Andvari

Årgang

Andvari - 01.06.1964, Side 57

Andvari - 01.06.1964, Side 57
BJARNI BENEDIKTSSON: HJÁ YÖGGUNNI Móðirin heyrir barnið gráta inní herberginu. Hún bregður við eins og ævinlega þegar hún heyrir þetta dökka hljóð, og stendur jafnskjótt hjá vöggunni. Andlit barnsins hefur afskræmst af gráti í einu vetfangi. Hún hefur aldrei heyrt barn gráta eins og þennan dreng. Hún á við, að hún hafi aldrei séð þvílíkan grát. Því önnur börn gráta með ópi og kveinstöfum, en grátur þessa drengs er hálfkæft urr og ummyndun andlitsins og allrar veru hans. Það er grátur sem ekki gerir boð á undan sér, heldur brýst fram með fullum styrk í einni svipan. Henni stendur stuggur af þessum gráti, en ann drengnum þeim mun heitar. Hún hefur sýnt lækni, hvernig hann grætur. — Börn gráta allavegana, sagði læknirinn og yppti öxlum. Sterklegur grátur . . . verður einhverntíma maður úr þessum pilti, sagði hann og leit til móðurinnar með mannþekkingarsvip. Hún lyftir drengnum upp úr vöggunni, og það sljákkar í honum. Hún er nýbúin að skipta á honum, en hann er orðinn blautur eigi að síður. Hún tekur af honum bleyjurnar og smyr rauða nárana. Drengurinn skríkir við sem snöggvast. Hún vefur reifunum þétt um stutta skankana og þaninn belginn og festir seinast endana með sikkrisnælu. Hún lyftir honum og púar í hálsakotið á honum og leggur hann aftur niður í vögguna. Hún snýr sænginni við og ýtir henni niður með hliðunum og dumpar létt oná hana með lófanum. — Sofðu nú, vinur, segir hún, virðir hann fyrir sér stutta stund með áhyggjusvip og fer aftur fram í eldhúsið. Eftir andartak heyrir hún barnið gráta aftur inní herberginu. Hún hregður við, og stendur á samri stund hjá vöggunni. Andlit barnsins hefur afskræmst í einu vetfangi. — Ertu vcikur, drengurinn minn? spyr hún í þúsundasta sinn, og tekur hann í fang sér. Hann heldur áfram að gráta, undarlega kæiðum og grimmum gráti sem stígur upp úr hyldýpi þessa litla líkama og umhverfir andliti hans. Hún híar honum í fangi sér, en liann lætur sér ekki segjast. Ertu veikur, elsku drengurinn minn? segir hún, og geigurinn flæðir inn í brjóst hennar frá ókunnum upptökum. Hún veit hann er ekki svangur. Samt heldur hún á
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Andvari

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.