Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.03.1919, Page 18

iðjunni heima, hvernig sem á stendur, til að vinna fyrir
almenningsheill.
Benedikt Jónsson varð síðar mestur lærdómsmaður
allra íslendinga um allskonar samvinnufræði. Hann
nam ágætlega tungur Norðurlandaþjóðanna og síðan
ensku og þýzku, kennaralaust með öllu, og hefir verið
sílesandi alla æfl. Hefir samvinnustefnunni verið hinn
mesti styrkur að andlegum aðdráttum hans utan úr
heimi, þó að eigi verði meira frá því sagt í þessu
sambandi.
Jakob Hálfdanarson hélt sjálfur undirbúningsfund
með sveitungum sínum, Mývetningum. Bættust þar 22
menn í félagið með 31 hlut. Jón Sigurðsson á Gaut-
löndum ráðlagði varfærni. Kvað suma þá, sem komnir
væru á félagsskrá niðri í dölunum, iítt trygga, og mætti
ekki gera sér of miklar glæsivonir um skuggalausa
samheldni. Sjálfur gekk hann á undan í verki. Tók
5 hluti, en enginn annar nema tvo.
Jakob undirbjó lög félagsins með aðstoð Jóns á
Gautlöndum. Síra Benedikt í Múla valdi félaginu nafn
og réði gerð lilutabréfanna. En Sigfús Magnússon tengda-
sonur hans sá um prentun þeirra. Jakob hafði samið
munnlega við síra Kjartan á Húsavik um lóðina, ákveð-
ið stærð og eftirgjald 30 kr. um árið. Þótti Jakob það
fulldýrt og hirti ekki um, að tilnefna stærri lóð lengra
suður eftir bakkanum til að þurfa ekki að skuldbinda
sig hærra eftirgjaldi. En þegar að því kom, að full-
gera skyldi samninginn, vildi Jakob bæta við lóðina,.
en gat þá engu um þokað, því að þá var Þórður Gfud-
johnsen búinn að leigja alt svæðið, sem um var að
gera, sunnan við kaupfélagslóðina. Var það fyrsta her-
bragðið af hans hendi móti félaginu. Um árslokin nam
velta »pöntunarinnar« um 40 þús. Taldist Jakob svo
til, að sú starfsemi hefði að minsta kosti sparað hér-
aðsbúum 2000 kr.
Eftir nýár 1882 boðaði Jakob til fundar að Þverá