Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1940, Síða 78

Náttúrufræðingurinn - 1940, Síða 78
70 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN STÓR STEINSUGA í gær (14. febr. 1940) barst mér fiskur úr Keflavík og fylgdi sögunni að það væri hafáll. Engar upplýsingar fylgdu þessari sendingu, og var ekkert sagt um hvenær fiskurinn hefði náðst eða hvernig. Þykir mér líklegt, að hann hafi sogið sig fastan á þorsk, eða jafnvel bát, því hann var alveg óskaddaður og hefur því varla fundizt rekinn. Þá hefur hann hlotið að nást dagana 10.—13. febr., því að nýr var hann einnig, er hann barst í mín- ar hendur. Þetta var enginn hafáll, heldur steinsuga (Petro- myzon marinus). Frá öllum íslenzkum fiskum er steinsugan auðþekkt á þessu: 1) Hún er löng og sívöl eins og áll. 2) Tveir smáir bakuggar fyrir aftan miðjan hrygginn, sá aft- ari stærri og vaxinn við sporðuggann að aftan. 3) Þegar munnurinn er lokaður er hann eins og aflöng rifa neðan á höfðinu, en séu rendur rifunnar teygðar í sundur kemur í ljós kringlótt skál hringinn í kring- um munninn og er hún að innan alsett sterkum, b rú n u m ,,hornnöbbum“. 4) Tálknlok eru engin (sbr. t. d. þorsk), en fyrir aftan hvort auga eru 7 útstreymisop, sem liggja í röð aftur og dálítið niður á við. Steinsugan er all-algeng hér við land og hef ég séð eina áður í Keflavík (marz 1931). Um stærð á þeim, sem hér hafa veiðzt áður, veit ég ekki, en vanaleg fullorðinsstærð í norðlægum höf- um mun vera 60—75 cm. En þessi var 82 cm (hryggna með lítt þroskuðum hrognum) og efa ég, að hér hafi nokkurn tíma sézt stærri. Annars kvað steinsugan geta orðið upp undir metra á lengd, þótt eigi sé það talið fullvíst, en sú stærsta, sem náðst hefur við Norðurlönd, var 871,4 cm, ,eða aðeins 51,4 cm lengri en þessi. Steinsugan dregur nafn sitt af því, hvernig hún beitir sogskál þeirri, kringum munninn, sem áður er getið. Hún sýgur sig fasta á aðra fiska og er jafnvel haldið, að hún eti út úr þeim stykki eða blátt áfram grafi sig inn í þá. En hvað sem því líður, þá er það víst, að hún lætur aðra fiska flytja sig (sbr. það, sem sagt var um dvalfiskinn í Náttúrufr. f. á., bls. 123—124), þegar hún
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.