Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1976, Síða 43

Náttúrufræðingurinn - 1976, Síða 43
NÁTTÚRUFRÆÐI NGURINN 145 ingarsnauð vötn, með fremur háu sýrustigi og fremur kalkrík. Fá- einar tegundir geta þó þrifist í hálfsöltu vatni. I mjög næringar- ríkum vötnum eða vötnum, sem mengast hafa af úrgangi eða öðrum aðkomuefnum, geta kransþörungar ekki þrifist. Kransþörungar á íslandi Kransþörunga er snemma getið í náttúrufræðiritum um Island. í jurtalistum þeirra E. Múllers og J. Zoega (1770, 1772) eru til- færðar tegundirnar Chara hispida og Chara vulgaris, sem eru endur- teknar í ýmsum yngri listum allt til flórulista Lindseys 1861. Þótt hvort tveggja séu alkunnar og algengar tegundir í Evrópu, og enn nefndar sömu nöfnum, ])á er lítið að byggja á þessum upplýsing- um, annað en að hér hafi fundist einhverjir kransþörungar á 18. öldinni, líklega Chara. í ritgerð C. H. Ostenfelds og C. Wesenberg-Lund (1905) er getið um mikinn kransþörungagróður (Nilella) á 13—30 m dýpi í Þing- vallavatni, og munu þær upplýsingar vera komnar frá Bjarna Sæ- mundssyni, en samkvæmt A. Langangen (1972) hefur Bjarni safnað Nitella opaca í Þingvallavatni árið 1903. Þá hefur A. Feddersen safnað þessari tegund þegar árið 1886 í Þingvallavatni og Nitella flexilis í Apavatni. Samkvæmt sömu heimild er til mjög gamalt ein- tak af Chara fragilis í grasasafninu í Kaupmannahöfn, merkt „Is- landiae thermis. Leg. Mörch“, án dagsetningar, en Mörch þessi safnaði hér árið 1820. Hafa því allar íslensku kransþörungategund- irnar verið komnar í söfn fyrir síðustu aldamót, enda þótt þær væru ekki réttilega greindar fyrr en síðar. G. Schwabe (1936) getur um Chara fragilis, safnað í Gömlu-Sund- laug á Reykjanesi við Djúp árið 1932. Árið 1972 kemur svo stutt ritgerð, The Charophytes of Iceland (þ. e. íslenskir kransþörungar), eftir norðmanninn Anders Lang- angen, í tímaritinu Astarte, sem gefið er út á vegum náttúrugripa- safnsins í Tromsö. Ekki hefur Langangen safnað sjálfur hér á landi, heldur byggir hann ritgerð sína eingöngu á safneintökum úr ýms- um grasasöfnum á Norðurlöndum, m. a. frá Náttúrufræðistofnun íslands. í þessum gögnum hefur hann fundið þær þrjár kransþör- ungategundir, sem að ofan var getið og nánar er sagt frá hér á eftir. 10
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.