Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1966, Qupperneq 30

1. KAFLI.
ITVER ER HIRAM IIOLLIDAY?
Hafskipið Britannique klauf
öldur Atlantshafsins á leið sinni
frá New York til Evrópu.
Á þriðja degi ferðarinnar lá sú
spurning á margra vörum: „Hver
er þessi Hiram Holliday?" Eða:
„Hefir nokkur orðið var við þenn-
an monsieur Holliday?“
Eins og gefur að skilja, var
heimspólitíkin aðalumræðuefnið
um borð í þessu stóra hafskipi,
en þrátt fyrir stærð skipsins og
fjölda farþeganna, fer aldrei hjá
því, að áhugi vakni meðal farþeg-
anna innbyrðis fyrir ferðafélög-
unum. Sérstaklega ef einhver
þeirra vekur sérstaka athygli. Þó
skyldi enginn halda, að Hiram
Holliday vekti neina sérstaka at-
hygli. Hann var mjög blátt á-
fram í framkomu, og eiginlega
vakti hann enga athygli við
fyrstu sýn. Hann féll í fjöldann,
eins og svo algengt er, án þess að
hann vekti neina sérstakaathygli,
hvort sem hann fór einn saman,
eða í hópi fólks, virtist hann ekki
þess virði að litið væri á hann, —<
þar til menn kynntust honum
persónulega. Þá fyrst var mönn-
um það sérstakt undrunarefni, að
þeir skyldu ekki hafa tekið eftir
honum fyrr.
Á farþegalistanum var hann
aðeins skráður Hr. Holliday.
Hann neytti máltíðanna við
borð þriðja vélstjóra ásamt fimm
öðrum farþegum, blátt áfram og
leiðinlegum, og hann talaði fátt.
Þriðji vélstjóri, sem var eldri
maður og glöggur mannþekkjari,
tók fljótt eftir því að augu Holli-
day voru kvik og lifandi á bak
við stálspangargleraugun, og að
maðurinn hefði mikinn áhuga
fyrir öllu því, sem fram fór í
kringum hann.
Á hafskipum, eins og Britanni-
que, sem lýkur ferð sinni á fjór-
um og hálfum sólarhring, eru
farþegar mjög forvitnir hvor um
annars hag. Hinsvegar er sjald-
gæft að stofnað sé til náins kunn-
248
ingsskapar meðal farþega á
svona stuttu ferðalagi.
Sérstaklega veldur var miklu að
um borð eru ávallt fjöldi heims-
þekktra manna, sem fjöldinn
snýst í kringum og þá hverfa
aðrir í skugga þeirra. Og því
skyldu menn þá hafa áhuga fyrir
lítilsigldum farþegum?
Um borð í „Britannique" var
meðal farþeganna þekktur lukku-
viddari, ævintýramaður, land-
könnuður og rithöfundur. Menn
töldu ákveðið að hann mundi bera
sigur úr býtum í keppni í skot-
fimi með skammbyssu, sem hald-
in var meðal farþeganna í hverri
ferð.
Landkönnuðurinn var nær
tveir metrar á hæð, hvasseygur
og kempulegur og átti hann miklu
kvenhylli að fagna.
Þegar hann kom til keppni á
skotbrautinni var fyrir þröng af
fólki, og var meirihlutinn ungar
stúlkur. Engin tók eftir gildvöxn-
um manni, sem sýndist lítill vexti
samanborið við landkönnuðinn,
enda þótt hann væri í rauninni
rúmlega meðalmaður að hæð. —
Hann hafði blá, vökul augu og
gulleitt úfið hár. Hann stóð til
hliðar við risann og skaut í mark
með 6 mm. skammbyssu.
Landkönnuðurinn skaut með
handsveiflu og tilburðum hins
æfða skotmanns. Meðan hann
naut aðdáunar áhorfenda, lauk
„litli“ maðurinn skotum sínum,
náði í skotskífuna, skoðaði hana,
hummaði við, krafsaði nafn sitt
undir og fékk gæzlumanninum
skífuna í hendur. Gæzlumaðurinn
varð undrandi á svipinn og nældi
hana með teiknistífni á töfluna.
Nú hafði landkönnuðurinn einnig
lokið við að skjóta. Skotskífa hans
var þétt gegnum skotin, glæsi-
lega skotið, með tilliti til hreyf-
inga skipsins og fólk horfði á
hana með aðdáun. Allar kúlurnar
sátu í svarta hringnum og tvær
í miðpunktinum, sem gaf 56 stig
af 60 mögulegum.
Gæzlumaðurinn tók til máls:
„Það er skemmtileg tilviljun,
að hér eru staddar tvær afbragðs
skyttur. Þér, herra minn, hafið
hlotið önnur verðlaun.“
Hann kinkaði kolli í áttina til
skotskífu litla feitlagna manns-
ins, þar sem hún hékk á töflunni.
Svarti miðdepillinn var gegnum
skotinn og hafði hann fengið 59
stig. Undir stóð skrifað: Holliday.
„Hver fj.. . er svo þessi Hiram
Holliday,“ spurði landkönnuður-
inn hlæjandi, án ólundar, og
kenndi aðdáunar í röddinni, því
hann var ótvírætt meistari í skot-
fimi. Áhorfendur ræddu ákaft um
þennan atburð, því enginn þeirra
hafði eiginlega tekið eftir þvi,
hvernig Hiram Holliday leit út.
VÍKINGUR
Paul Gallico:
9 nátígi HiÍ 4aalam
llér hrint npennundi iramhnldsttutja, ttent konta tnun t ntetttu
hettnin Vikintjttintt. Stttjtin tjerittí tt árinu I tt.'llt. Ileiinttttijórn-
málin eru tí inótuin óhcilla nornakatla. Var er kynnt undir
at ötyaöiluni. Ótti oy óvitnta ríður húttuin. Evrópa er undir-
löyif af jteiin óheillaöflunt, ttem nazittntinn hefir vakitf, oy
híftur jieirrar tttnndar, er hiif óhjákvannileya hlýtur aó ske:
Strítf í Evrópu.
G. 'Jcnnnon.
&-----------------------------------------------------------------------»