Náttúrufræðingurinn - 1940, Qupperneq 8

100
N ÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN
fræðikennslu í landinu. En hann
hefir alveg sérstaklega bætt
kennsluskilyrði í þessu fagi í þeim
skóla, sem hann starfaði við, með
því að eiga meiri þátt í því en
nokkur annar að koma þar upp
náttúrugripasafni, til notkunar við
kennsluna.
Bjarni Sæmundsson gerði kröf-
ur til sjálfs sín, og því einnig
nokkrar til annarra. Hann vissi
hvað hann var að kenna, fram-
fylgdi fyrirframákveðinni áætlun
og gekk ríkt eftir því, að henni
væri fylgt. Á hinn bóginn bann-
færði hann allt það, sem ekki
kom náminu við og lét eitt yfir
alla ganga, að því er snerti kröfur
til frammistöðu og sæmilegrar framkomu, hvort sem það líkaði
betur eða ver. Þau eru mörg hundruðin, sem lærðu náttúru-
fræði hjá Bjarna Sæmundssyni og kenndi þar að sjálfsögðu
margra grasa. í þeim hópi voru margir, sem seinna áttu eftir að
verða til fyrirmyndar, en einnig ýmsir vandræðamenn.Ýmsir báru
hlýjan hug til náttúrufræðinámsins í skólanum, en aðrir höfðu
aðrar uppáhaldsnámsgreinar, eins og gerist og gengur. En flestum
þeim af nemendum dr. Bjarna, sem ég þekki, er það sameigin-
legt, að hann óx meira og meira í augum þeirra, eftir því, sem
þeir komust lengra út í lífið og náðu meiri þroska.
Starfsþreki Bjarna Sæmundssonar var ekki kennslan ein nægi-
]egt viðfangsefni. Þegar á fyrstu árunum eftir námslokin ferð-
aðist hann um landið þvert og endilangt. Tilgangur þessara ferða
var þrennur. í fyrsta lagi vildi hann kynnast með eigin augum
fiskveiðum landsmanna, og ráða því til bóta, sem miður væri. í
öðru lagi safnaði hann saman ýmsum upplýsingum frá eldri tím-
um úr reynslu athugulla manna, og bjargaði þannig mörgum
góðum verðmætum frá gleymsku. Og loks vann hann ótrautt að
því, að útrýma kreddum og hjátrú og varð þar mikið ágengt.
Það leið ekki heldur á löngu þangað til Bjarni Sæmundsson tók
að láta til sín taka með því að senda frá sér hverja ritgerðina á
fætur annarri um rannsóknarniðurstöður sínar. Fyrsta ritgerðin: