Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1942, Blaðsíða 54

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1942, Blaðsíða 54
svo sárt og svo mikið till'inningamál, að engin mannleg orð ná yfir það, sem geta bætt og huggað sem skyldi. Og mér finnst að þjóðin sjálf standi eins og á vegamótum ráðþrota og hafi enn eigi nógu alvarlega um það hugsað, hvernig heiðra megi sem bezt minningu þessara réttlátu og ástkæru sona sinna, og hvernig bezt megi hlúa að, reisa við og styðja heimilin, mörgu ekkjurnar með blessuð litlu börnin, eða aldurhnigna foreldra, þetta fólk, sem misst hef- ir fyrirvinnuna. Þetta þarf betur að gerast í verkinu en minna með orðum. Nú er heimurinn flakandi í sárum og sorg. Menn hafa gleymt boðskap Krists um bræðra- lag, kærleika og vináttu hér á jörðu. Menn eru sendir víðsvegar um heim með vígvélar, sem granda mannslífum og eignum. Tár og örvænt- ing felst allsstaðar í slóðum þeirra. í gegnum þessar hættur fór, síðast þegar til fréttist, fal- legt og traust íslenktz skip, bezta fiskiskip þjóðarinnar — friðarins skip — með réttláta og friðsama þjóna innanborðs. Þeir voru ekki með sverð eða vopn í höndum, þeir voru að vinna hið nytsama skyldustarf fyrir konur sín- ar og börn, fyrir foreldra sína og ættfólk, fyrir þjóð sína og land. Og því sárara er að sjá af þeim, því að þeir voru að byggja upp, en ekki að rífa niður, og heimurinn má sízt við því nú, að missa þá fáu menn, sem starfa að uppbygg- ingu hans. En minningin um þessar hetjur þjóðarinnar er björt og lýsandi. Það er minn- ingin um mennina, sem voru réttlátir þjónar á ranglátum tímum, það er minning um menn, sem voru vígðir þvílíkri skyldurækni og trú- mennsku, fyrir ástvini sína, land og þjóð, að þeir lögðu loks allt það gjald í sölurnar, sem hægt er að greiða hér á jörðu. Því skal minn- ing þessara ástkæru íslenzku úrvalssona vera blessuð, héðan úr helgidómi Drottins, bæði nú og alla tíma að eilífu. Ef þú virðir fyrir þér stærstu framfarir þess- arar borgar og margt það mesta og bezta, sem gert hefir verið fyrir þjóðina út um landið, þá minnstu sjómannanna íslenzku, sem í rauninni hafa lagt grundvöllinn að þessu og reist það allt. Margir þeirraliafa, Guði sé lof, komið heilir á land aftur úr ferðum sínum, en í sambandi við stórbyggingar og framfarir og ung þjóðleg verðmæti, sem boða volduga endurreisn hér á landi, eru líka mörg handtök og átök þeirra manna, sem sýndu karlmennsku, voru tryggir ástvinum sínum og trúir landi sínu og þjóð, en komu aldrei aftur heim af hafinu. Því skal minning þeirra blessuð, bæði hátt og í hljóði, bæði nú og alla tíma, af öllum þeim mönnum, sem eru góðir og sannir Islendingar. Að lokum vil ég minna ykkur syrgjendurna á það, að þessi þungbæra jarðneska reynsla ykkar er aðeins bundin við þessa dvöl vora hér á jörðu. Ástvinir ykkar eru ekki dánir, heldur hafa þeir flutzt til æðra lífs, þar sem þið eigið eftir að sjá þá og sameinast þeim síðar. Engin örlög eða lögmál munu geta hnekkt þessum sannleika, sem bæði Guðs orð og mannleg reynsla staðfestir og sannar. I þeirri trú og vissu eru þeir kvaddir með hjartans þakklæti af elskandi eiginkonum og börnum, af foreldrum og systkinum og ættingj- um og öllum vinum og samherjum í blíðu og stríðu; og með þessu hjartans þakklæti skulu þeir einnig kvaddir frá stjórnendum fiskveiða- hlutafélagsins Alliance fyrir margra ára trú- mennsku, dugnað og dyggð í starfi. Vér skulum biðja: Ástríki himneski faðir! Vér þökkum þér fyrir líf og starf þessara ágæt- ismanna, sem vér minnumst hér. Vér þökkum þér fyrir þá ástúð og þá umhyggju, sem þeir sýndu konum sínum og börnum og öllum ást- vinum, fyrir þá trúmennsku og fórnfýsi sem þeir sýndu þjóð sinni og landi sínu. Gef oss, góði Guð, ávallt góða og göfuga sjómannastétt, er vera megi lyptistöng og aflgjafi hinnar ís- lenzku þjóðar. Vér biðjum þig að hugga og varðveita ekkjurnar og blessuð börnin þeirra og alla þá, nær og fjær, sem hér eiga um sárt að binda. Gef oss þá náð, góði, himneski faðir, að allt það fólk, sem hér syrgir og saknar megi fyrir þína forsjón og handleiðslu öðlast meiri styrk og hjálp, til þess að lifa lífinu, en vér nú skiljum, að fyrir þína náð megi aftur birta yfir þessum mörgu sorgarheimilum, og varðveittu oss öll á sjó og landi frá slysum og háskasemd- um. Vak þú yfir öllum þessum syrgjendum og heimilum þeirra, með elsku þinni og trúfesti alla tíma að eilífu. f Jesu nafni: Amen. 54 V í K 1 N G U R
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.