Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.2000, Blaðsíða 52

- framhald af bls. 27
Virðingarleysi og vanmat á sjómannamenntuninni og störfum sjómanna kemur einnig fram í
landlægum undanþágum til starfa í atvinnuveginum, segir meðal annars í grein Guðjóns.
Samstarf
Með cieil iskipulagi að skólahverfi á
Rauðarárholti, var samþykkt í borgarráði
Reykjavíkur 10. september 1996, að því
stóðu Stýrimannaskólinn í Reykjavík, Vél-
skóli íslands og Kennaraháskóli íslands. Með
samþykki menntamálaráðherra var skipun
samstafsnefndar milli þessara þriggja skóla á
holtinu staðfest hinn 12. mars 1998.
Ég hefi ávallt gert mér miklar vonir um að
samstarf þeirra þriggja skóla sem eru á
Rauðarárholti, Kennaraháskóla Islands,
Vélskóla Islands og Stýrimannaskólans í
Reykjavík muni lyfta skipstjórnarmenntun í
landinu og Stýrimannaskólanum í Reykjavík
á hærra plan, ef unnið er að heilindum að
slíku samstarfi. Með meira og fjölbreyttara
framboði á námi getur skipstjórnarnámið
orðið eftirsóknarvert og eins og mál hafa
þróast teldi ég það heillavænlegt að bóklegt
nám Fiskvinnsluskólans kæmi inn í
Sjómannaskólann, þó að Fiskvinnsluskólinn
yrði áfram sjálfstæð stofnun. Umræður um
Tækniháskóla atvinnulífsins eru hafnar og ég
held að það væri engin goðgá að nemendur í
vélaverkfræði og tæknigreinum tengdust
þeim tæknivæddu skólum sem eru í
Sjómannaskólanum, Stýrimannaskólanum
og Vélskólanum.
Með áfanganáminu nýtast skólastofur
betur en áður var, þegar hver bekkjardeild
hafYi sína stofu allan daginn.
Skipstjórnar- og vélstjórnarnám mun
þegar tímar líða þykja vænlegur kostur og
margir möguleikar eru fýrir ungt fólk sem fer
í slíkt nám, sem er blandað verklegt og bók-
legt nám.
Aðsókn
En það er alvarlegt mál, ekki aðeins fýrir
þessar skólastofnanir heldur alla íslendinga
og þjóðarbúið í heild, ef ungt fólk fæst ekki
til starfa í sjávarútvegi, hvort sem er á sjó
eða í landi, nema þá til að selja sjávarafurðir
og útgerðarvörur og þjónustu tengda
sjávarútvegi. Öll umræða og hugsun um
þennan undirstöðuatvinnuveg og menntun
verður að vera mun jákvæðari en verið hefur
um langa hríð. Þetta á við bæði um
fjölmiðla, stjórnvöld og allan almenning.
Iðulega heyrir maður og Ies ótrúlegt svart-
nættisraus þeirra sem starfa í sjávarútveg-
inum, sem hefur þó haft góða afkomu á
undanförnum árum og á mikla möguleika.
Virðingarleysi og vanmat á sjómanna-
menntuninni og störfúm sjómanna kemur
einnig fram í landlægum undanþágum til
starfa í atvinnuveginum.
Reglugerð menntamálaráðuneytisins er
ekki fýlgt eftir þrátt fýrir ítrekaðar óskir og
kvartanir Stýrimannaskólans um að þeir aði-
lar sem gefa út prófskírteini geri það.
I skjóli samkeppnislaga hefúr Stýrimanna-
skólinn meira að segja mátt sæta ákærum
Siglingaskólans og fýrrverandi kennara
skólans til margra ára fýrir of lág verð á þes-
sum námskeiðum, sem skv. reglugerð eiga að
vera 168 kennslustundir, en fjöldi kennslus-
tunda í einstökum greinum hefur verið settur
í samræmi við þær kröfur um öryggi og
þekkingu sem telst nauðsynleg tiil að stjórna
skipum af þessar stærð. Hér má nefna greinar
eins og siglingafræði, stöðugleika.siglingatæki
og veðurfræði, tækjakennslu og siglingasam-
líkir.
f Stýrimannaskólanum í Reykjavík hefúr
verið reynt að hafa sérfræðinga til kennslu í
hverri námsgrein, en samkeppnisaðilinn
svonefndi auglýsir fullum fetum námið á op-
inberum vettvangi innan þeirra tímamarka,
að þó að kennt væri allar stundir og engar
frímínútur teknar næðist ekki nema 110
kennslustundir á auglýstum tíma.
Svona lagað lyftir auðvitað ekki þessu
námi. 30 rúmlesta námið í sjávarútvegs-
brautum er undanfari náms á hærri réttinda-
stigum.
í Vestmannaeyjum fóru siglinga- fiski-
leitar- og fjarskiptatæki Stýrimannaskólans í
Vestmannaeyjum undir Framhaldsskólann í
Vestmannaeyjum, þegar stýrimannaskólarnir
féllu undir framhaldsskólalögin. Þar er einnig
siglingasamlíkir og kennarar með áratuga
kennslu skipstjórnarfræða. Framhaldsskólinn
í Vestmannaeyjum var því einn þeirra skóla
sem fékk heimild menntamálaráðuneytisins
til að halda sjávarútvegsbrautir. Ekki var þó
unnt að halda þá braut þar frekar en annars
staYar á landinu nema við
Stýrimannaskólann í Reykjavík. Við
Grunnskólinn í Vestmannaeyjum er aftur á
móti haldið uppi skipstjórnarnámi sem veitir
prófskírteini, er unglingar framvísa síðar og
óska eftir fúllum réttindum. Nú stendur til
með frv. til laga um áhafnir farþegabáta að
þetta próf veiti atvinnuréttindi á minni skip
til siglinga með farþega á afmörkuðum
hafsvæðum, sem verða nánar skilgreind af
Siglingastofnun íslands. Ég undirritaður var
einn nefndarmanna sem var því samþykkur
og tel að þaY sé í fúllkomnu lagi svo lengi
sem tilskilinni kennslu er haldið uppi, en þá
verYur líka svo að vera.
Þetta ástand sem hér hefúr verið lýst á sér
ekki hliðstæðu í neinni annarri atvinnugrein.
Það hvetur ekki beinlínis dugmikla og kapp-
sama nemendur, sem viY þurfúm einmitt á
að halda í sjávarútveginum til að fara í þetta
nám.
Ég tel að Stýrimannaskólinn í Reykjavík
hafi af samviskusemi og með öryggi sjó-
manna og skipaflotans að leiðarljósi fýlgt
samviskusamlega þeim reglugerðum sem á að
kenna eftir. Kennarar skólans hafa af reynslu
og samviskusemi byggt upp námið. Okkur er
bókstaflega sent langt nef fýrir þetta með því
að menn komist átölulaust upp með að
kenna ekki þá tíma eða það efni sem tilskilið
er í reglugerð um 30 rúmlesta námið. Ég
52
Sjómannablaðið Víkinguh