Náttúrufræðingurinn - 1958, Qupperneq 17

LANGISJÓR OG NÁGRENNI
159
5. mynd. Horft suðvestur eftir geilinni, sem klýfur Fögrufjöll að endilöngu.
Sveinstindur fjarst t. h.
View towards the S. W. along the trench dividing the Fögrufjöll chain inlo
two ridges.
Ljósm.: Guðm. Kjartansson.
sera rifnar eða klofnar auðveldlega í eina stefnu, langsum, en ekki
aðrar. Jarðskorpan er bersýnilega klofin sundur í mjóar ræmur á
þessu móbergssvæði, og svo er þessu raunar farið á þeim öllum
þremur. Ræmurnar rísa mishátt, og af því verða fjöll og sund á
milli. En um það, hvernig á mishæðunum stendur, hafa komið
fram ýmsar skýringar. Hér skal aðeins getið þeirra tveggja, sem ég
tel koma til greina.
Önnur er sú, að fjöllin séu jarðskorpuræmur, er hafi lyfzt upp
(Sonder 1938), eða sundin á milli þeirra signar ræmur (Reck 1921,
Nielsen 1933) — m. ö. o., að hér sé um misgengi að ræða, og skul-
um við kalla þetta misgengiskenninguna. Samkvæmt henni eru
Fögrufjöll hafin jarðskorpuræma eða ræma, sem stóð eftir meðan
landið seig beggja vegna (á þýzku Horst), en Langisjór liggur í
sigþró (á þýzku Graben).