Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1940, Blaðsíða 17

Náttúrufræðingurinn - 1940, Blaðsíða 17
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 9 þar sem talsverður kjarr- og trjágróður er innan um kornakra og annað ræktað land. Hann er t. d. algengur í skógarjöðrum meðfram ökrum, í skógarlundum, og meðfram vegum í aldin- trjám og eik o. s. frv. Hann lifir á allskonar fræjum og berjum og svo skordýrum og lirfum þeirra og púpum. Hreiðrið ,er hag- anlega gerð karfa, að utan úr stráum og visnuðu laufi, en fóðr- uð innan með fíngerðari stráum og hrosshári. Það er oftast vel falið í eða undir limgirðingum, í kjörróttum bökkum meðfram vegum eða skurðum, á ökrum eða í óræktargróðri. Eggin eru 4—6 með brúnsvörtum dröfnum og kroti á daufgráum eða grá- rauðleitum grunni. Útungunartíminn ,er 11-—-14 dagar. Sunnan til í heimkynnum sínum verpir kjarrtittlingurinn tvisvar á sumri. 3. Skógsöngvari (Phylloscopus sibilatrix Bechstein). Fugl þessi hefir mér borizt frá Ragnari Sigfinnssyni, Gríms- stöðum við Mývatn. Var hann skotinn þar 26. sept. 1939. Mál fuglsins í mm voru þessi: vængur 71.5, nef 12.8, rist 18.3 og mið- tá + kló 14.7. Eftir vænglengdinni að dæma hefir þetta verið kvenfugl. Fugl þessi hefir aldrei sézt hér á landi áður, og ,er hann því nýr borgari í fuglaríki íslands, en hins vegar hafa frændur hans tveir, gransöngvarinn (Phylloscopus collybita Vieillot) og lauf- söngvarinn (Phylloscopus trochilus L.) náðst hér áður. Á ensku heitir hann Wood-Wren eða Wood-Warbler, á þýzku Waldlaub- sánger eða Waldlaubvogel, á norsku og dönsku Grönsanger eða Grön Lövsanger og á sænsku Grönsángare. Mér hefir dottið í hug að kalla hann skógsöngvara á íslenzku. Skógsöngvarinn er mjög lítill fugl, ljósgrænn að ofan með gulleitum blæ, en hvítur að neðan; á kverk, framanverðum hálsi og uppbringu er hann brennisteinsgulur. Ofanvert við aug- að er áberandi rák með sama lit. Nef brúnt, fætur gulholdlit- aðir. 1. flugfjöður oftast nokkrum mm styttri ,en lengstu hand- þökurnar eða í mesta lagi 1 mm lengri, 3. flugfjöðrin er lengst, 4. lítið eitt styttri; 2. flugfjöðrin er lengri en sú 5.; útfanir 3. og 4. flugfjaðrar með skerðingum framan til. Vænglengd: karlf. 74—78 mm, kvenf. 70—76 mm. Varpheimkynni skógsöngvarans eru á meginlandi Evrópu, norður að 60.—70. breiddargráðu, og á Bretlandseyjum. Aust- urtakmörk útbreiðslusvæðisins eru Úralfjöll, en suðurtakmörk-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.