Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.03.1919, Blaðsíða 22

16
fyrirtæki — kaupfélaginu, — en þó einkum að hinu,
hve hræmuglega vörur þær í skipinu, sem Jakob voru
merktar, hefðu verið meðfarnar og útlítandi. Hræri-
grautur úr sykri úr brotnum fötum, og ýmsar aðrar
vörur fótum troðnar og stórskemdar i lestinni. Ekki
gaf Jakob sig mikið að manni þessum; bjóst við, að
sögur þessar væru mest til þess ætlaðar, að gera hann
deigan og vonbitinn. Enn einum vonbrigðunum olli
skip Slimons hins enska. Hann hafði lofað að senda
skip hingað um haustið eftir sauðum og annað skip
með vörur á miðjum slætti. Jakob var að mestu á
Húsavík um vorið. Reyndi hann að gera skúrinn fok-
Jieldan, tjaldaði yfir hann með dúkum úr messutjaldi
Bárðdælinga. Hafði það staðið á Lundarbrekku um
stund og verið messað í því, frá því að kirkjan brann,
þar þangað til önnur ný var reist. Inni í skúrnum var
gert búðarborð til að greiða fyrir afhendingu. Þá í júni
keypti Jakob borgarabréf og varð úr því að telja sig
búsettan á Húsavík. Til þeirrar ráðabreytni voru tvær
ástæður. Fyrst það, að bersýnilegt var, að »pöntuninc
gæti ekki fullnægt þörfum manna, einkum þar sem
kaupmaðurinu á Húsavík tók það ráð, að útiloka kaup-
félagsmenn frá öllum skiftum með smávarning, i von
um að geta með þeim hætti kúgað þá til undirgefni.
Hins vegar þótti einsýnt, að Jakob gæti alls ekki lifað
af kaupi þvi, sem pöntunarfélagið gat greitt honum.
Var enginn ákveðnari en Jón á Gautlöndum að ráða
Jakob til að hafa verslun með ýmsan smávarning, þann
.sem félagið ekki hafði, til að tryggja efnahag sinn.
Var Jakob, hinn fyrsti kaupfélagsstjóri, löngum kendur
við auka-atvinnuna og nefndur »borgari«. En engin
mannlýti fylgdu því. Eigin verslunin var alt af auka-
atriði fyrir Jakob, gerð vegna kaupfélagsins til að
tryggja starf þess og létta af því byrðum. Og þegar
Kaupfélagið efndi til söludeildar, hætti Jakob að versla