Náttúrufræðingurinn - 1958, Síða 25

LANGISJÓR OG NÁGRENNI
167
8. mynd. Útfallið.
The outlet of Langisjór.
Ljósm.: Guðm. Kjartansson.
ræsa fram Langasjó. Klöppin kann að hafa sprnngið í jarðskjáifta
eða af óvenjulegum ísruðningi. Jökulhlaup í norðurenda vatns-
ins, t. d. úr lóninu, sem Þorvaidur fann, en nú er þurrt, koma einn-
ig tii greina. í fyrri graftarlotunni lækkaði vatnsborðið niður að
3,5 m strandlínunni og í hinni síðari niður í núverandi hæð.
Af því, sem þegar er sagt, mætti ætla, að efsta strandlínan rnark-
aði hið eizta vatnsborð Langasjóar, eins og það var á vatninu ný-
mynduðu, eftir að ísaldarjökulinn leysti á þeim slóðum fyrir eitt-
hvað um iO þúsund árum. En ýmislegt, sem nú skal talið, bendir
til, að þessu sé ekki svo farið, heldur sé efsta strandlínan miklu
yngri.
Fögrufjöll ná nú örlítið inn í rönd Vatnajökuls. Þar er bratt
ofan af þeim niður á lágan jökulinn, og ekki örlar á, að fjallgarður-
inn taki sig upp aftur inni í jöklinum, heldur bendir allt yfirbragð
jökulsins til, að undirlag lians sé mishæðalítið. Fjallgarðuiinn virð-
ist rannverulega enda þarna. Ef jökulísinn væri tekinn burtu, kæmi