Andvari - 01.01.1939, Qupperneq 85

Andvari
Blóm og aldin
81
vaxa út úr því eins konar æxli, sem dýrin eta, en leifa
tá fræinu. Þannig löguð fræ eru mjög eftirsótt af maur-
um og starfa þeir mjög að sáningu þeirra.
Þess hefir einnig orðið vart, að fræ geta loðað við
hár dýra og fiður fugla, án þess að vera búin nokkrum
sérstökum tækjum. Sitja þau þá oft föst við moldaragn-
lr» blóðstorku úr sári eða því um líkt. Hefir oft ótrú-
le9ur fjöldi fræja og gróa fundizt undir þessum kring-
umstæðum.
Með öllu þessu móti, sem nú er talið, dreifa dýrin
Iræjunum, en um það er aftur deilt, hvort þessi dreif-
ln9 geti gagnað plöntunum til þess að flytjast langleiðir
Vfir höf, eyðimerkur og fjallgarða, sem annars setja út-
hreiðslu plantnanna takmörk. í því efni koma vart önn-
Ur dýr til greiná en fuglar, og hefir svo verið löngum
ialið að þeir mundu eiga drýgstan þátt í því að bera
plönturnar um óravegu Iofts og lagar. Margt mælir þó
gegn því, að þetta sé í svo ríkum mæli, sem oft hefir
verið talið. Á langferðum tæmast magar fuglanna al-
2erlega, svo að ekki er líklegt, að þeir beri mikið af
fræjum á þann hátt, þá er einnig talið, að þeir hreinsi
svo vel fiður sitt og fætur, áður en þeir leggja af stað
1 ^angflug, að vart sé hugsanlegt, að þeir beri mörg fræ
því móti. En á móti þessu er sagt: Plönturnar geta
'Utzt með fuglunum um langar leiðir, þótt ekki nema
sarafá fræ verði eftir í maga þeirra eða fóarni af öll-
1,01 heim grúa, sem niður í þá berst. Eins þarf ekki
P’arga einstaklinga af öllum farfuglaskaranum til að
Vt)a utan á sér fræ. Þó að flestir þeirra séu vandvirk-
lr Um að hreinsa sig fullkomlega, geta alltaf hitzt und-
antekningar frá reglunni. Þannig er þetta mál engan
Ve9inn enn útkljáð. Hér á landi er sérstakt tækifæri til
athuga þessa hluti, þar sem landið er úthafseyja og