Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1976, Side 96

Náttúrufræðingurinn - 1976, Side 96
198 NÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN ætihvönn, grávíðir, hrossanál, vallhæra, bláberjalyng, krækilyng, friggjargras, gulmaðra, hvítmaðra, blásveifgras, smjörgras, engjafífill, túnvingull, fjallasveifgras, vallhumall, fjallafoxgras, tungljurt og vallarsveifgras. Grónir smáhólmar með áþekkum gróðri eru í sum- um tjörnunum. Fjær tjörnunum er áþekkur gróður á sandhólum, melum og í hrauninu og áður er lýst. Gróðurfar Herðubreiðar Hvergi nokkurs staðar í þeim heimildum sem mér liafa verið til- tækar er vikið einu orði að því að nokkurt líf sé að finna á því merka fjalli Herðubreið. Þeir sem um hana skrifa og segja frá ferðum sín- um þangað tala mikið um brattar hlíðar með urðum og grjóti, laus- um skriðum og ill- eða ókleifum liamraveggjum með fönnurn í gjót- um sem upp verði að paufast mót hvínandi grjótflugi. Þegar upp er komið er sagt frá hjarnfönnum, meira grjóti og fallegum gíg, en fyrst og fremst frá stórkostlegu útsýni í allar áttir. Síðan er haldið niður aftur, fljótar og auðveldar en upp, en ekki tekið eftir eða minnst einu orði á líf á fjallinu fagra, hvorki dýr né plöntur, svo sú spurning hlaut að vakna hvort fjallið væri gjörsamlega lífvana. Þó er frá þessu ein undantekning, því Ólafur Jónsson (1945) hefur það eftir fylgdarmönnum franskra hjóna sem gengu liátt upp í aust- urhlíðarnar sumarið 1934, að þau hafi komið með nokkra lauka- steinbrjóta með sér úr fjallgöngunni. Þetta virðist fylgdarmönnun- um hafa orðið minnisstætt. Sumarið 1975 athugaði ég nokkuð gróður í vesturhlíðum Herðu- breiðar, og gekk á fjallið við þriðja mann um leið, og fann þar tölu- vert af plöntum, enda var veður þannig að útsýni truflaði ekki að ráði. Rætur vesturhlíðar Herðubreiðar eru víðast ofan 600 m hæðar yfir sjávarmáli og ber þar töluvert á grávíði tilsýndar en melgras- þúfur eru á stangli og toppar af geldingahnappi, túnvingli og fleiri tegundum hér og þar. Milli 600 og 700 m hœðar fundum við alls 22 tegundir háplantna, auk þeirra sem þegar hafa verið nefndar uxu þar músareyra, axhæra, holtasóley, bjúgstör, dvergstör, blávingull, holurt, ólafssúra, lambagras, grasvíðir, skeggsandi, melskriðnablóm, blóðberg, krækilyng, fjallasveifgras, fjallapuntur, blásveifgras og vetrarblóm.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.