskabarn ekki
alveg heillum horfið. Með einhverjum ráðum
verður að koma fjármálum allra þeirra, sem
að íþróttastarfi vinna, svo og íþróttasjóðs, á
heilbrigðan grundvöll. E.Þ.
VERÐLAUNAKOSTNAÐUR
Kostnaður vegna verðlauna á íþróttamótum
er orðinn gífurlega hár, og forystumenn ung-
menna- og íþróttafélaga hafa að vonum tals-
verðar áhyggjur af þessu. Af mörgum íþrótta-
mótum eru litlar sem engar tekjur, enverð-
launakostnaður getur numið jafnvel tugum
þúsunda, ef t. d. þrem fyrstu í hverri grein
á sundmótum eða frjálsíþróttamótum eru
veittir verðlaunapeningar.
Þetta vandamál er hægt að leysa á mjög
hagkvæman hátt með því að veita verðlauna-
skjöl í stað verðlaunapeninga. Verðlauna-
skjöl hafa ýmsa kosti fram yfir verðlauna-
peningana.. T.. d. eru þau miklu betri heim-
ild og skemmtilégri minjagripur, þegar frá
líður Á þau er skréð tilefni verðlaunanna,
nafn mótsins og dagsetning og svo einnig
árangurinn. Ef íþróttafólk temur sér að varð-
veita skjölin í góðum möppum eða albúmum.
er mjög ánægjulegt að fletta upp á þeim við
ýmis tækifæri.
Fyrir ungmenna- og íþróttafélögin skiptir
það líka verulegu máli að skjölin eru marg-
falt ódýrari en peningarnir. Skrifstofa UMFÍ
útvegar aðildarfélögum sínum tilboð í gerð
slíkra skjala.
26
SKINFAXI