Andvari - 01.01.1939, Síða 26

22
Tryggvi Þórhallsson
Andvari
syni á Hvanneyri, er sjálfur var einn hinn ötulast bú-
maður sinnar tíðar og áhugamikill framkvæmdamaður.
Hér hneig því allt að einu: Þekking sjálfs hans á bún-
aði og búnaðarhögum og rótföst rækt við þau efni, og
svo metnaður um að taka upp merki föður síns og
halda verki hans áfram.
Það ræður nú að líkum, að þegar Tryggvi Þórhalls-
son tók við ritstjórn Tímans, sem ætlað var öðru frem-
ur það hlutverk að fylkja bændum landsins til nýrrar
sóknar um viðreisn sveitanna og landbúnaðarins yfirleitt,
varð honum fljótlega hugsað til þess, hversu ástatt var
um Búnaðarfélagið, þetta óskabarn föður hans. Það leið
ekki heldur á löngu, að hann léti efni þess til sín taka.
Snemma á árinu 1918 ritaði hann langa grein í Tím-
ann um hagi þess og hvað gera þyrfti til þess að Bún-
aðarfélagið gæti á ný orðið sú miðstöð og meginsfoð
búnaðarframfara á Islandi, er upphaflega var til stefnt
og breyttir tímar kröfðu nú. Með þessari grein og sam-
þykktum Þingvallafundarins 1919, var grundvöllur lagð-
ur að nýrri stefnu í íslenzkum landbúnaði og á AlþinS'
þá um sumarið og á Búnaðarþingi, er haldið var sam-
tímis, en þar áiti Tryggvi Þórhallsson sæti, var fjárstyrk-
ur til félagsins stórlega aukinn og starfsemi þess endur-
skipulögð og grundvöllur lagður að starfsháttum, sem
félagið hefir síðan haft. Hér var náð þýðingarmiklum á-
fanga. En miklu meira beið framundan. Búnaðarfélagið
var nú að vísu þess umkomið að veita Iandbúnaðinum
næga fræðilega aðstoð sérfróðra ráðunauta. En hér voru
kröfur uppi um stórfelldar og hraðar framkvæmdir, sem
kröfðust mikils fjár. Tryggvi Þórhallsson og aðrir, sem
nú létu til sín taka landbúnaðarmálin, litu svo á, að efl-
ing búnaðarins, sérstaklega aukin jarðrækt að nýtízku-
hætti, væri þjóðarnauðsyn. Hér hefði skapazt á undan-