Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.05.1917, Qupperneq 70

68
"býr fáeina menn undir að auðgast stórkostlega á kostn-
að almennings. Iíitt er annað mál að kostnaðarhliðin
yrði fremur smávægilegt atriði, og það því fremur, sem
sambandið mundi sjá sóma sinn í þvi að leggja ríflega
til þeirrar stofnunar, sem hefði svo geisimikla þýðingu
fyrir félagsskapinn í heild sinni.
Þá er komið að þeirri hlið, hvernig samvinnuskól-
inn á að vera úr garði gerður. Verður þar að eins
drepið á frumdrætti, því að reynslan ein og kröfur
veruleikans geta til fulls markað stefnuna.
Takmark skólans ætti að vera það, að æfa á hverju
ári nokkra unga en þó þroskaða menn, sem hefðu
áhuga á samvinnumálum, svo að þeir væru jafnfærir,
eða betur, til að vinna við samvinnustörf, eins og út-
skrifaðir menn úr algengum verzlunarskólum eru til
að fást við ltaupmannaverzlun.
Starf skólans mundi vera með tvennum hætti.
Fyrst að glæða skilning á samvinnunni og einlægan
vilja nemenda til að vinna fyrir þá hreyfingu, og í öðru
lagi veita þeim algenga verzlunarsérmentun. Fyrra
atriðið væri það sem greindi samvinnuskólann frá al-
gengum verzlunarskóla. Það, framar öllu öðru, gæfi
honum lífsgildi.
í fyrstu yrði sennilega byrjað með vetrarlöngu
námsskeiði. Ber margt til þess. Þörfin fyrir samvinnu-
starfsmenn er svo brýn, að hvert ár, sem dregst, kost-
ar almenning stórfé, vegna þess að heil héruð, sem
liggja varnarlaus við fætur kaupmanna, fá enga veru-
lega hjálp fyr en fleiri starfsmenn koma til sögunnar.
I öðru lagi mundu koma fyrsta veturinn ýmsir vel
undirbúnir menn, sem með sjálfnámi væru komnir nærri
því að geta tekið að sér samvinnustörf, en vildu þó
njóta stuðnings skólans, úr því að hann var kominn.
En úr því mundi tæplega hægt að komast af með
minna en tveggja til þriggja vetra dvöl, sex til sjö mánuði
á ári. Vegna heildsöluunar yrði skólinn að vera í Rvík.