Náttúrufræðingurinn - 1958, Blaðsíða 45

DÚDÚFUGLINN
187
Dúdúfuglinn. Vatnslitarmynd gerð af
Charlcs Collins um 1736. Eign Mc Gills
háskólans í Montreal.
dúfur (þ. e. dúdúfugla) á hálfum degi, því að svo gæfir voru fugl-
arnir, að hægðarleikur var að rota þá með stafpriki. Árið 1644
voru hundar, kettir og svín flutt til eyjanna, og gerðu þau dýr
sitt til þess að flýta fyrir útrýmingu dúdúfuglsins.
Ekki vita menn með vissu, hvenær þessum fugli var útrýmt að
fullu og öllu. En eftir 1681 er ltans hvergi getið í tölu lifenda.
Samkvæmt því hefur þá Hollendingum tekizt á 80 árum að þurrka
út af jarðarkringlunni einn hinn furðulegasta lugl, sem lifað hef-
ur á mannöld.
Nokkru eftir að Frakkar settust að á Mauritius, en eins og fyrr
er sagt, var það árið 1712, þá fóru náttúrufræðingar að grennslast
um þennan kynlega fugl, sem þeir liöfðu lesið um í ritum Hol-
lendinganna. En nú sást hvergi af honum horn né hár og álitu
ýmsir, að frásagnirnar um hann væru skröksögur einar. En fljót-
lega fóru að berast sönnunargögn. Ýmis ókennd fuglsbein fund-
ust á eyjunum, og lýsingar af fuglinum kornu í leitirnar, svo
og teikningar og málverk. Málverk af fuglinum eftir hollenzka
málarann Roeland de Savery sýnir glöggt, að hann hefur hal’t
lifandi fyrirmynd. Málverk þetta er gert um 1630. Þá skýrir Eng-
lendingurinn Sir Hamon Lestrange svo frá í riti einu 1638:
„Þegar ég gekk um eina götu Lundúnaborgar, sá ég, að klæði
með undarlegri fuglsmynd hékk utan á húsi nokkru. Ég og nokkr-