Andvari

Árgangur

Andvari - 01.10.1967, Blaðsíða 117

Andvari - 01.10.1967, Blaðsíða 117
ANDVARI GRAS OG GRASNYTJAR 219 er frá sagt, þyrfti árlega að bæta við um 20 km2 af nýgræddum auðnum. Enda þótt mikið land sé að gróa upp eða grætt á vegum Sandgræðslu ríkisins er flatar- mál þess lands, sem kemur landbúnaði að gagni, hvergi nálægt því sambærilegt að stærð við það, sem blæs. Er nauðsynlegt að gera enn aukið átak til uppgræðslu á komandi árum. Val lands til U'ppgræðsln. Stefna í landgræðslumálum hlýtur að vera tvíþætt. Annars vegar verndun hins gróna lands og hins vegar nýtt landnám. Verndun hins gróna lands byggist á skipu- lögðum átökum og noktun nýrrar tæluii á helztu uppblásturssvæðunum. Við end- urgræðslu lands þarf að taka tillit til þess að velja þau svæði, sem eru auðveldust til uppgræðslu og liggja bezt við allii nýtingu. Mælingar hafa sýnt, að hinir rúmu 20.000 km2 gróins lands liggja að mestu undir 400 m hæð, en lítill hluti þess er milli 400 og 700 m hæðar. Verður að álykta, að mikill hluti þess lands sé að einhverju leyti ræktanlegur. Um auðn- irnar er hins vegar það að segja, að af þeim 22.000 km2, sem liggja undir 400 m, eru hraun og jöklar aðeins 2500 km2, en 19.500 km2 eru grjót og sandar. Ekki mun vera langt frá sanni, að áætla að um 10.000 km2 séu ræktanlegir af þessum láglendisauðnum. Þá má spyrja, hvað sé ræktanlegt af þeim auðnum, sem liggja milli 400 og 700 m hæðar. Til þess að leita svara við þeirri spurningu, verður helzt að byggja á uppgræðslutilraunum þeim, sem framkvæmdar hafa verið á vegum Rannsóknarstofnunar landbúnað- arins. A undanförnum árum hafa farið fram allvíðtækar athuganir á því, hvaða grastegundir hentuðu bezt til uppgræðslu á þeim auðnum, hver sé áburðarþörf þeirra og hvaða uppskeru þær gefi í mis- munandi hæð. Þessar tilraunir hafa sýnt, að ekki er ýkja mikill munur á uppskeru af nýuppgræddum mel, hvort heldur sem hann er á láglendi eða í 700 m hæð. Innan þeirra hæðarmarka hefur túnving- ull gefið tæpa 40 hesta af hektara. Þegar hærra dregur í landið, fer uppskeran hins vegar að minnka að mun, enda nálgast þá hin náttúrlegu gróðurmörk fyrir gras- lendi. Þessar gróðurathuganir hafa allar verið gerðar á sambærilegu landi, þ. e. uppblásnum melum eða útþvegnum jök- ulaurum. Benda uppgræðslutilraunirnar eindregið til þess, að unnt sé að hylia þessa mela einhverjum gróðri. Þessir mel- ar eru um 19.000 km2 að flatarmáli og það er ekki ofætlað, að hægt sé að nýta helming þess lands til beitar. Þanm'g munu vera til 20.000 km2 af auðnum undir 700 m hæð, sem unnt væri að klæða gróðri og auk þess um 20.000 km2 af grónu landi, sem unnt er að fá aukna unpskeru af með ræktun. Lauslega áætl- að eru því tiltækir 40.000 km2 af landi. sem eru huldir og má hylja gróðri. Er það svipað land að flatarmáli og hér kann að að hafa verið við landnám. Ekki er hægt að ætla að með því fáist iafn gott land eins og þeir 20.000 km2 gróins lands voru. sem tapazt hafa á síðastliðnum þúsund árum. Nýgræðan verður seint e:ns frió- söm, þar sem hún er byggð á þvnnri og lakari jarðvegi. og þar að auki þarf hún mun meira viðhald en gamalgró'ð land. Ekki er endilega nauðsynlegt að rækta upp land á sömu svæðum og þeim, sem eyðzt hafa af unpblæstri. Er t. d. unnt að hefja uppgræðslu á einhverjum lág^end- issandinum í stað fjalllendisgróðurs. sem upp er blásinn. Er ekki fráleitt að huesa sér að hinir víðáttumiklu sunnlenzku jökulaurar verði á komandi tímum grædd- ir upp og huldir grasgróðri. Erá ræktunar- sjónarmiði er það tiltölulega auðvelt verk.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.