Andvari - 01.01.1939, Qupperneq 52

48
Clemenceau
Andvari
þess, en þó einkum hið brennandi hatur, sem hann haföi
fengið á Þjóðverjum eftir aðfarir þeirra í Frakldandi
1871.
A þessum árum var mikil ólga í frönsku þjóðinni. Þar
ríkti sífelld óánægja, verkföll og vinnudeilur. Síéttabar-
áttan var hörð og óvægin, stjórnarskipti tíð og mikil
óreiða bæði í opinberum fjármálum og fjármálum ein-
staklinga. Clemenceau var stöðugt »í eldinum.* í þinginu
barðist hann manna mest á móti valdhöfunum og hlífði
þá engum. Hann var frábær gagnrýnandi, skarpskygni
hans mikil, mælskan óþrjótandi og hæðni hans bitur og
köld. En óvinsæll varð hann meðal þingmanna. »Tigrís-
dýrið* var hann kallaður af andstæðingum sínum. Ávallt
sætti hann lagi, er stjórnarflokkarnir voru sundurlyndir,
að steypa ráðuneytum af stóli. Gerði hann jafnvel sam-
band við konungssinna á móti sumum borgaralegum lýð-
veldisstjórnum. Mun enginn franskur þingmaður hafa fellt
jafnmargar ríkisstjórnir, enda hlaut hann viðurnefnið
>ráðuneytabaninn.<
í flokki sínum þótti hann mesti harðstjóri, og var ávallt
ólga á móti honum í flokknum. Vmsir af flokksmönnum
hans yfirgáfu hann um lengra eða skemmra tíma og tóku
sæti í ráðuneytum miðflokkanna. En Clemenceau fynF'
gaf þeim aldrei, og suma þeirra brennimerkti hann og
blóðmarkaði ævilangt. Ofur-viðkvæmni og of mikið um-
burðarlyndi tilheyrðu ekki skaplöstum hans. En víst er
það, að meðal alþýðu manna átti hann á þessum árum
mikilli hylli að fagna, þó að slíkt megi kalla merkilegt.
því öll starfsemi hans var miðuð við gagnrýni og niður-
rif, en sáralítiðaf jákvæðum stefnumálum til félagslegrar
umbótastarfsemi kom frá hans hendi á þessum árum,
og ekki voru afskipti hans af stjórn lýðveldisins alltaf
heppileg, t. d. þegar hann kom Boulanger hershöfðing)3