Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1962, Blaðsíða 27

usta fyrir einstaklinga, félög eða aðr-
ar stofnanir".
Hér hefir hann fellt niður á eftir
„eftirlit" orSin „skipum eSa vélum",
síðan bætt inn orSunum „eSa þjón-
ustu" og bætt inn orðinu „aðrar"
framan við opinberar stofnanir.
Ef lögin væru eins og Henry seg-
ir þau vera, þá mætti ráðuneytiS eSa
ríkisstjórn alls ekki fela skipaskoðun-
arstjóra ýmsa þá þjónustu, sem
reynsla síSari ára hefir sýnt sig að
nauösynleg er, t. d. ýmsar umsagnir
varðandi skipakaup, samningagerð og
margt fleira.
Henry heldur því fram aS viS
samningu reglugerðar samkvæmt lög-
unum hafi ekki verið leitað álits F.-
F.S.Í. Þetta er ekki sannleikanum
samkvæmt.
Fulltrúi frá F.F.S.Í. viS samninga
reglna um eftirlit með skipum og ör-
yggi þeirra sat einmitt í þeirri skipa-
öryggismálanefnd, sem undir for-
niennsku Bárðar G. Tómassonar
vann að samningu reglnanna. Þetta
veit ég mæta vel, því ég sat sjálfur
í þessari sömu nefnd, eins og aS
framan getur. Þessi 'reglugerS var
undirrituð af ráðherra 20. janúar
1953.
Mestur hluti þessara reglna er enn
óbreyttur. Þó hefir cinstökum atriðum
veriS breytt, aðallega 28. febrúar
1962. Þá var staðfestur nýr V., VI.
og VII. kafli reglnanna og viðbót
gerð viS nokkur önnur atriði. Megin-
atriði þau, sem breytt vóru, sendi
ráðuneytið í maí 1961 til F.F.S.f. til
umsagnar, cn auk þess til þeirra ann-
arra aSila er um getur í lögunum.
Við samningu þessara breyttu reglna
var einmitt rcynt að sameina sjónar-
mið þau, er fram komu í umsögnun-
•um. ÞaS er því hart aS fá það nú í
grein eftir mann, sem á að vera mál-
um þessum kunnugur, að ekki hafi
veriS leitað álits F.F.S.f. Ekki verð-
ur öðru trúað en aS hér sé ritaS gegn
betri vitund.
Henry segir að í lögunum standi,
að skipaskoðunarstjóri skuli hafa sér
við hliS (m. a.) mann er sé „ — —
sérfróSur um öryggisútbúnað skipa".
I lögunum stendur hins vegar „--------
með þekkingu á öryggisútbúnaði
skipa". í framhaldi þessa segir
Henry: „Slfkur mun þó aldrei hafa
VÍKINGUR
starfað hjá eftirlitinu nema nokkra
mánuði, vegna þess að honum fannst
öryggisviSleitni hans ekki nægur
gaumur gefinn".
Ég hefi grennslast eftir því hjá
eldri starfsmönnum skipaskoðunar-
innar, viS hvern hér geti veriS átt,
og virðist Henry hér eiga við Lárus
Bggertsson, sem var við stofnunina
stuttan tíma líklega árið 1947, sem
er alllöngu fyrir mína tíð sem skipa-
skoSunarstjóri.
Mér er ekki kunnugt um nánari á-
stæður fyrir brottför Lárusar Egg-
ertssonar, en hitt veit ég, aS við
Skipaskoðun ríkisins hefir starfað um
árabil samhentur og samrýmdur
starfshópur, og hefir víst víðar verið
meira um mannaskipti en viS þá
stofnun. Hversu margir hafa t. d.
komið og farið sem samstarfsmenn
Henry A. Hálfdánarsonar á skrif-
stofu S.V.F.Í. á undanförnum árum,
og hvers vegna bauSst ekki Lárusi
Eggertssyni starf við S.V.F.f. þegar
hann hætti störfum við skipaskoðun
Ríkisins ?
Annars finnst mér hart að Henry
skuli halda því fram, aS aldrei hafi
starfað við skipaskoðunina maSur
með þekkingu á öryggisútbúnaði
skipa. Slík þekking hlýtur óhjákvæmi-
lega að aukast fljótlega hjá hverj-
um þeim manni, sem í fyrsta lagi hef-
ir skipstjóra-réttindi, hefir verið í
siglingum, og þvínæst haft það verk-
efni í tugi ára aíS fylgjast með og yf-
irfara öryggisútbúnað skipa við bún-
aðarskoðun. Eg veit ekki til að nein
afmörkuð sérmenntun sé til á þessum
málum, en það hlyti aS vera einkenni-
leg manngerð, sem gæti komizt hjá
því að fá þekkingu á þessum hlutum
með þessu lagi.
Mér cr líka spurn hvaðan Henry
A. Hálfdánarsyni kemur sú þekking
að hann sé fær um að slá því föstu,
að þeir menn sem um árabil hafa
starfaS sem skipstjórnarmenn og síð-
ar sem skipacftirlitsmenn, séu þekk-
ingarsnauðir á þessu sviði.
Það er rétt að í 18. gr. laganna
stendur m. a.:
„Eftirlitsmönnum ber hverjum í
sínu umdæmi að gæta þess, að full-
nægt sé fyrirmælum um öryggi skipa.
í því skyni ber þeim m. a. að athuga
skip í umdæmi sínu, hleðslu þeirra og
haffæri fyrirvaralaust, þegar hentugt
þykir eSa ástæða virðist til, einkum
er skip kemur til hafnar eða fer úr
höfn. Komi fram, að vafi leiki
á því hvort skip sé haffært samkvæmt
lögum þessum, skal það stöðvað til
bráðabirgða samkvæmt 43. gr."
Hinsvegar er rétt að geta þess, að
umræddir eftirlitsmenn eru alls 4 á,
landinu utan Reykjavíkur. Þeir eru
búsettir á ísafirði, Akureyri, Norð-
firði og Vestmannaeyjum.
Þessir menn geta því að sjálfsögðti
ekki haft neitt stöðugt eftirlit í um-
dæmi sínu öllu meS hleðslu skipa og
haffæri, enda er aðeins gert ráð fyrir
að slík skoðun fari fram „þegar hent-
ugt þykir eða ástæða virðist vera til
Hinsvegar er ekki úr vegi að geta
hér um 31. gr. Siglingarlaganna, en
þar segir m.a.:
„Skipstjóri annast um áður en ferS
er byrjuð, að skip sé haffært og sér
umþað í tæka tíS, aS það sé vel út-
búið, nægilega vel mennt og birgt
að vistum, hafi vatn og læknislyf, kol
og aðrar vélanauðsynjar, ef það er
gufuskip. Skylt er honum og að ann-
ast um, aS lögboSin bendingaáhöld og
björgunartæki, sæbréf og siglinga-
verkfæri séu á skipi. — Skylt er
honum að annast um, að skip sé ekki
offermt og farmur vel búlkaður, og
til að tryggja hann sé séð fyrir nægu
refti, undirbreiðum, hlerum, skorSum
o.s.frv., og aS lestarop séu try^ilega
lukt og fleyguS. Sé farmur fluttur á
þilfari, skal trj'ggilega um hann búið,
og svo settur, að hann hindri ekki að
mun athafnir skipverja. Fari skipið
með seglfestu, annast skipstjóri um,
að hún sé sæmileg að gnægS og gæS-
um og svo tryggilega um hana búið,
að ekki byltist á leið. —"
í grein sinni segir Henry varðandi
skoðun smábáta:
„Undir skoSunina heyrir áreySan-
lega öryggisútbúnaður allra báta,"
Þessi fullyrSing er ekki sannleikan-
um samkvæmt, því í 2. gr. laganna
segir svo m.a.:
„þar, sem ekki er annars getið, taka
ákvæði laga þessara til allra íslenzkra
skipa og báta, sem eru 6 metrar eða
lengri, mælt milli stafna, og gerðir
eru út hér á landi, hvort heldur er
227