Náttúrufræðingurinn - 1981, Page 37

1. mynd. Eyrarmölur (Gesneria centuriella (Den. & SchiíT.)) fundinn við Arnarfell hið mikla,
12.8. 1972. Lengd á milli enda framvængja 26 mm. — Gesneria centuriella (Den. & Schiff.)
found near Arnarfell hið mikla, Central Iceland, 12.8. 1972.
Eyramölur er norðlæg tegund á
norðurhveli jarðar. Valle (1933) segir
tegundina útbreidda um allt Finnland.
Hún er þar hvergi algeng, en þó al-
gengari eftir því sem norðar dregur. í
Noregi er hún þekkt allt norður til
70°N. Wahlgren (1915) getur eyramöls
aðeins frá nyrstu héruðum Svíþjóðar.
Hann er síðan útbreiddur austur eftir
Síberíu, í fjalllendi M.-Evrópu og í
Kákasus. Á Grænlandi er tegundin út-
breidd beggja vegna jökuls, allt norður
fyrir 74°N á A.-Grænlandi (Wolll'
1964). í N.-Ameríku er meginút-
breiðsla eyrarmöls á svipaðri brciddar-
gráðu og Hudsonílói (Downes 1966).
Eftir að eyramölurinn fannst fyrst við
Arnarfell hið mikla, hcfur hann fundist
nokkrum sinnum annars staðar á
landinu. Hálfdán Björnsson á Kví-
skerjum fann tvö eintök vestan Skeiðar-
ár, á mel niður með Stóra-Sandál, þann
1. júlí 1976, og þriðja eintakið þann 4.
júlí sama ár. Á sama stað og tíma fund-
ust íjölmörg eintök af sandyglu (Phote-
des stigmatica Ev.), sem gerð hefur verið
grein fyrir áður í Náttúrufræðingnum
(Erling Ólafsson og Hálfdán Björnsson
1976). Þann 26. júní 1977 fann Hálfdán
enn eitt eintak af eyramöl á sama stað
og fjögur þann 6. júlí 1978. Það er því
sennilegt, að tegundin sé útbreidd á
Skeiðarársandi og jafnvel víðar á sönd-
unum sunnlensku, þar sem skilyrði
henta. Helstu plöntur á söfnunarstaðn-
um voru blóðberg (Tliymus arcticus (E.
Durand) Ronn.), tágamura (Potentilla
anserina L.), eyrarós, vingull (Festuca
sp.) og hrossanál (Juncus arcticus Willd).
Að lokum fannst tegundin, er ég var
við athuganir á skordýrum í Hvanna-
lindum norðan Vatnajökuls sumarið
1980. Eundust þar tvö eintök þann 7.
ágúst, annað á flugi yfir eyrarósar-
179