Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1969, Side 79

Náttúrufræðingurinn - 1969, Side 79
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 183 í Höfðagili, upp af bænum Höfða, vex hjartafífill Crepis paludosa í brekkum við kletta, en sóldögg í mýrarblettum. Ljósatvítönn vex í og við kirkjugarðinn að Felli í Sléttu- hlíð. Fellið ofan við bæinn er lágt og allvel gróið, einkum sjávar- megin. Þar eru gróskulegar brekkur, vaxnar lyngi og fjalldrapa. Litlar birkihríslur sjást á víð og dreif. Þarna er aðalbláberjaland mikið. Fellið mun fyrrum hafa verið skógi vaxið, eins og flest holt og ásar á þessum slóðum — og hélzt skóglendi lengur í Sléttuhlíð en víðast annars staðar í Skagafirði. Mun snjór hafa hlíft á vetrum. — Upp af Sléttuhlíð gengur Hrolleifsdalur, sem nú er óbyggður að kalla. Síðustu bæirnir inni á dalnum, Geirmundarhóll og Kráku- staðir munu hafa farið í eyði um 1940. Arnarstaðir og Bræðraá standa í dalsmynninu, sinn hvorum megin ár. Hrolleifsdalur er snjóþungur og vel gróinn. Einkum er hlíðin austanmegin gróður- rík, enda blasir hún við sól, og mun þar oft heitt á sumrin i brekk- unum. Og ekki skortir raka. Hlíðin er vafin lyngi og fjalldrapa. Mest ber á aðalbláberjalyngi, en mikið er líka um blá- berjalyng, krækilyng, beitilyng og fjalldrapa, sem sums staðar er hnéhár. Birkihríslur sjást á víð og dreif, þegar fjær dregur Arnar- stöðum — og stækka þegar inn í dalinn kemur. Þar mynda þær samfelldar runnabreiður allvíða, um I m háar, auðsjáanlega bæld- ar af snjóþyngslum. Gegnt Geirmundarhóli eru fagrar kjarrbrekkur og lundir 1—3 m á hæð. Birkihríslur vaxa hér og hvar um alla austurhlíð Hrolleifsdals og út fyrir ofan Skálá. Heitir þar Skógar- hlíð frá fornu fari. Hríslur finnast einnig í hólum ofan við Glæsi- bæ og í Höfðahólum og árgilinu ofan við Höfða og í Fellinu, eins og fyrr var nefnt. Nokkurt kjarr er líka í Hagafjalli, ofan við Ljótsstaði upp af Hofi á Höfðaströnd. Gömul örnefni bera vott um skóglendi víðar, t. d. Kappastaðaskógur austur af Kappastaða- vatni og Hofsskógur á berum holtunum norðaustur af Hofsósi. Lyngtegundir mynda aðallega undirgróðurinn í kjarrinu á Hrolleifsdal. Óvenju mikið af eini Jiuiiperus communis nana vex í hlíðinni austan ár í Hrolleifsdal. Myndar einirinn víða fagrar breiður og stóra brúska. Vaxa flestar hríslurnar lítið í hæðina, en breiðast út til allra hliða, sumar útyfir steina, sem sjálfsagt hitna verulega í sól- skini. Nokkrar einihríslur rétta talsvert úr sér, einkum ef þær ná
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.