Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.03.1914, Qupperneq 18

12
rjettar, sem form þjóðfjelagsins veitir honum. Petta væri
borgaraleg sjermenntun. Og hún mundi gera stórmikið
gagn, þótt eigi væri eytt til hennar nema einum fjórða
hluta þess tíma, sem starfsmenn þjóðfjelagsins verða nú
að eyða í sjermenntanámið.
Leiðirnar, sem að þessu takmarki liggja, eru fyrst og
fremst: að halda áfram fyrirlestrastarfseminni; að gefa út
bækur og blöð um samvinnumál, og að stofna skóla,
bæði til að búa einstaka starfsmenn undir fjelagsstörfin
og til að veita almenna borgaralega fræðslu. Með fyrir-
lestrum og tímaritsgreinum er ótal fræjum dreift út í
veður og vind. Og þó sum falli meðal þyrna, eða í grýtta
jörð, og verði að engu, þá finna sum líka frjóan jarðveg
og njóta sín til fulls. En þar sem tími og áhugi er meiri,
taka samvinnuskólar við. Galli þeirra yrði sá, að þeir
næðu aldrei beinlínis til allra; en kostir, að þeir gætu
gert meira að, byggt upp hina nýju byggingu á traust-
um grundvelli, svo eigi þyrfti að óttast, að regn eða
vindur rifi frá undirstöðunni og felldi múrinn allan.
Enn hefur þjóð og þing lagt sáralítið af
Fyrirlestrar, mörkum til fyrirlestrastarfsins og ekkert til
bœkur. fjelagsmenntandi bókaútgáfu. Petta þarf
að breytast. Jafnskjótt og koma fram menn
í hinum ýmsu landshlutum, sem eru færir um að vera
flytjendur hins lifandi orðs samvinnunnar, þyrfti að vera
fje veitt til að launa starfsemi þeirra. Komið gæti Iíka til mála
að útbýta ókeypis smáritlingum um samvinnumál.
F*á er nú uppi nokkur hreifing, ekki sízt á
Foringja- Norðurlandi, um að koma á fót hið bráðasta
skóli. nokkurra mánaða kennslu árlega fyrir unga
starfsmenn kaupfjelaganna. Sennilega yrði slíkt
námsskeið á Akureyri, því að þar er nú eitt hið allra
öflugasta kaupfjelag landsins, með allri nýtízku í stjórn
og aðferðum. Mundu námssveinarnir þá fá verklega æf-
ingu í kaupfjelagsbúðinni við bókháld og reikningsfærslu.
F*ar að auki yrði að vera sjerstök kennsla um undirstöðu-