Andvari

Volume

Andvari - 01.10.1967, Page 76

Andvari - 01.10.1967, Page 76
178 SVEN HAVSTEEN-MIKKELSEN ANDVARl þegar allt í einu kveður viS skerandi vein, sem fylgt er eftir með langdregnum kveinstöfum, því aS þá er eins og hönd dauSans seilist til manns. Og hvar eru þeir, sem dauSir eru? Þeir hvíla í hvirf- ingum á klapparkollunum, sem næstir eru byggSinni — maSur rekst alls staS- ar á dysjarnar. Fari maSur til árinnar til þess aS sækja vatn, þá eru þeir þar —- ætli maSur upp á næsta klett til aS svip- ast um og hyggja aS því, hvort húSkeip- arnir séu komnir í sjónmál, þá eru þeir þar. Þeir hvíla á nöktu berginu, þaktir grjóti og moldarhnauSum, meS lítinn kross viS höfSalagiS. Og ekkert nafn á klrossinum. Veldur því gömul andúS Eskimóa á því að nefna dána menn með nafni? ESa er orsökin sú ein, að hér er ekki um að villast? Þarna liggur hann, og þarna hún. Þegar ég geng upp að vörðunni, sem Gústaf Hólm hlóð á sinni tíð, verður á vegi mínum þyrping legstaða, tveir þeirra mjög litlir um sig. Þarna hvíla sem sé lítil börn —- og dysjar barna eru eitt hið dapurlegasta, sem ber fyrir augu manns. En svo er fyrir að þakka, að hér er krökkt af lifandi börnum. Ég sef á gólfinu í kennslustofunni, og þaS ríður á, að ég sé kominn úr svefn- pokanum í tæka tíð, því klukkan nákvæm- lega átta setjast allir krakkarnir í sæti sín með spenntar greipar. 1 morgun byrjuðu þau daginn með því að syngja danskan blómasöng. Ég stóð fyrir utan gaflinn og lagði við hlust- irnar. En orðin voru grænlenzk, og ljóð- iS gat veriS annað en á dönskunni. HvaS skyldu þessi börn annars hugsa? Hér eru engin blóm. 1 gær var byrjað með þess- um sálmi: „LeggSu hönd á herrans plóg“. En vonandi hefur versið verið annað. Því hvað er plógur? ÞaS er líklega langt síðan ókunnur maður hefur dvalizt hér, því að minnstu börnin eru feimin. Þau horfa niður á tærnar á sér, þegar þau sjá fölt andlit mitt, og þeim liggur við gráti. Milli kennslustunda eru leikir þreytt- ir eins og í öðrum skólum. En leikir Eskimóabarna bera allt annan blæ. Þau fara í eltingaleik og boltaleik sem minn- ir á boltaleiki danskra barna, svo að þetta ætti að koma mér kunnuglega fyrir sjón- ir. Hvers vegna er þetta samt allt annað? A bernskualdri sá ég einu sinni japanskan sýningarflokk í hringleikahúsi í Kaup- mannahöfn. Hér sé ég aftur hið sama. Börnin svífa áfram standandi — hreyf- ingarnar nettar, hraðinn mikill. Þau eru viSbragSsfljót. E'n þau eru líka ólík börnum, sem maður hefur vanizt, að því leyti, að þau hafa ekki hátt. ÞaS heyrist varla til þeirra. Já, þau hlaupa flest. En sum, sem orðin eru dálítið eldri, sitja á grjóthrúgu, sem er á milli skólahússins og skaflsins á skólahlaðinu. Þau eru að hlaSa sér hús, sem eiga að vera svo stór, að þau komist sjálf inn í þau. Og mig furðar á því, aS þetta eru eftirlíkingar gömlu græn- lenzku húsanna, þótt þau sjáist ekki frarnar: Langur gangur með kjötgeymslu og inn af honum stór geimur. Þar bjuggu fyrrum allt aS tíu fjölskyldur undir sama þaki. Bálkarnir eru þar, sem þeir eiga að vera, og fyrir framan hvern bálk er dálítill steinn, sem á að tákna lýsis- kolu. Ekkert þessara barna hefur kynnzt öðrum húsakynnum en þeim skálum, sem þau eiga heima í. Hér eru mörg börn, en þó eru hér ennþá fleiri hundar. Árrisull maður sér þá um allt — í snjónum, svaðinu við húsin og ruslinu, sem liggur um allt, og rusl er hér það, sem jafnvel grænlenzkur hundur getur ekki étið. Það eru með öðrum orðum niðursuðudósir, spýtnabrak og gamlir kassar. Hundarnir liggja hreyfingarlausir hing-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140

x

Andvari

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.