Náttúrufræðingurinn - 1981, Blaðsíða 48

1. mynd. Karlfugl blikandar. Myndin er tekin í hinum fræga andagarði í Slimbridge,
Englandi. — A male Steller’s Eider in Slimbridge, England. Ljósm./photo: The Wildfowl Trust.
andarinnar gat einungis átt við karlfugl
blikandar (Polysticta stelleri (Pallas)).
Hef'ur sú tegund aldrei fyrr sést á ís-
landi, svo vitað sé (sjá 1. mynd).
Greining andarinnar sem blikönd
var síðan staðfest af þrem öðrum fugla-
athugendum. Þann 11. júní sá Arni
Einarsson bliköndina á vík framan við
Reynihlíð. Euglinn var enn með tveim
toppöndum, en daginn eftir sá Árni
hana eina sér á sömu slóðum. Kafaði
hún í sífellu mcð hálfopna vængi að
hætti æðarfugla (Somateria mollissima
(L.)), auk þess scm fuglinn reigði sig
líkt og úandi æðarbliki.
Þann 15. júní sájóhann Óli Hilmars-
son bliköndina á 200-400 m færi undan
Reykjahlíð. Sást hún bæði á sundi og
fljúgandi. Daginn eftir var Árni Waag
Hjálmarsson á ferð á þcssum slóðum.
Sá hann fuglinn á um 150 m færi milli
Rcykja- og Reynihlíðar. Ekki er vitað
um fleiri athugendur sem sáu þennan
fugl.
Bliköndin er norrænn fugl, sem verp-
ur aðallega í Alaska og norðausturhluta
Síberíu. Hún hefur þó fundist verpandi
á Novaya Zemlya og líklega í Noregi.
Aðalvetrarstöðvar blikandarinnar eru á
sunnanverðu Beringshafi og nyrst á
Kyrrahaíi. Miklu færri fuglar sjást að
vetrarlagi við strendur Finnmarkar og
Murmansk. Þar er fjöldinn einnig
breytilegur og fer það líklega cftir ísskil-
yrðum á hverjum tíma. Óvíst er hvaðan
þessir fuglar eru upprunnir en að lík-
indum frá síbirísku varpstöðvunum.
Annars staðar í Evrópu sést bliköndin á
190