Samvinnan - 01.02.1972, Side 12

PLASTKLÆÐNING
— LAVELLA —
LAVELLA plastutanhússklæðning með fullkomn-
um frágangslistum hentar vel til endur- og ný-
bygginga.
Kostir: 100% vatnsheld, viðhaldslaus góð
einangrun, auðveld í uppsetningu.
SlPp-lífjíííl'i

LAVELLA utanhússklæðning hefur verið notuð
um 5 ára skeið á íslandi og reynzt í alla staði
ákaflega vel. (Ath. að fyrir 15 árum voru 90%
smábáta í Noregi úr tré en í dag eru 90% úr
plasti).
Kynnist kostum LAVELLA
Allar nánari upplýsingar:
ANDRIHF.
Öldugötu 10 - Sími 23955
— Það veit ég ekki. En hefð-
um við tapað orustunni, þá
hefði það verið ég sem tapaði
henni.
Adolf Hitler (1889—1945),
einræðisherra Þýzkalands 1933
—1945, var stundum þreyttur
á flugmarskálki sínum og
hægri hendi, Ilermanni Göring,
vegna þess live hégómagjarn
hann var og gefinn fyrir að
klæðast viðhafnarmiklum
skrautbúningum, þöktum orð-
um og gullsnúrum.
Kvöld eitt þegar Hitler sat
í stúku sinni í óperunni og
hlustaði á „Lohengrin", var
barið að dyrum hjá honum í
hléinu eftir fyrsta þátt, og inn
kom hetjutenórinn, sem hafði
sungið hlutverk Lohengrins, og
langaði til að votta Foringjan-
um virðingu sína. Hann hafði
komið beint af sviðinu, klædd-
ur brynju og hjáhni með
blaktandi fjaðraskúf og með
gullbúið höggsverð við belti.
Hitler sneri sér að komu-
manni í rökkrinu og sagði
strax með gremjutóni:
— Nei, Iíermann, nú verð-
urðu svei mér að láta staðar
numið!
Á fyrstu stjórnarárum Hitl-
ers var ekki óalgengt, að hann
dulbyggi sig og færi út á meðal
fólksins til að kanna hug þess
til sín. I einni slíkri ferð kom
hann við í einu af verka-
mannahverfum Berlínar, gekk
inná „Stehbierhalle“, tók sér
stöðu við afgreiðsluborðið og
hóf að skeggræða við veitinga-
manninn. Um síðir varpaði
hann fram spurningunni:
— Segðu mér, hvað finnst
fólki hér eiginlega um Hitler?
Veitingamaðurinn dró hann
fljótt til hliðar, litaðist um til
að ganga úr skugga um að eng-
inn heyrði til sín og hvíslaði
síðan:
— Eg þori ekki að láta neinn
af viðskiptavinunum vita það,
en persónulega finnst mér hann
alls ekki svo afleitur.
Hinn 3. október 1943 sagði
Hitler í ræðu í Berlín:
— Nú er háð brátta milli
sannleikans og lyginnar. Og
einsog jafnan mun þessari bar-
áttu ljúka með sigri sannleik-
ans!
E. T. A. Iloffmann (1776—
1822), þýzki furðusagnahöf-
undurinn, sat eitt kvöld ásamt
vini sínum, leikaranum Lud-
wig Devrient, í eftirlætisveit-
ingahúsi þeirra og drakk svo
drjúgt, að hann var kominn
undir borð um það er lauk.
Er hann rankaði við sér aftur,
var Devrient horfinn. Þjónn-
inn kom með reikninginn,
Hoffmann leit á hann og sagði
gremjulega:
— Þrettán flöskur hafið þér
skrifað á mitt nafn, en það er
fjarstæða; maginn í mér rúm-
ar ekki nema tólf flöskur!
— Það er greinilega þess-
vegna sem þrettánda flaskan
hefur stigið yður til höfuðs,
muldraði þjónninn.
8