Andvari - 01.01.1991, Síða 83

ANDVARI
Á ALDARÁRTÍÐ KONRÁÐS GÍSLASONAR
81
segir að Konráð hafi ekki velt vísunum í Droplaugarsona sögu, Gísla sögu og
Fóstbrœðra sögu fyrir sér þegar hann gaf þær út og einungis prentað
skýringar Sveinbjarnar Egilssonar við vísurnar í Gísla sögu.61 Eftir að orða-
bókarstörfum Konráðs lauk og málfræðirannsóknir og fyrirhugaðar útgáfur
sigldu í strand, haslaði Konráð sér völl við rannsóknir á íslenskum fornskáld-
skap og birti fjölda greina um þau efni í vísindaritum samtímans. Björn M.
Ólsen tók þessar greinar fram yfir málfræðiritgerðir hans frá síðari árum og
þær hafa orðið langlífastar af því sem frá Konráði kom og staðist best tímans
tönn. Jón Helgason tók undir þessa skoðun og kvað upp jákvæðari dóm um
þennan þátt í rannsóknarstarfi Konráðs en aðra.62
Enda þótt Konráð gerðist aldurhniginn fylgdist hann vel með nýjungum á
þessu sviði og tileinkaði sér þær að vissu marki í sambandi við háskóla-
kennslu sína. íslensk bragfræði var mjög í sviðsljósinu síðari hluta aldarinnar
og kvað þar mest að kenningum Danans C. A. Ed. Jessens og Pjóðverjans
Ed. Sievers. T.a.m. studdist Konráð við bragfræðikenningar Sievers í
kennslu sinni þegar hann gaf nemendum sínum yfirlit yfir bragfræði hins
forna kveðskapar.63
í síðara bindi Njáluútgáfu Konráðs er mikið safn ritgerða um fornan kveð-
skap og hann hélt bragfræði- og dróttkvæðarannsóknum áfram til æviloka.
Að honum látnum var gefið út úrval dróttkvæða sem hann hafði búið til
prentunar og safn óprentaðra rita hans kom út í tveimur bindum á árunum
1895-97. í þeim voru fyrirlestrar um dróttkvæði og annan kveðskap fornan,
en einnig um rímur o. fl. Björn M. Ólsen annaðist útgáfuna.
Ekki verður skilist svo við fræða- og útgáfustörf Konráðs að geta að engu
þeirra starfa sem hann vann í þágu Hins íslenska bókmenntafélags og ekki
hafa áður verið nefnd. Hann var tvívegis kjörinn varaforseti Hafnardeildar
þess og gegndi því eitt starfsár í senn. Einnig sat hann á vegum félagsins í
mörgum nefndum sem áttu að fjalla um ýmis rit og ritgerðir sem félagið
hugðist gefa út. Þegar hugmyndin um að semja íslandslýsingu var rædd, var
Konráði ætlað að leggja til efni í ritið og vísast til Samkomubókar Hafnar-
deildarinnar og bréfabókar hennar um þær hugmyndir.64 Líklega hefir hann í
huga þátt sinn í væntanlegri íslandslýsingu þegar hann endar greinargerð
með umsókn sinni til konungs 1847 á að tala um að hann hafi búið sig undir
að rita sögu íslensku þjóðarinnar - „det islandske Folks Historie“ - en ekki
sett neitt á blað enn sem komið sé. „. . . haaber jeg i det mindste at kunne
stille det islandske Folks Eiendommeligheder i et sandere og klarere Lys,
end hidtil er skeet“ eru lokaorð hans.
Árið 1847 komu ljóðmæli Bjarna Thorarensens og Jónasar Hallgrímsson-
ar út í fyrsta sinn. Konráð var í nefnd sem átti að hafa umsjón með útgáfu
ljóðmæla Bjarna sem Bókmenntafélagið gaf út. Hins vegar beið hann ekki
boðanna heldur skrifaði ættmennum Jónasar Hallgrímssonar þremur dögum
6