Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1942, Síða 20

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1942, Síða 20
CLCTT- INCA■ NCS Borgarfjörður eystra þar cru fjöllin fegurst. ]>ar stunda menn bæði land og sjó, og smíða sjálfir sína báta. Gletting aness- vitinn. Rétt fyrir norðan Glettinganes gengur dálítill fjörður suður og inn í landið. Fjörður þessi heitir Borgarfjörður og til aðgreiningar er hann kallaður Borgarfjörður-eystri. Það hefir háð þessum firði hvað eftirtekt snertir, að til er annar fjörður með sama nafni. Söguhéraðið mikla á vesturlandi, þar sem Skallagrímur nam land. Þar sem Egill ólst upp og kvað sonar torrek, og þar sem Snorri bjó í Reykholti. Víð- áttumikil og frjósöm byggð, er þenur sig yfir tvær sýslur landsins. Það er því ekkert óeðlilegt þó að sá Borgar- fjörður í daglegu umtali verði til þess, að yfir- skyggja hinn litla nafna sinn fyrir austan, sem ekki myndar nema einn afskektan hrepp. En þeir, sem þar búa, hafa fyllstu ástæðu til að vera hreiknir yfir sínum Borgarfirði, ekki aðeins vegna þess, að hann veitir þeim viðunandi lífs- skilyrði, heldur og ekki síður sökum þess, að Borgarfjörðúr eystri á til að bera þá náttúru- fegurð, sem ekki á sinn líka, jafnvel hér á landi, þar sem skaparinn hefir ekki verið að skera við neglur sér að mynda mikilfenglega staði. Hin hrífandi fegurð umhverfisins dylst eng- um, sem koma á þessar slóðir. Þegar maður virðir fyrir sér hin stórbrotnu og einkennilegu fjöll, verður manni ósjálfrátt á að halda, að hér sjái maður höfuðból íslenzkra hamravætta. Lögun þeirra, litbrigði og allur svipur yfir höf- uð, kemur manni á þessa skoðun. Þótt. fengnir hefðu verið hinir færustu listamenn, er engin von að þeim hefði tekist betur en náttúrunni, sem þarna hefir verið að verki. Úr fjallgarðinum austan megin fjarðarins gnæfir Geitfjallið hæst, og ber ægishjálm yfir umhverfið. En að vestanverðu hreykja sér hin tignarlegu Dyrfjöll, þar til þau enda í hinum undurfögru hamraborgum ofan við Neshálsinn. Þegar komið er inn í fjörðinn að sunnan, og inn fyrir Hafnartanga, blasir við manni bærinn Höfn, sem er yzti bærinn austan megin fjarðar- ins. Þangað er fallegt heim að líta, rennslétt tún, allt handsléttað eftir bóndann Magnús Þorsteinsson, sem hefir fundið gagn og gleði í að eyða kröftum sínum 1 að bæta jörð sína. Þar hefir og Þorsteinn sonur hanns byggt sér nýbýli rétt við, og þar með undirstrikað, að holt er heima hvað, og bezti akur hvers og eins sé föðurgarðurinn. Fram undan Höfn er stór og fallegur hólmi, sem ber nafn af bænum. Þar hefir æðurinn friðland og lætur heldur ekki standa á sér að verpa þar. Næsti bær inn með fii’ðinum er Hofströnd, og stendur beint niður undan Geitfjallinu. Fremst í firðinum er prestssetrið Dysjamýri, sem var í niðurníðslu, en er nú orðið vel og myndarlega húsað. Kaupstaðurinn í firðinum heitir Bakkagerði, og stendur í firðinum innanverðum vestanmeg- in. Þar eru á annað hundrað íbúar. Þorpsbúar, eins og eiginlega allir f jarðarbúar, lifa bæði af sjó og landi, og stunda hvorttveggja af kappi. Ræktun er þarna mikil, og hefir aukizt stór- kostlega síðustu árin. Áður urðu þorpsbúar að sækja hey sitt inn um sveitir, en fá nú orðið nóg af sínu ræktaða landi. Innan við þorpið er hin svo nefnda Álfaborg. Klettahnúkur, er stendur þar upp úr jafnsléttu, 20 VIKINGUR

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.