Samvinnan - 01.06.1944, Blaðsíða 18

SAMVINNAN
5. HEFTI
steyptur undir hann smástöpull. Ofan á stöpulinn
er felld 5mm þykk járnplata með %” gati í miðju.
■Sams konar plötu er fest við neðri enda gaflplankans
(k). %” rörbútur er síðan rekinn inn í neðri enda
/ýy*</o.
gaflplankans og járngjörð slegin utan um endatréð
til styrktar. Með þessu móti snýst hliðgrindin um
rörið, en járnplöturnar eru slitfletirnir. (Sjá 4. mynd).
5. mynd sýnir loku af einfaldri gerð. Er þar járn-
fleinn ca. 30 cm langur, sem leikur á möndli og fellur
upp úr eða niður í opinn járnkrók, sem festur er við
hliðstólpann. Við annan enda fleinsins er gat á grind-
inni og sé nagla stungið í gatið er hliðið lokað.
6. mynd sýnir lista negldan innan á hliðstólpann
í þeim tilgangi, að hliðið opnst aðeins til annarrar
handar, svo og til þess að grindin leggist með allan
gaflkant sinn að listanum, og svigni þannig ekki við
lokun.
Efni í stólpana getur verið t. d. söguð tré 6”X6”,
eða t. d. símastaurar. Planki milli stólpa 3”X7” og
er rétt að láta hann ganga ca. 10 cm út fyrir stólp-
ann til prýðis. Hliðstólpa má gjarnan steypa.
Stólpana skal grafa niður fyrir klaka, eða ca. 110
cm, og gæta þess, að þeir séu lóðréttir og skorðaðir
vel til allra hliða. Það sem í jörð er, skal bika vand-
lega.
Styrktarstrengur er góður úr 10 mm steypustyrkt-
arjárni og skal þess vandlega gætt, að hann sé full-
komlega beinn og vel strengdur.
Hliðunum skal halda vel við. Smyrja slitfleti og
mála tréverk. Góð hirðing er skilyrði fyrir göðu útliti
og endingu
Hlið þau, sem hér um ræðir, eru aðeins stór hlið,
eða hlið fyrir kerru- eða bifreiðaumferð.
Stœrðir:
Vörubifreiðar breidd 230 cm hæð 250—300 cm
Hestvagnar breidd 200 cm hæð 200—250 cm
Framh. af bls. 145.
Maðurinn var þessu óviðbúinn og
ekki í vosklæðum og varð því bráð-
lega gegndrepa. Þá kvað hann:
Ég er orðinn eins og svín.
Andskoti er að sjá mig.
Skaparinn ætti að skammast sín
að skvetta svona á mig.
Gerðist það nær hvortveggja í
senn, að hann kvað vísuna og upp
stytti steypiregnið.
Á bæ einum sunnanlands vant-
aði fyrir nokkrum árum kaupa-
konu á miðjum slætti. Var aug-
lýst, og til fékkst ung ekkja, all-
vænleg. Hafði hún misst mann
sinn fyrir fáum mánuðum. Þar á
bænum var margt ungra manna.
Bóndanum sýndist á tilferðum
ekkjunnar og háttum, að hún
mundi fljótt hafa rétt við eftir
harma sína, og mundi hyggja fljótt
til hreyfings aftur, ef heppnast
kynni. Hann kvað:
Á einu get ég orðið stundum
alveg hissa:
Hvað konur þær, sem mann
sinn missa,
mikið langar til að kyssa.
Á skrifstofu vínúthlutunarinn-
ar, biðsal Dauðans, koma margir
menn daglega. Ýmsir gestanna
hafa orð á því, að þar sé gott að
að koma. Einum manni, er vann
að úthlutuninni, sýndist ekki svo
Þá kvað hann:
Allir þeir, sem okkur finna, eru
að villast.
Þeir, sem ekki alveg tryllast
eru á góðum vegi að spillast.
Margir gestanna hafa heyrt vís-
una, en ekkert hefur aðsóknin orð-
ið minni síðan.
150