Náttúrufræðingurinn - 1940, Blaðsíða 71

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
63
5. mynd. Gigmyndaði botninn i Svörtuskál með tjarnarpollinum. Tjörnin
er með íshroða vegna háfjallakuldans. (Jakob H. Líndal.)
sem fljótandi framrásin sjálf hefir storknað og orðið að bergi,
samskonar að tegund og hraunlagið, sem gegnum ganginn hefir
runnið. Þetta styrkir þá skoðun'mína, sem áður er vildð að, að mó-
bergið í ganginum, og móbergslögin ofan til í hnjúknum, séu eins-
konar hraunrennsli ófullstorknaðs efnis, er síðan strax við frekari
kælingu, hefir bundizt saman i berg. Eg veit, að það er nýstárleg
skoðun, að berglag af móbergi byggist upp á þennan hátt, og eg
býst við, að slíkt gildi fyrir minnstan hluta móbergs hér á landi,
þótt myndazt hafi við eldsumbrot, en þarna virðast svo augljósar
staðreyndir liggja fyrir, að það verður ekki hjá því komizt að
draga af þeim þær ályktanir, er þær gefa tilefni til.
3. Aldur Mælifellshnjúks.
Eg vík nú aftur af spurningum þeim, sem eg var að velta fyrir
mér á leiðinni upp hnjúkinn. Að því leyti, sem við þeim höfðu
fengizt ákveðin svör, hafði sú tilgátan borið sigur af hólmi, sem
eg fyrirfram hafði talið þá ólíklegustu. En nú höfðu athuganir mín-
ar á hnjúknum myndað nýtt og óvænt viðhorf, sem aftur gaf til-
efni til nýrra spurninga.
Voru t. d. nokkur berglög hér í námunda, sem enn mætti rekja