Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1984, Qupperneq 43

; í dag
maður heyrir um þessi rétt-
indamál og það sem að
mannskap snýr, einkum á
fiskiskipaflotanum, virðist mér
að stéttarfélögin verði að vera
vel vakandi i þessum málum.
Eftir þeim upplýsingum sem
ég hef aflað mér um þessi mál,
fer saman á minnstu bátunum
að hætt verður að skrá vél-
stjóra, en skráður vélavörður í
staðinn og einn maður aðeins
skráður i vél í stað tveggja nú.
Á stærstum hluta bátaflotans
verða að visu tveir menn
skráðir við vélina, þ.e. vélstjóri
og vélavörður, og á skuttog-
urunum verða tveir vélstjórar,
þar sem samkvæmt gildandi
lögum eiga að vera þrir, en
menn hafa verið að kroppa
augun hver úr öðrum með þvi
aö Ijá máls á að brjóta lög fyrir
nokkrar krónur til að byrja með
sem síðan hafa jafnvel verið
teknar af þeim eftir tiltölulega
stuttan tima og ekkert fengist i
staðinn.
Verðum að vera á
verði gagnvart
undanþágum
En skoðum nú stöðuheitiö
vélavöröur aðeins nánar.
Samkvæmt gildandi lögum
getur maður fengið sig skráð-
an vélavörð, ef hann fær uppá-
skrifað frá þremur vélstjóra-
lærðum mönnum, að hann sé
fær um að gæta vélar, án þess
hann þurfi að svara neinu
frekar um það. Þarna er mikil
hætta á ferðum og verða
vélstjóralærðir menn að gæta
vel að þvi að þarna verði ekki
lætt inn á þeirra starfssvið
réttindalausum mönnum,
heldur verði þaö tækifæri sem
gefst með þessari breytingu á
lögum um atvinnuréttindi
vélstjóra, notað til þess að
herða á undanþáguveitingum
og að óheimilt verði að veita
undanþágu frá lögunum til
handa ófaglærðum mönnum,
Konstruktion av svetsomformarc KB
á þvi sviði sem vélstjórar hafa
menntað sig til, þvi engin stétt
í landinu hefur látið fara eins
illa með sig i sambandi viö sin
starfsréttindi. Ég veit dæmi
þess aö vélstjóri með full rétt-
indi sótti um undanþágu til að
fá að aka vörubil yfir fimm
tonnum, og tilgreindi i umsókn
sinni að hann hefði 4. stigs
vélskólapróf og sveinsréttindi
i vélvirkjun, en hann fékk synj-
un á þeirri forsendu að ekki
væri fordæmi fyrir hendi og
þessi synjun kom frá sama
ráðuneyti sem i gegnum tiðina
hefur verið svo gjöfult á und-
anþágur til handa rétt-
indalausum mönnum til að
gegna vélstjórastörfum og
raun ber vitni. Ef maður meö
engin réttindi fær heimild til að
starfa á okkar lögverndaða
verksviði, eiga þeir sem rétt-
indi hafa að ganga i land af öll-
um skipaflota landsins til að
mótmæla þessu gerræði
ráðuneytisins. Sá maður sem
vitnaö er hér til í sambandi við
ökuréttindin, er starfandi
kennari og sú staða kynni eða
hefur komið upp, að hann yrði
fenginn til að kenna um vagn
og vél i meiraprófi ökumanna, í
Stumpsomme svejst mt
þvi byggðarlagi sem hann býr.
Þetta er glöggt dæmi um það
hvernig stjórnvöld troða á rétt-
indum þeirra sem vinna við að
afla fiskjar sem svo aflar
70—80% tekna þjóðarbúsins.
Ættu aö fá réttindi eft-
ir hverjartvær annir
En svo við snúum okkur aft-
ur að þeim lagabreytingum
sem fyrirhugaðar eru, vil ég
meina að nú eigi að nota tæki-
færið sem gefst og breyta
skólanum á þann veg, að
menn sem fara i skólann, afli
sér ákveðinna réttinda eftir
hverjar tvær annir sem þeir
Ijúka, eða með öðrum orðum
eftir hvert skólaár. Það ber að
viðurkenna að skólinn er í
raun orðinn sex veturog gefur
ekki fyrstu réttindi fyrr en eftir
einn og hálfan vetur, ef þeir
ætla ekki aö lokast af gagn-
vart frekari námi, en æskileg-
ast væri að menn öölist rétt-
indi eftir hvern vetur fyrir sig.
Nú gefur maður sér þá for-
sendu að það sé rétt sem áður
ersagt um minnstu bátana, að
einn maður verði í vél og
starfsheiti hans eigi að vera
Framhaldábls. 62
... Þarna er mikil
hætta á feröum og
veröa véistjóra-
læröir menn aö gæta
vel aö þvi'aö þarna
veröi ekki lætt inn á
þeirra starfssviö
réttindalausum
mönnum...
Víkingur 43