Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1979, Qupperneq 9

Úrskurður kjaradóms
Ár 1979, þriðjudaginn 31. júlí
kvað kjaradómur skv. lögum nr.
70, 19. júní upp úrskurð um kaup,
kjör og launakerfi áhafna á ís-
lenskum farskipum.
Dómendur voru skipaðir af
Hæstarétti íslands hinn 22. júní
1979, þeir Dr. Guðmundur
Magnússon, prófessor, formaður,
Hrólfur Ásvaldsson, viðskipta-
fræðingur og Jóhannes L.L.
Helgason, hæstaréttarlögmaður.
Dómurinn tók strax til starfa.
Hann hefur hagað störfum sínum
þannig, að fyrst var leitað upplýs-
inga um hvaða atriði náðst hefði
samkomulag á sáttastigi málsins.
Jafnframt var aðilum gefinn kost-
ur á að leggja fram þau gögn, sem
þeir teldu máli skipta við úrlausn
málsins. Þá aflaði dómurinn sér
upplýsinga um breytingar þær,
sem orðið hafa á launakjörum
ýmissa stétta frá því samningar
deiluaðila hvers um sig voru síðast
gerðir, svo og um ýmiss atriði
önnur, sem málið varða.
Aðilar deilunnar lögðu fram
mikinn fjölda gagna, sérstaklega
um þau atriði, sem dóminum er
einkum ætlað að hafa til hliðsjón-
ar, sbr. a-c lið 2. gr. 1 nr. 70, 19.
júní 1979. Fulltrúar deiluaðila
hafa komið á fjölmarga fundi
dómsins og gefið þar skýringar á
ýmsum atriðum. Þá fór fram
munnlegur málflutningur hinn
20. júlí 1979. Var málið tekið til
úrskurðar að honum loknum.
Upplýst var, að á sáttastigi hafði
náðst samkomulag milli deiluað-
ila um breytt launakerfi yfir-
manna á farskipum og um ýmiss
atriði önnur, er varða kaup þeirra
og kjör. Er niðurstaða dómsins
VÍKINGUR
reist á þessu samkomulagi svo
langt sem það nær. Einnig er höfð
hliðsjón af því á hvaða stigi sátta-
umleitanir voru, þegar viðræðum
var hætt.
Sambærilegt samkomulag og
hjá yfirmönnum hafði hins vegar
ekki náðst milli undirmanna og
viðsemjenda þeirra og var því lýst
yfir af fulltrúum Sjómannafélags
Reykjavíkur, að þeir væru að svo
stöddu ekki reiðubúnir til að fall-
ast á gagngerar kerfisbreytingar á
launum.
Kröfur málsaðila fyrir dómin-
um voru mjög margvíslegar og
þykja því ekki efni til að rekja þær
í einstökum atriðum. í aðalatrið-
um héldu málsaðilar fast við þær
kröfur sínar, sem þeir settu fram á
sáttastigi málsins og ekki náðist
samkomulag um. Rétt er þó að
geta þess sérstaklega að af hálfu
vinnuveitenda kom fram undir
rekstri málsins að þeir væru
reiðubúnir til að fallast á 3%
launahækkun til handa öllum
farmönnum.
Undir rekstri málsins kom fram
af hálfu málsaðila, að hin svo-
nefndu ferjuskip, þ.e. Akraborg
og Herjólfur, eru rekin með öðr-
um hætti en farskip almennt og
því er þörf sérákvæða er varða
vinnutilhögun og fleira á þeim
skipum. Málsaðilar eru hins vegar
sammála um, að eðlilegt sé að þeir
semji um þetta sérstaklega og hafa
lýst sig reiðubúna til þess. Hefur
dómurinn því ekki tekið afstöðu
til þessara sératriða ferjuskip-
anna.
Af hálfu Farmanna- og fiski-
mannasambands íslands var gerð
krafa um það, að dómurinn fjall-
aði sérstaklega um kjör starfs-
manna Landhelgisgæslunnar.
Lutu þær kröfur annars vegar að
því, að starfsmenn Landhelgis-
gæslunnar fengju sérstakt 10%
álag á laun og hins vegar, að tekin
væru upp sérstök ákvæði um
vinnutilhögun og öryggismál
þeirra starfsmanna hennar, sem
starfa í landi og á flugvílum. Af
hálfu Sjómannafélags Reykjavík-
ur var einnig sett fram krafa um
10% álag fyrir starfsmenn Land-
helgisgæslunnar.
Af hálfu skiparekstrar ríkisins
og dómsmálaráðuneytisins var því
hins vegar mótmælt, að dómurinn
kvæði á um sérstök kjör starfs-
manna gæslunnar, heldur bæri að
semja um þau sérstaklega milli
stjórnar Landhelgisgæslunnar og
viðkomandi stéttarfélaga.
Dómurinn telur, að skýra verði
10. gr. laga nr. 25, 22. apríl 1967
um Landhelgisgæslu íslands svo,
að gerðir skuli sérstakir samningar
milli viðkomandi stéttarfélaga og
stjórnar Landhelgisgæslunnar um
þau atriði, sem ekki er kveðið sér-
staklega á um í almennum kjara-
samningum viðkomandi félaga og
telur sig því ekki bæran til að
kveða á um þessi atriði. Hins veg-
ar er ljóst, að verulegur fjöldi
starfsmanna Landhelgisgæslunn-
ar vinnur störf, sem engin ákvæði
eru um hvorki í almennum kjara-
samningum né annars staðar og á
það einkum við um þá starfs-
menn, sem starfa á flugvélum
Landhelgisgæslunnar. Er mjög
brýnt, að úr þessu verði bætt hið
allra fyrsta.
Samkvæmt c-lið 2. gr. 1. nr. 70,
19. júní 1979, er dóminum ætlað
9