Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1976, Side 43

Náttúrufræðingurinn - 1976, Side 43
NÁTTÚRUFRÆÐI NGURINN 145 ingarsnauð vötn, með fremur háu sýrustigi og fremur kalkrík. Fá- einar tegundir geta þó þrifist í hálfsöltu vatni. I mjög næringar- ríkum vötnum eða vötnum, sem mengast hafa af úrgangi eða öðrum aðkomuefnum, geta kransþörungar ekki þrifist. Kransþörungar á íslandi Kransþörunga er snemma getið í náttúrufræðiritum um Island. í jurtalistum þeirra E. Múllers og J. Zoega (1770, 1772) eru til- færðar tegundirnar Chara hispida og Chara vulgaris, sem eru endur- teknar í ýmsum yngri listum allt til flórulista Lindseys 1861. Þótt hvort tveggja séu alkunnar og algengar tegundir í Evrópu, og enn nefndar sömu nöfnum, ])á er lítið að byggja á þessum upplýsing- um, annað en að hér hafi fundist einhverjir kransþörungar á 18. öldinni, líklega Chara. í ritgerð C. H. Ostenfelds og C. Wesenberg-Lund (1905) er getið um mikinn kransþörungagróður (Nilella) á 13—30 m dýpi í Þing- vallavatni, og munu þær upplýsingar vera komnar frá Bjarna Sæ- mundssyni, en samkvæmt A. Langangen (1972) hefur Bjarni safnað Nitella opaca í Þingvallavatni árið 1903. Þá hefur A. Feddersen safnað þessari tegund þegar árið 1886 í Þingvallavatni og Nitella flexilis í Apavatni. Samkvæmt sömu heimild er til mjög gamalt ein- tak af Chara fragilis í grasasafninu í Kaupmannahöfn, merkt „Is- landiae thermis. Leg. Mörch“, án dagsetningar, en Mörch þessi safnaði hér árið 1820. Hafa því allar íslensku kransþörungategund- irnar verið komnar í söfn fyrir síðustu aldamót, enda þótt þær væru ekki réttilega greindar fyrr en síðar. G. Schwabe (1936) getur um Chara fragilis, safnað í Gömlu-Sund- laug á Reykjanesi við Djúp árið 1932. Árið 1972 kemur svo stutt ritgerð, The Charophytes of Iceland (þ. e. íslenskir kransþörungar), eftir norðmanninn Anders Lang- angen, í tímaritinu Astarte, sem gefið er út á vegum náttúrugripa- safnsins í Tromsö. Ekki hefur Langangen safnað sjálfur hér á landi, heldur byggir hann ritgerð sína eingöngu á safneintökum úr ýms- um grasasöfnum á Norðurlöndum, m. a. frá Náttúrufræðistofnun íslands. í þessum gögnum hefur hann fundið þær þrjár kransþör- ungategundir, sem að ofan var getið og nánar er sagt frá hér á eftir. 10
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.