Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1979, Side 5

Náttúrufræðingurinn - 1979, Side 5
2. mynd. Samhengi milii framleiðslu og hlekkja í fæðukeðju miðað við 15% nýtingu í hverjum lilekk (Ólafur K. P<álsson, 1977). — Tlie productivity in a food chain based on 75% groioth efficiency from one link to another. 4 Hlekkir i fœóukeóju þriðja til fimmta hlekk fæðukeðjunn- ar, er lalið að afrakstursgeta þeirra sé 8—900.000 tonn á ári. l>að er því beitarþol íslenskra hafsvæða, sem sníður fiskstofnunum stakk, þannig að þeir geta að sjálfsögðu ekki vaxið endalaust, jafnvel þótt þeir nytu al- gerrar friðunar af manna hálfu. En miklu skiptir hvar dýrastofnarnir eru í fæðukeðjunni. I>ví aftar sem þeir eru, því minni verður afrakstursget- an, eins og 2. mynd sýnir. Fiskmerkingar koma oft að gagni Þegar kanna skal stærð einstakra fiskstofna, verður þó að sjálfsögðu að leita annarra ráða en rakið hefur ver- ið hér að framan. Unt langt skeið hefur fiskmerkingum verið beitt með góðum árangri við athugun á fiski- göngum. Þetta er öllum kunnugt. Ég er ekki viss um, að mönnum sé jafn- ljóst, að niðurstöður fiskmerkinga geta einnig gefið mjög mikilvæga vitneskju um stærð fiskstofna. Þessi aðferð er þó í aðalatriðum rnjög ein- föld. Ef við merkjum tiltekinn fjölda fiska og þeir dreifast á handahófs- kenndan hátt um allan fiskstofninn, má gera ráð fyrir því, að hlutfall merktra fiska og ómerktra í sjó, sé hið sama og hlutfall merktra fiska og ómerktra í afla. Fjöldi fiska í sjó finnst þannig með venjulegum hlut- fallareikningi. Þessi aðferð hefur ver- ið talsvert notuð og stundum með all- góðum árangri. Sent dæmi má nefna að árin 1952—1966 veiddist t. d. svo mikið af síld við vesturströnd Noregs, sem merkt hafði verið við Norður- og Austurland, að unnt var að nota þess- ar niðurstöður til að reikna stofnstærð norsk-íslensku síldarinnar á þann hátt, sem að framan var greint (3. mynd). Margs varð þó að gæta við þessa útreikninga. Kanna þurfti með tilraunum, hvernig síldinni reiddi af fyrst eftir merkingu, þá þurfti að kanna livort merkta síldin hefði dreifst um allan stofninn. Augljóst er, að mikla aðgæslu þurfti til að finna rétt gildi á fjölda merktra sílda í aflanum. Ef öllum merkjum er ekki skilað, verður sú tala ol lág og stofn- 99
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.