Andvari - 01.01.1991, Blaðsíða 89

ANDVARI
Á ALDARÁRTÍÐ KONRÁÐS GÍSLASONAR
87
versitet“. Kristján konungur VIII skrifaði skólastjórnarráðinu á ný 20. des-
ember 1847 og bað um álitsgerð. Mánuði síðar var hann liðið lík.
Skólastjórnarráðið settist á rökstóla og er greinargerð þess til í uppkasti.
Þar er málið rakið. Heimspekideildin lagðist gegn ráðningu Konráðs þó að
hann hlyti hinn besta vitnisburð sem vísindamaður. Hins vegar var háskóla-
ráð þess mjög fýsandi að hann yrði ráðinn að háskólanum og ekki mætti láta
þetta tækifæri úr greipum ganga. Skólastjórnarráðið lagðist hins vegar gegn
ráðningu Konráðs og taldi önnur verkefni brýnni, auk þess sem það veikti
Lærða skólann að missa af svo hæfum kennara.91
Brynjólfur Pétursson vék að þessu í bréfi til Jóns bróður síns 29. febrúar
1848 og sagði: „Það hefur lengi verið í brugggerð að Konráð yrði settur
kennari hér við háskólann og Kristján konungur var mikið með því. Nú veit
enginn hvað úr því kann að verða“.9" Sú óvissa stóð ekki lengi því að málin
komu í hendur D. G. Monrads menntamálaráðherra. Hann Iét taka saman
greinargerð í framhaldi af umsókn Konráðs þar sem saga málsins var rakin
og tekið undir við háskólaráð að það bæri að veita Konráði stöðuna. Hún er
dagsett 26. apríl 1848 og 2. maí undirritaði konungur úrskurð sinn að Konráð
yrði aukadósent og lektor í fornnorrænu við háskólann í Höfn.9:i Það er því
ekki ofmælt hjá Jóni Helgasyni að það hafi verið að ósk prófessors N. M.
Petersens að Konráð varð háskólakennari.94
Eftir að Konráð kom að háskólanum varð hann afhuga því að fara til ís-
lands. Hann varð prófessor að nafnbót 1853 og prófessor við fráfall N. M.
Petersens 23. júní 1862. í tillögunni sem var undanfari úrskurðar konungs
var frá því greint að fyrirhugað hafi verið að hann tæki við prófessorsemb-
ættinu þegar það losnaði og nú væri stundin runnin upp að hann settist í sæti
Petersens.95
Konráð var prófessor í nærri aldarfjórðung. Hann var forseti heimspeki-
deildar á árunum 1866-68. Af gögnum heimspekideildar má sjá að honum
hafi verið veitt ferðaleyfi árið 1877 og það ár og árið eftir er honum veitt
undanþága frá kennsluskyldu. Árið 1882 er honum veitt undanþága frá að
prófa í íslensku og tvö síðustu árin sem hann gegndi embætti sínu var honum
veitt undanþága frá að flytja fyrirlestra.96 Hann lét af embætti 1886, þá kom-
inn fast að áttræðu. Jón Helgason gefur honum ekki háa einkunn sem kenn-
ara og nemendur hans voru jafnan fáir, en ekki af lakari endanum. Engu að
síður urðu þeir sem kynntust honum og lærðu og unnu undir handleiðslu
hans burðarásar í þeim fræðum sem hann kenndi og vann að.