Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1940, Síða 43

Náttúrufræðingurinn - 1940, Síða 43
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 135 Nú líður ekki á löngu, þar til eggin ungast út, og úr þeim koma lirfur. Þær eta mikið og stækka fljótt. En til þess að geta þanizt út, verða þær að kasta gamla hamnum og fá nýjan í stað- inn. Þær skipta þannig þrisvar um ham. Æfiskeið lirfunnar er þannig skipt í þrennt. Lengd hvers tímabils fer eftir því hve heitt er og öðrum kringumstæðum. En venjulega er fyrsti hlut- inn stytztur, annar nokkuð lengri og þriðji lang lengstur. í 25 stiga hita er fyrsti hluti lirfuskeiðsins um 14 klst., annar hlutinn um 27 klst. og þriðji kringum fjögur dægur. Húsflugulirfan er mjög fljót að vaxa, eða um átta dægur, ef hún hefur nógan hita og mikla fæðu. Lirfan er að lögun aflöng og sívöl, og á meðan hún er ung, er hún gegnsæ, svo sjá má við hæfilega stækkun líffæri hennar, og jafnvel sellurnar í líkamanum. Lirfan er fótalaus — er nefnilega maðkur — sem skríður með því að draga sig saman og rétta úr sér á víxl. Til hjálpar við hreyfinguna hefur hún hvassa þyrna á kviðnum. Þegar lirfan er orðin fullvaxin, er hún á annan cm á lengd. Breyting lirfunnar i púpu hefst með því, að lirfan dregur sig saman og verður styttri og gildari. Fyrst um sinn hreyfir hún sig þó til hliðanna með framendanum. En innan skamms draga liðirnir á framendanum sig inn í þá, sem aftar eru, og allri hreyf- ingu er lokið. Og lirfan liggur eins og ekkert lífsmark sé með henni. Fyrst er púpan gulhvít, en fer fljótt að dökkna. Um tíma minnir hún á Ijósleitan mahogny-við, en verður síðast mjög dökk- brún. Hér fara miklar breytingar fram. Kítinhúð lirfunnar losn- ar og lirfan liggur kyr í hamnum, sem nú harðnar og verður að dökku hylki, púpuhýðinu. Púpan í hýðinu minnir meira á full- vaxna flugu en lirfu, því hún hefur liðskipta fætur, samsett augu, rana, fálmara, vængi. En öll þessi líffæri eru mjúk, veikbyggð og ennþá ónothæf, og liggja hreyfingarlaus og klemmd upp að bolnum á sérkennilegan hátt. Hvernig getur nú veikbyggð og máttfarin fluga — opnað þetta harðlæsta hylki — þar sem enga smugu er að finna, nema and- opin aftan á hylkinu? En hér virðist í fljótu bragði vera að gerast kraftaverk, því hylkið opnast, hringmynduð sprunga myndast aftan á hylkinu og síðan rifnar það á tveim stöðum fram eftir og dagsins ljós nær að skína á þá nýfæddu flugu, sem nú mjakar sér út úr hylkinu. Hvað var það sem opnaði hylkið? Það er einkennilegt líffæri, sem flugan hefir á höfðinu, hin
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.