Náttúrufræðingurinn - 1962, Qupperneq 44

138
NÁTTÚ RUF RÆÐIN G U R1N N
Sitt af hverju
„Silar eða rifskaflar
í greinarkorni, sem ég skrifaði í Náttúrufrœðinginn, 30: 149—
150, er prentvilla, sem mig langar til að leiðrétta hér með. í grein-
inni stendur, að sastrugi séu kallaðir „sílar eða rifskaflar" hér á
landi, en á vitanlega að vera „silar eða rifskaflar“.
Úr því að ég sting niður penna í þessu tilefni, er e. t. v. ástæða
til að árétta merkingu þessara orða.
Sili er oftast mjó, þrístrend eða upphryggjuð snjómön (skafl),
sem myndast hlémegin við þúfur, steina eða aðrar ójöfnur í skaf-
renningi. — Flestir bílstjórar munu kannast við slíka sila, sem

i
1. mynd. Tekin á Vestri-Kötluholti, um 1290 m yfir sjó, laugardaginn fyrir
páska 1961. Hart skaralag er undir, en óreglulegir, veggbrattir eða slútandi rif-
skaflar ofan á. f fjarska skuggar í suðurbarma Kötlukvosarinnar. Þar er eld-
varpið eða eldgjáin Katla undir 500 m þykkum jökli.
Ljósm.: Stefán Bjarnason.