Andvari

Árgangur

Andvari - 01.10.1967, Blaðsíða 94

Andvari - 01.10.1967, Blaðsíða 94
196 ÞORVALDUR SÆMUNDSSON ANDVARI þess benda margar hendingar í síðustu ljóðum hans. En hann harmar þaS ekki, þótt hérvistardvöl hans kunni að vera senn á enda. Hann hefur gefiS þjóS sinni þaS dýrmætasta, sem hann átti, og hann hefur sjálfur reynt, hvaS hið sanna og raunverulega langlífi er og tjáS þaS meS þessum einföldu, en ógleymanlegu orS- um: Hvað er langlífi? Lífsnautnin frjóva, alefling andans og athöfn þörf; margoft tvítugur meir hefur lifað svefnungum segg, er sjötugur hjarði. Og hann hefur líka sagt aS: Gott er að ganga geði kvíðlausu ófarið, örstutt æviskeið. ÞaS er kominn 21. apríl. Jónas hefur frétt, að skip sé í þann veginn aS leggja af staS heim til Islands. Hann notar tæki- færiS og skrifar vini sínum, ÞórSi Jónas- sen, svohljóSandi bréf: Kaupmannahöfn 21. apríl 1845. Elsku-vinur minn góSur! Mér er sagt, aS skip sé aS fara heirn rétt í þessu, og flýti ég mér því aS þakka þér fyrir tvö ástsamleg bréf, en ég skal þakka þér bæSi betur seinna. Ég er, sem stendur, staddur hér á skrifstofu fulltrúa vors, og hef — eins og þú getur nærri — æSinauman tímann. Mér líSur nú loks- ins, guSi sé lof, sæmilega vel til heils- unnar; mér er batnaS allra meina minna, nema einhverrar agnar af Hypokondri — bringsmalaskottu — eSa hvaS þaS heitir, draugurinn, sem ásækir svo marg- an íslending. Ég er sæmilega feitur og þokkaleg skepna, en miSur klæddur og óburgeislegri, en ég ætti skiliS aS vera. Ég hef skilaS kveSju þinni til Steen- strups; honurn líSur vel, nema hvaS blóSiS sækir stundum á höfuSiS. Danir eru nú aS slokkna, — svo sem eins og Ijós, sem fuSrar upp af því vinnukona hefur gleymt aS taka af því skariS. Þú baSst um fleiri kvæSi; þaS situr á ykkur, sem lastiS allt, sem ég geri, þegar nafnið mitt stendur eliki undir þvíí Ég hef nú samt enn þetta áriS gert þaS lönd- um mínurn til léttis og þóknunar og skiln- ingsauka málanna, aS setja merki undir þau kvæSi mín, sem koma í Fjölni; þau eru hvorki mörg né mikilvæg. Lægi all- tént vel á mér, gæti ég sjálfsagt ort betur. „Kong Renés Datter" eftir Hertz verS ég aS senda þér meS einhverju móti, undir eins og þaS kver kemur úr prent- un; þessi leikur (romantisk Drama i 1 Akt) er þaS yndislegasta, sem ég veit til hafi oltiS upp úr Dönum. HeilsaSu, vinur minn! þeim, sem þú heldur taka vilji kveSju minni. Ég skrifa betur meS seinni skipunum. Þinn J. Hallgrímsson. En Jónas Hallgrímsson skrifaSi ekki fleiri bréf heim til Islands. Fyrir því sá hinn slyngi sláttumaSur, sem svo óvænt og skyndilega vitjaSi hans á FriSriks- spítala árla morguns hinn 26. maí 1845, tók hann sér viS hönd og leiddi hann aS „þeim dimrnu dyrum". Hvort rnunu góSir blómálfar ekki hafa grátið þá í lautu, eigi síSur en viS Galtará forSum? En Jónas varS ekki grátinn úr Helju fremur en Baldur, hinn góSi ás. Hann hafSi lokiS því ætlunarverki og ævistaríi, sem guSirnir höfSu fyrirbúiS honum aS inna af höndum hér á jörS. Og þótt fleiri bréf hans ættu ekki eftir aS berast
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.