Náttúrufræðingurinn - 1989, Qupperneq 21

hafi verið stórlega vanmetinn og gætu
skógar innsta hluta Amazon, vestan
undir Andesfjöllum, reynst vera auð-
ugustu skógar heims að tegundum.
Gerð, lagskipting og gróska
Lífheimur regnskóganna er þrívíður
og sá sem gengur eftir skógarbotnin-
um sér ekki nema lítinn hluta hans (2.
mynd). Stök tré ná allt að 60 m hæð
(Richards 1952) en aðallaufþakið er
aldrei svo hátt uppi. Mjög algengt er
að stóru trén séu með eins konar þil
sem geisla út frá neðsta hluta stofnsins
(3. mynd). Ef til vill gera þilin þessi
stóru tré stöðugri en rótarkerfi þeirra
liggur yfirleitt grunnt í jarðveginum.
Af jörðu niðri má horfa upp eftir
þráðbeinum greinalausum trjábolun-
um og sjá hvernig þeir greinast allt í
einu í breiða laufkrónu þegar komið
er upp í ljósið í 45-55 m hæð. Ofarlega
í laufþykkninu glittir í ásætur og ef til
vill í apafjölskyldu á ferð milli greina.
Fuglar sjást lítið af jörðu niðri en þeir
halda sig mest í aðallaufþykkninu.
Upp eftir trjástofnunum hlykkjast
snúnar trjákenndar klifurplöntur
(líönur) en blöð þeirra eru miklu
hærra. Rætur kyrkifíkussins sjást en
blöð hans ekki. Skil ljóss og skugga
eru skörp þegar litið er upp í lauf-
þykknið og blöðin sýnast ýmist svört
eða verða skærgræn þegar sólargeisl-
3. mynd. „Þil“ neðst á bol Term-
inalia subspathulata (Combr-
etaceae). Takið eftir hvað ræt-
urnar liggja grunnt. Myndin er
tekin í Grasagarðinum í Singa-
pore. Buttresses on the trunk of
Terminalia subspathulata
(Combretaceae). Note the shal-
low lateral roots. Singapore
Botanic Gardens. Ljósm. photo
Þóra Ellen Þórhallsdóttir.
15