Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.03.1919, Síða 36

30
leyti frétti Jakob að kaupfélagsskipið væri komið, en
befði farið hafnarvilt. Var á Akureyri í stað Húsa-
víkur. Jakob brá við og reið þegar til Eyjafjarðar, en
setti Jón Jónsson i Múla til að annast störfin á meðan.
Kom það sér vel að dugandi maður var eftir á Húsa-
vík, þvi að þangað kemur nú skipið daginn eftir að
kaupstjóri reið á burtu. Sjógangur var þá rnikill, en
Jón réði samt til uppskipunar. Tókst lionum á 6—7
klukkustundum að ná mestöllum vörunum í land. En
þá mun veður hafa versnað, þvi að skipið hvarf aftur
til Akureyrar, og var þar sett upp það sem eftir var
af kaupfélagsvarningnum. Jakob tók • sjálfur á móti
þeim. Fékk hann Magnús Kristjánsson, núverandi
landsverzlunarforstjóra, sem þá var ungur maður, til að
afhenda þær. Lauk Jakob lofsorði miklu á framistöðu
hans. Ekki hafði þessi ruglingur mikil óþæg-
indi i för með sér nema það, að Akureyringar kærðu
Jakob fyrir ólöglega verzlun. En eigi mun hafa orðið
mikið úr því. Hinsvegar var á útmánuðum 1885 tekið
lögtaki útsvar það, sem hreppsnefnd Húsvíkinga hafði
lagt á félagið. í báðum stöðunum reyndi kaupmanna-
valdið að nota útsvcirið og verzlunarleyfið sem vopn á
hina ungu samvinnuhreyfingu.
Árið 1885 var hnekkisár í sögu félagsins. Frú'
Sigríður í Cambridge liafði tilkynt félagsstjórninni, að
miklar líkur væru til að íslenzkur tóskapur myndi selj-
ast mjög vel á Englandi. Bauðst hún til að annast um
sölu þar á ábyrgð félagsins, ef því þætti ómaksins vert
að gera tilraunina. Það varð nú að ráði að safna sam-
an hjá þeim félagsmönnum, sem vildu, því af prjóna-
saum, sem útvalin dómnefnd áliti boðlegt í þessa sendi-
för. í nefnd þessari var Benedikt á Auðnum og tvær
konur. Það týndist svo til af þessum vörum, að tekið var
um 1400 kr. virði. En af ýmsum ástæðum mishepn-
aðist tilraunin og varð félaginu til tjóns. Sauðasalan
tókst nú hraparlega illa. Meðalverðið var um 11 kr.