Náttúrufræðingurinn - 1997, Síða 6

kvarter og síðar (eftir Rutten 1969).
Nafnið Etna er ættað úr fornu
indógermönsku tungumáli og er
talið merkja „Hin síbrennandi".
Nafnið virðist benda til þess að
Etna sé eitt fárra eldfjalla þar sem
eldsumbrot af einhverju tagi hafi
nær alltaf verið í gangi. Eldsum-
brota í Etnu er fyrst getið fyrir um
2500 árum, en líklega hefur þessi
stöðuga virkni staðið mun lengur.
Jarðfræðileg bygging Sikileyjar
er allflókin. Eyjan er, sem fyrr
segir, hluti af fellingafjöllum sem
ýst hafa upp á mótum tveggja
jarðskorpufleka. Hin miklu átök
sem eiga sér stað í jarðskorpunni
valda því að jarðlög leggjast í
fellingar, mikil sprungusvæði
myndast og aðstæður skapast
fyrir myndun eldfjalla (3. og 4.
mynd). Tíðir jarðskjálftar eru
sjálfsagðir fylgifiskar.
Etna rís á mótum þriggja
mikilvægra sprungukerfa. Aðal-
sprungukerfið stefnir NNA-SSV
(Messina-Giardini-misgengið),
annað kerfi stefnir A-V (Monte
Kumeta-Alcantara-misgengið)
og hið þriðja stefnir NV-SA
(Tindari-Letojanni-misgengið).
Jarðskjálftar á þessum slóðum
52