Andvari

Árgangur

Andvari - 01.10.1967, Blaðsíða 76

Andvari - 01.10.1967, Blaðsíða 76
178 SVEN HAVSTEEN-MIKKELSEN ANDVARl þegar allt í einu kveður viS skerandi vein, sem fylgt er eftir með langdregnum kveinstöfum, því aS þá er eins og hönd dauSans seilist til manns. Og hvar eru þeir, sem dauSir eru? Þeir hvíla í hvirf- ingum á klapparkollunum, sem næstir eru byggSinni — maSur rekst alls staS- ar á dysjarnar. Fari maSur til árinnar til þess aS sækja vatn, þá eru þeir þar —- ætli maSur upp á næsta klett til aS svip- ast um og hyggja aS því, hvort húSkeip- arnir séu komnir í sjónmál, þá eru þeir þar. Þeir hvíla á nöktu berginu, þaktir grjóti og moldarhnauSum, meS lítinn kross viS höfSalagiS. Og ekkert nafn á klrossinum. Veldur því gömul andúS Eskimóa á því að nefna dána menn með nafni? ESa er orsökin sú ein, að hér er ekki um að villast? Þarna liggur hann, og þarna hún. Þegar ég geng upp að vörðunni, sem Gústaf Hólm hlóð á sinni tíð, verður á vegi mínum þyrping legstaða, tveir þeirra mjög litlir um sig. Þarna hvíla sem sé lítil börn —- og dysjar barna eru eitt hið dapurlegasta, sem ber fyrir augu manns. En svo er fyrir að þakka, að hér er krökkt af lifandi börnum. Ég sef á gólfinu í kennslustofunni, og þaS ríður á, að ég sé kominn úr svefn- pokanum í tæka tíð, því klukkan nákvæm- lega átta setjast allir krakkarnir í sæti sín með spenntar greipar. 1 morgun byrjuðu þau daginn með því að syngja danskan blómasöng. Ég stóð fyrir utan gaflinn og lagði við hlust- irnar. En orðin voru grænlenzk, og ljóð- iS gat veriS annað en á dönskunni. HvaS skyldu þessi börn annars hugsa? Hér eru engin blóm. 1 gær var byrjað með þess- um sálmi: „LeggSu hönd á herrans plóg“. En vonandi hefur versið verið annað. Því hvað er plógur? ÞaS er líklega langt síðan ókunnur maður hefur dvalizt hér, því að minnstu börnin eru feimin. Þau horfa niður á tærnar á sér, þegar þau sjá fölt andlit mitt, og þeim liggur við gráti. Milli kennslustunda eru leikir þreytt- ir eins og í öðrum skólum. En leikir Eskimóabarna bera allt annan blæ. Þau fara í eltingaleik og boltaleik sem minn- ir á boltaleiki danskra barna, svo að þetta ætti að koma mér kunnuglega fyrir sjón- ir. Hvers vegna er þetta samt allt annað? A bernskualdri sá ég einu sinni japanskan sýningarflokk í hringleikahúsi í Kaup- mannahöfn. Hér sé ég aftur hið sama. Börnin svífa áfram standandi — hreyf- ingarnar nettar, hraðinn mikill. Þau eru viSbragSsfljót. E'n þau eru líka ólík börnum, sem maður hefur vanizt, að því leyti, að þau hafa ekki hátt. ÞaS heyrist varla til þeirra. Já, þau hlaupa flest. En sum, sem orðin eru dálítið eldri, sitja á grjóthrúgu, sem er á milli skólahússins og skaflsins á skólahlaðinu. Þau eru að hlaSa sér hús, sem eiga að vera svo stór, að þau komist sjálf inn í þau. Og mig furðar á því, aS þetta eru eftirlíkingar gömlu græn- lenzku húsanna, þótt þau sjáist ekki frarnar: Langur gangur með kjötgeymslu og inn af honum stór geimur. Þar bjuggu fyrrum allt aS tíu fjölskyldur undir sama þaki. Bálkarnir eru þar, sem þeir eiga að vera, og fyrir framan hvern bálk er dálítill steinn, sem á að tákna lýsis- kolu. Ekkert þessara barna hefur kynnzt öðrum húsakynnum en þeim skálum, sem þau eiga heima í. Hér eru mörg börn, en þó eru hér ennþá fleiri hundar. Árrisull maður sér þá um allt — í snjónum, svaðinu við húsin og ruslinu, sem liggur um allt, og rusl er hér það, sem jafnvel grænlenzkur hundur getur ekki étið. Það eru með öðrum orðum niðursuðudósir, spýtnabrak og gamlir kassar. Hundarnir liggja hreyfingarlausir hing-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.